Bu kitap için biraz üzgünüm aslında çünkü malesef ikinci kitap sendromu yaşayan seriler arasında benim gözümde. İlk kitabı bayılarak okumuştum. Ancak bu kitap kesinlikle hiç hayal ettiğim gibi değildi. Tabi ki güldüğüm beni eğlendiren yerler vardı. Ama kitaba yeni dahil olan karakterlerden hiç hoşlanamadım.
Eskisi gibi bulamadığım karakterlerde vardı. Mesela Tuna herkese gücü yeten, zeki, asla susturulamayan bir karakterken bu kitapta salak bir kızdan köşe bucak kaçan hatta bu uğurda Yaprak karakterinden bile yardım isteyen biri haline gelmiş. Normalde burnu yere düşse almayacak adamı ne hallere düşürmüşler...
Ya da Yaprak Ali'yi seçmişken o kadar ağır saçmalaması beni delirtti...
Ya da Gökhan'ın kıskanç hallerinden eser kalmaması. Umursamaz tavrı falan çok can sıkıcıydı...
Ya da Barış ya vazgeç kızdan ya da bırakma peşini devam et eskisi gibi. Bir yanında kızın bir değil bir bakıyorsunuz aşık bir bakıyorsunuz arkadaş bir bakıyorsunuz umursamaz...
Sonu tam olarak bitmemiş gibiydi. Bir kitap daha yazılacak mı bilmiyorum ama yazılırsa okumam sanırım çünkü bu kitap tüm beklentilerimi çöp etti...
