Evin
@Evinblkc22
Öğretmen
Türk Dili ve Edebiyatı
İstanbul
27 Temmuz
8 okur puanı
Aralık 2022 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
“Belki de asıl ustalık budur, her zaman acemi olmayı bilmek.”
Turgut Uyar
Sayfa 124 - İnkılapKitabı okudu
Zihnimiz dünyanın en eski hikaye anlatıcısıdır ve her hikaye anlatıcısı gibi onun da tek istediği can kulağıyla onu dinlememizdir. Dikkatimizi çekmek için bize acı verecek veya bizi korkutabilecek şeyler söylemekten çekinmez. Dünyanın nasıl göründüğüne, ne yapmak istediğimize, kendimizi nasıl hissetmemiz gerektiğine, geçmişte olanların üzerimizdeki etkilerine, gelecekte başımıza gelebileceklere, neyin doğru, yanlış veya adil olduğuna dair hikayeler anlatıp durur.
Sayfa 114 - İnkılapKitabı okudu
Etiketler yalnızca biz onlara çok bağlı olmaya, sadık kalmaya, onlarla bütünleşmeye, iç içe geçmeye başladığımız zaman sorun haline gelir. Çünkü o zaman psikolojik esnekliğimizi yitirmeye başlarız.
Sayfa 83 - İnkılapKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Gönüllü olmak, bizi rahatsız eden duygu ve düşünceleri sevmek demek değildir. Gönüllü olmak, ne hissediyorsak hissetmeye, ne düşünüyorsak düşünmeye yer açmak ve onları yaşamaktan kaçmamaktır.
Sayfa 64 - İnkılapKitabı okudu
Bir çocuk ‘sevgi bankası’ gibidir. İçine ne kadar çok koyarsanız, daha fazlasını geri alırsınız. Çocuklar doğuştan sevecendir; o yüzden, içinizdeki sevilmemiş çocuğa sevginizi biraz olsun belli ettiğinizde bile karşılığını görürsünüz.
Sayfa 262 - KoridorKitabı okudu
Birçok terapist, yetişkinlerin erken yaşlarda yaşamış olduğu ebeveyn-çocuk ilişkilerinin sağlıksız kalıplarını farketmeden tekrarladıklarını düşünürler — örneğin, yanınızda olmamış bir ebeveyne benzer şekilde yanınızda olamayacak partnerler seçmek.
Sayfa 230 - KoridorKitabı okudu
Sizin için gerçek anlamda orada olmayan birisine bağlanmak çok acı verir.
Sayfa 121 - KoridorKitabı okudu
Yetersiz annelik görmüş bir yetişkin, hissettiği şiddetli sevgi açlığını şöyle dile getirmişti: “Kalbinizde bir boşluk varsa eğer, sevgiye doyamazsınız.” Bu kişi erken doğmuştu ve küveze konulduğu için normal şartlar altında deneyimleyeceği temastan mahrum kalmıştı. Bu da onu sevgi dolu dokunuşlara ve her türlü olumlu ilgiye karşı aç bırakmıştı. Gençliği ve erken yetişkinliği boyunca, sevgi konusunda şiddetli bir ihtiyaç hissetmiş ve ona biraz olsun olumlu yaklaşan herkese aşık olmuştu.
Sayfa 116 - KoridorKitabı okudu
İnsanlar genellikle onlardan esirgenen şeyler için büyük bir acı hissederlerken, başkalarının bunları elde edebildiğini görmenin içlerinde derin bir incinme hissi yarattığını ve buna dayanmanın zor olduğunu düşünürler ve annelerin de maruz kaldığı durum bundan farklı değildir.
Sayfa 87 - KoridorKitabı okudu
Ama başlayamazsınız. Yalnız yeni doğmuş bir çocuk hayata başlayabilir. Sen ve ben, biz neysek oyuz.
Sayfa 89 - Ak KitabeviKitabı okudu
Aynı şey, diye cevap verdi, dedeyi kaybetmekle toprağını kaybetmek aynı şey.
Sayfa 151 - Ak KitabeviKitabı okudu
İhtiyaç düşünceyi, düşünce fikri doğurur.
Sayfa 159 - Ak KitabeviKitabı okudu
Ama, inanın bana, çok şeylere sahip olmak isteyenlerin hepsi de iç dünyaları çok kısır insanlardır.
Sayfa 216 - Ak KitabeviKitabı okudu
Ama şunu unutma ki, mutlu ve aydınlık bir hayat yaşamış olanlar ölümden zerre kadar korkmazken, kötü kalpli, hain yalnız ve hayal kırıklığına uğramış olanların ödü kopar.
Sayfa 216 - Ak KitabeviKitabı okudu
Hangi taraftan gidersen git, yol gidersen, yol alırsın ve o yolu bulursun.
Sayfa 46 - PinhanKitabı okudu
Hatalarımızdan daha çok, çıkarlarımız ve aptallığımız bizi hakikatten ayırır.
Sayfa 120 - NorgunkKitabı okudu
Hakikati istiyorum demek yanıltmak istemiyorum anlamına gelir ve “yanıltmak istemiyorum, tikel bir durum olarak şunu içerir: Kendimi yanıltmak istemiyorum”.
Sayfa 121 - NorgunkKitabı okudu
Bir kurtarıcının bakış açısından, “yaşam azizliğe ulaştıran yol olmalıdır”; Dionysos’un bakış açısından ise “yaşam, kendinde, inanılmaz bir acı birikimini haklılaştırmak için yeterince azizdir.”
Sayfa 31 - NorgunkKitabı okudu
Nietzsche hınçta (bu senin kabahatin), vicdan azabında (bu benim kabahatim) ve onların ortak meyvesinde (sorumluluk), basit psikolojik olaylar değil, Sami ve Hristiyan düşüncesinin temel kategorilerini, yani bizim genel olarak varoluşu düşünme ve yorumlama biçimimizi görür. Yeni bir ideal, yeni bir yorumlama, başka türlü bir düşünme biçimi: İşte Nietzsche’nin kendisine koyduğu hedefler. “Sorumsuzluğa olumlu anlamını kazandırmak”, “Tam bir sorumsuzluk duygusu kazanmak, kendimi övgülerden ve kınamalardan, şimdiden ve geçmişten bağımsız kılmak istedim.” Sorumsuzluk — Nietzsche’nin en soylu ve en güzel sırrı.
Sayfa 37 - NorgunkKitabı okudu
Şöyle der Nietzsche: “İlk günahta, merak, aldatıcı görünüşler, baştan çıkarma, aşırı şehvet, kısacası tüm kadınsı kusurlar kötülüğün kaynağı olarak görülmüştür… Böylece Ariler (Yunanlar) için suçun kaynağı erkek, Samiler içinse kabahatin kaynağı kadındır.” Nietzscheci bir kadın düşmanlığı yoktur: Ariadne Nietzsche’nin ilk sırrıdır, ilk kadınsı güç, Anima, Dionysosçu olumlamanın ayrılmaz nişanlısı.
Sayfa 36 - NorgunkKitabı okudu
Doğan bebekte insanı görebilmek, öğrencide insanı görebilmek, hastada insanı görebilmek, vatandaşta insanı görebilmek… Özetle insanda insanı görebilmek!
Sayfa 165 - KronikKitabı okudu
… kişinin hayatında sadece bir boyut baskın olursa ve kişi varoluşunun diğer boyutlarını umursamazsa insan olarak eksik kalır, eksik yaşar.
Sayfa 148 - KronikKitabı okudu
Bilgelik hiçbir kötü tarafı olmayan bir insan olmak değil, kötü taraflarının olduğunu bilen ve bunu yönetebilen insan olmaktır!
Sayfa 87 - KronikKitabı okudu
Hüzün, kendi başına müthiş bir deryadır. Hüzünlenemeyen insan gelişmemiş bir insandır. Kendinden kopukluğunun, içindeki öze olan özlemin farkında değildir.
Sayfa 49 - KronikKitabı okudu
Bedenen sağdırlar ama özlerine yabancılaşmışlardır. Yaşayabilmeleri için özlerini, ruhlarını yok etmeleri gerekmiştir. Özleri yok olduğu için de içten içe öfkelidirler.
Sayfa 46 - KronikKitabı okudu