Zahra
@Ferrnweh
Ona bakmak, fırtınasında sürüklenmek, sözleriyle büyülenmek yetiyordu bana.
Sayfa 34Kitabı okudu
Kahvemi yudumlarken ekonomi sayfasındaki bir başlık dikkatimi çekti: "Erzenci kimya katarlılara satıldı."
Sayfa 12Kitabı okudu
Sıradan bir gün, beni oradan oraya savurdu.
Bir yolculuk yaptım.
Her durakta bir kuyuya düşmekten,
Düştüğüm her kuyuda kendimi bulmaktan yoruldum.
...ve gözümün önünde bir kadın öldürüldü.
Sayfa 8Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
İsa duvardan bakar bizi izler Ama yüzü soğuktur taş gibi.
Beni severmiş...Annem öyle der.
O halde ben neden hep yalnızım?
Sayfa 58Kitabı okudu
Bir hatıranın beyinden silinmesi ile kalpten silinmesi arasında fark var.
Sayfa 150Kitabı okudu
Birinin dudaklarını takip ederken başka birinin sözlerini duymak gibiydi.
Sayfa 102Kitabı okudu
O zaman, sana göre ölü olduğuma göre, neden ölmekten hoşlanmayayım, sen benden gitmiş olduğuna göre, neden ben de artık yoluma gitmeyeyim?
Sayfa 53Kitabı okudu
Senden elimde tek bir satır yok şu son saatlerimde, hayatımı vermiş olduğum insandan tek bir satır bile yok.
Sayfa 33Kitabı okudu
Ne var ki, insan herhangi bir şeyi geride bırakamıyordu. Öldüğün güne veya Alzheimer her şeyi unutturuna kadar hiçbir şey silinmezdi.
Uyumak ve rüyalarında kendilerininkinden farklı bir dünya görmek için.
Kız çocukları da bu rüyalarda onlara katıldılar.
Erkek çocukları katılmadılar.Bu rüya onlar için değildi.
Sayfa 146Kitabı okudu
Bugün ne oldu biliyor musun?annemle birlikte hastaneye gittim.Annem babamın kucağına vermişti de , babam bana köşeden simit almıştı ya hani.O zamandan beri ilk çıktım dışarıya .
Dışarısı ne kadar büyükmüş ! Dışarısının gökyüzü de kocaman.Annemi üç tane ağabey götürdü hastaneye.Tüfekleri var hepsinin.Annem kaçarsa annemi vururlarmış.Ama annem kaçmadı.Ağabeylerden biri hastanenin bahçesinde dolaştırdı beni.Sonra ne gördüm bil bakalım!Bir uçurtma!
İlk kez senle birlikte görmüştüm geçen yıl.Ben ne olduğunu bilememiştim de sen demiştin uçurtma diye.Kocamandı senle gördüğümüz.Bizim göğümüzdeydi hem.Bu seferki o kadar büyük değildi.Ama maviydi onun gibi.Ağabeye dedim ki :
"Bak uçurtma kaçmış!"
"Hani bakayım!Nereden kaçmış"
"Bizim göğümüzden kaçmış.Ama sakın onu vurma!"
Ağabeyin gözleri doldu ben böyle deyince.
Bana simit aldı.Babam gibi.
Ağabey uçurtmayı vurmadı. Belki annemi de vurmazdı. O uçurtma nasıl kaçmış inci?
Sayfa 82Kitabı okudu
Kasıklarımdaki çatlakları seviyorum
insan olduğumuzun işareti
gerektiğinde
hem öyle yumuşak
hem öyle sertiz ki
vahşi ormanlar gibi
insan olmanın güzelliği bu
ne güzel yaşıyoruz duygularımızı
korkmuyoruz kırılmaktan
ustalıkla sarıyoruz yaralarımızı
sadece kadın olmak
kadınım demek
her şeyimle tam
ve eksiksiz kılıyor beni
Sayfa 169Kitabı okudu
Öyle uzaktın ki bana
Unuttum yanı başımda olduğunu
Sayfa 83Kitabı okudu