Konuştukları şeyler kiralanmış elbiseler gibi, kendi malları değildir. Yapacak işleri olmadığı için güçlerini öteye beriye harcarlar. Her şeye sarılan ilgileri, ruhlarının boşluğunu ve sevgi yoksulluklarını kapayan bir örtüdür.
Hani Joyce için romanın son noktası falan deniyor ya, saçmalık, son noktayı koyan Proust, öylesine bütünlüklü, abidevi, mükemmel bir eser yazmış ki ondan sonra ne yazarsan yaz bir boka benzemiyor.
Andrew Holleran