Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Günay
Günay
@Ggunayy
Tekirdağ, Çerkezköy
İstanbul
430 kütüphaneci puanı
26840 okur puanı
Mart 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Çıt...
Fakat Müzeyyen ben şimdi sizi nasıl anlatayım?
Bu kitabı da 1000K paylaşımlarından görüp okuyacaklarım arasından ön sıraya alarak okudum...
Kitabı okurken kendimi eski yeşilçam filmi izliyormuş gibi hissettim. Ki zaten yazarın işi kitapta filmlerle ilgili, film montajcısı. Kitapta bolca işinin gereğinden olacak olsun film senaryoları var, her olayı bir film :) Sadri Alışığı da eklemeden geçmemiş. Arada yazdığı türkü mısralarını ben kendimi kaptırıp makamıyla bitirmeden geçemedim :)
O Galata' ya gitti ben de gittim, Tophane' ye gitti ben de gittim. Hatta o masa da çay ve sigara içenlerden biri de bendim fosur fosur :) Kendi ile gerçekleştirdiği repliklerin bazılarında kendimi buldum. Yine iç sesleri ile onun gibi arada kendimi gaza getirip sonra yine kendimi sakinleştirdiğim de doğrudur. Eve gelip bazı eşyalara selam vermişliğim, halini hatrını sormuşluğum vardır :))) doktor bey acaba ben de paronayak mıyım :)) Aklıma da Elif Şafak - Siyah Süt geldi bunları okurken.
Kısacık, güzel bir hikaye. Bazen kendime acaba Müzeyyen gerçekten var mı, yoksa bu yazar (hani bi hikaye yazmaya çalıyor ya) iç içe geçmiş bir roman mı yazıyor diye sordum :)
Adam "-bitse ne olur
- bitmese ne" dedi.
Müzeyyen kim bilir kaç sigara içti fosur fosur kaç bardak çay...
Filmi de varmış. Beğendiğim iki oyuncu hem de... En kısa zamanda izlemek üzere bana iyi seyirler ve okumak isteyenlere de iyi okumalar :)
Okuyanlar ve okuyacaklar için lütfen çıt ::)))
aile ve dostların varlığının ne kadar harika olduğuydu.
Kitabın adını çok duyup okumak için sırasını bekletmek... yine ön sıralara alınmış bir kitap, iyi ki de almışım...
En başta ah dedim bu kitap okunmaz, ergen kitabı gibi ama sonra devam edip okudukça merak ettim. Ve tabi Charlie' yi de çok sevdim.
Kitap Charlie' nin arkadaşının intiharı vesilesiyle gizli birine yazdığı yaşadığı olayları, sırları ve düşüncelerini anlattığı mektuplardan oluşuyor. Çok sıcak, çok samimi ve gerçekten çok tatlı. Charlie öğretmeni Bill' in dediği gibi çok özel bir çocuk. Benim için de öyle artık. Hayatındaki herkesi seviyor ve değer veriyor. Ki en çok sevdiği ve değer kitapları dostlarına verebilecek kadar... Kimseyi kırmak ve üzmemek adına elinden geleni yapıyor. Helen Teyzesi'nin özel bi yeri var hayatında, onu çok seviyor ve teyzesinin de onu çok sevdiğine inanıyor. Teyzesinin onun yüzünden öldüğü gerekçesiyle bir suçluluk duygusu da hissediyor. Bu yüzden doğum gününü bile sevmiyor. Ve hayatında öyle bir an geliyor ki hastalığının sebebi olan şeyler açıklığa kavuşuyor ve tabi Sam' in yardımıyla.
Yazılacak çok şey var... Okunmaya değer ve Charlie inanacak çok insan lazım :)
Ah diyorum keşke mektuplarını yazmaya devam etsen ve onlar bana gelse...
Hep mektuplarının sonunda dediğin gibi "daima sevgiler" Charlie. Ben de sana inanıyorum.
Ve güzellik hep yolumuz ve rehberimiz olsun...
Bu kitaba başlamamdaki sebep sevgili 1000K üyeleri :) o kadar çok paylaşımını gördüm ki ve o kadar çok beğenisini yaptım ki... kitabım bitince başladım.
Ben de Ermiş'i gideceği yere kadar uğurladım. Sorularım vardı, ama bu kitabı ikinci ya da üçüncü kez okuduğum zaman yanıtlarını bulabilirim diye sormadım herşeyi en güzel şekliyle anlatmış, hepsi birbirinden güzel. Ve kitap başlı başına alıntı kaynıyor. Ve yine benim gibi kitap alıntılarını görüp beğenenler varsa bir an önce okumalı...Ama Charlie' nin öğretmeni Bill' in dediği gibi sünger olarak değil, filtreleyerek :) Ve biz de Charlie gibi yapıp hayatımıza da uygulamalıyız.
Oku, düşün, anla, paylaş, uygula...Zaten kitapların amacı da bu... Ermiş'in dediği gibi "malınızdan mülkünüzden verdiğinizde pek fazla bir şey vermiş sayılmazsınız. Gerçekten vermek kendinden vermektir. Vermekten kaçınmak yok olmaktır."
Güzel bir yolculuktu, yolcu yolunda gerekti.
Artık demir alma zamanı gelmişti, ama meçhule değil; siz bu kitabı henüz okumayanlara. Gemi size yaklaşıyor, sizin limanınıza...
Keyifli sohbetler :)
Ve güzellik hep yolumuz ve rehberimiz olsun...
Okur Takip Önerileri
Yarın 15 Aralık..."Hiçbir iktidar masum değildir" Z. LİVANELİ
15 aralık 1941 yılında gelen bir gemi...
24 şubat 1942 yılı ilk baştaki amaçları neyse onun gerçekleştirildiği zaman.
Yaşamak için ellerine geçen şanslarını kullanan, bir o kadar da ölüm ihtimalleri yüksek olan çoluk çocuk, genç, ihtiyar. Hastalık, soğuk, yemek, pislik her türlü sıkıntı...Umut dolu yaşam savaşı....Ve hep denizin üzerinde...
Okuduğum kitapları hep gerçek yaşammış gibi hayal edip okurum ama bu bambaşka... gerçekten yaşandığını bilmek çok acı...
"Alamanya bizden krom almaz" vs... vs....
Maddi değerler uğruna, manevi! değerlerden vazgeçmek...
Hep söylüyorum Allah'tan müslümanız, Allah' tan... Kula kulluk edene yazıklar olsun diye şarkılar yapıp ve komik ki en başta bunu yapan biz oluyoruz.
Sayfa 6 "İnsanoğlu planlar, Tanrı güler"
Dili, dini, ırkı her ne olursa olsun her canlının yaşama hakkı var. Ki bu bir katliam, utanç verici- yüz kızartıcı... ne ilk ne de son ama bu bir gerçeği değiştirmiyor; ortaksınız, suçlusunuz ve katilsiniz, bunun hiçbir bahanesi olamaz!!!
Keyifle ve bir an önce okunması dileğiyle
Zülfü Livaneli olduğu için 1-0 önde başlayan ve yine bi solukta okunup bitirilen bir kitap..
Bir mühendisin herkes ve herşeyden uzak bir köyde sessiz sedasız sıradan bir yaşamı. Tabi kitaplardan oluşan ev...Bir cinayet ile sıradanlığını yitiriyor. Jandarma, adliye, gazeteci... hayatına katılanlar ve hayatının gidişatını etkileyenler... ki belki
Yeniden iyi biri olmak mümkün
Senin için binlerce kez...
Okuduğum en mükemmel, en etkileyici, en sürükleyici kitaplardan ve tavsiye ettiğim kitaplarda en başta gelenlerden ve hep tavsiye edeceğim.
Önce filmini izledim sonra kitaba başladım ve kitapta anlatılanları filmde gözümde canlandırarak yaşadım ki beni ağlatan kitaplardan biridir...Genelde filmi yapılan kitapları tereddütte izlerim. Çünkü çoğu başarılı değil ama bunun filmi ayrı kitabı apayrı güzel diğer uyarlamalara kıyasla. Ama bana göre Hasan tam da kitaptaki karaktere uygun, güzel Hasan... Kitapla ilgili çok şey yazmaya gerek yok okuyanlar zaten kitabın güzelliğini dile getirmişlerdir. Okumayanlar da bir an önce Kabil yolculuğuna çıksın bence.
Yalnızca şunları yazmadan geçemeyeceğim; burada çocuk olmak zor, kadın olmak da zor...
Okurken kendinizi ve ülkenizi bulabilirsiniz bulmak istediğiniz cümlelerde. Şeriat isteyenlerin okuması gereken bir kitap. Körü körüne istemek değil bilerek, severek istemek önemli, yaşayanları görüp, düşünüp, hissederek istemek önemli... ki böyle düzenin ne sevilecek ne de yaşanılacak bir tarafı var... islamı yobazlardan koruyun, aksi takdirde dünyayı islamdan koruyun (Mevlâna)
Laik! hukuk! ve adaletin! olduğu devletlerin değerini yalnızca orda yaşayanlar değil, yaşamayanlar da bilebilir. Eğer düşünebilinirse...
Kiminin yaşadığı, kiminin geleceği...
Merak ettiğim kitaplardan biriydi Damızlık Kızın Öyküsü... Tekrar basıldığını görünce hemen alıverdik ve kütüphanemize koyuverdik.
Kitabı korkarak, üzülerek okudum. Düşünerek, hayal ederek, görerek... Adından da konusunu belli ediyor kitap. Kısırlığın yaygın olduğu bir dönem ve bu dönemde kategorilere ayrılmış kadınlar. Kimi doğuganlığından dolayı çocuğu olmayan yüksek rütbeli ailelere damızlık olarak verilmiş, doğurganlığı olmayanlar hizmetçi olarak görev yapmakta ve kolonilere gönderilenler var... Çıkarılan yasalar kadınların hakları ellerinden alınıyor, özgürlükler kısıtlanıyor ve son nokta özgürlükleri tamamen ellerinden alınıyor. Kitap yok, tv yok, gazete yok...
İsimlerini kullanmaları yasak, geçmişi düşünmeleri, konuşmaları...Onları sürekli izleyen gözler... Ve bedenlerinde bile herhangi bir hakları yok. Dışarıya çıkma yalnızca alışveriş için ve o da başka bir damızlık ile birlikte.
Yeri geldiğinde kocasını, çocuğunu anlatıyor unutmamak adına, olayların akışına göre yeri geliyor eğitim görürken yaşadıklarını...
Kitap distopya ama anlatılanların çoğunun bir yerlerde yaşandığını düşünmek ve bilmek insanı yaralıyor.
Çoğunluğumuz böyle bir dünyada yaşamak istemez o yüzden bu düşünceye ve uygulamaya ait olan herşeyin karşısındayım.
Özgürlük tüm canlılar için varolması gereken en büyük nimettir. Sahip çıkılmalı. Kaybedince üzüleceğimiz herşey gibi ki sadece üzülmekle kalmayacağız...
Kitabın sonunu en iyi bir son olarak düşünüyorum.
Çok etkileyici, Okunmalı...
Artık bir ‘biz’ olmalı; çünkü artık ‘onlar’ diye bir şey var.
Kanyas ile kiyra :)))
Kitabı okuyalı az biraz zaman geçmiş olsa da nihayet incelemi bitirebildim.
Bir an önce okumak için ayırdığım kitapların içinden eşimin seçtiği bu kitap oldu.
Kitabı ilk başladığımda okuyamadım tabi. Sonra dedim ki (bazı kitaplarda olduğu gibi) bu da bi yerden sonra çorap söküğü gibi gelecek. Geldi tabi, akşam olsa da Kinyas ile Kayra neler yaptı
Evet, yine bir elma...
Kitabı Deniz Çakır' ın paylaşımında gördüm, adını hiç duymamıştım, bir bakayım dedim, araştırdım ve aldım. İyi ki görmüşüm, iyi ki almışım. Yunus Nadi roman ödülünü kapmış bu kitabı araştırırken yorumlarda kitabın konusunun değişik olduğunu ve en çok da sonunun şaşırtıcı olduğunu okumuştum. Herkes bu konuda hemfikir. Evet gerçekten değişik bir hikaye, evet gerçekten şaşırtıcı bir son. Yarışmaya katılmaya karar verip kitabın sonunun bir gecede yazdığını okuyunca gene şaşırdım :))
Okurken nasıl bitecek acaba diye düşünmedim ama her gece yatarken kitaba kendimce şaşırtıcı bi son hazırlıyordum :)) şaşırmamak için, tutturamadım, 40 yıl düşünsem de tutturamazdım, kimse tutturamaz :)))
124. sayfadaki -spoiler-
"camının önünde oturup baharların gelmesini bekleyecek; baharlarda penceresine konan kelebekeleri yakalamayı öğrenecek, sonra da kurutmayı." Bu cümle beni çok hüzünlendirdi.
Sonundaki şiiri ayrıca çok beğendim. O da az sonraaa.
Güzel, sürükleyici, etkileyici bir kitap.
Bittikten sonra kendimi vay be vay be derken yakaldım birkaç kez :)
Evet, yine bir elma...
Mars seyahatinden :)
Watneyyy
Okuduğum kitaplarda şu ana kadar pek karşılaşmadığım bir karakter Mark Watney çok eğlenceli, renkli. Kendisiyle gerçekleştirdiği diyaloglar çok keyifliydi, hatta bazılarında aa aynı da ben dedim. Bedenen dünyada olsam da ruhen onun yanındaydım :) Heyecanla, merakla... Önce filmini izleyip sonra kitabı okuyunca (her ne kadar filmler kitabın yerini tutmasa da) insan filmi tekrar izlemek istiyor. Hayal ettiğiyle filmde yapılanı karşılaştırmak istiyor. Kitap güzeldi, sürükleyici ama sanki sayfa limiti varmış ve ona ulaşmak için gereksiz yere uzatılmış gibi. Bu gereksiz uzatmalarda bitsin artık gidip ben kurtaracağım dediğim ve isyan çıkarttığım da doğrudur. Akşamı iple çekip, Watney'in ne yaptığını merak edip biraz da Mars gezintisi yapayım derken bilimsel kelimelerle bir şeyler anlatıp ne yaptığını bir kaç kere okuyup anlamaya çalışmaktan, düşlemekten gün içerisinde zaten yorulan beynim ara ara gene yandı. Aman dedim sanki Marsa gidicem, sanki su yapacağım, sanki de sanki... Okumak isteyenlere tavsiye edilir, keyifli ve eğlencelidir. Son olarak cesarete ihtiyacın varsa ve umutsuzluğa düştüysen Watneyi düşün onun gibi ol ;)
kahrolsun kahrolması gereken kahrolasıca şeyler...
Khaled Hosseini için söylenecek bir şey yok ama kitabı alınca kısa süreli bir şok yaşamadım değil. İsterdim ki daha uzun olsun, çünkü Khaled Hosseini'yi okumak, anlamak, hissetmek tarifsiz bir duygu. Gerçi kısacık olmasına rağmen bu kadar yoğun duygular verebilmesi, insanın içini yakması nasıl büyük bi başarı? Gerçekler acıdır sözünün gerçekliğinin ispatı mı? Dünyada olanlar eğer görmek ve duymak isterseniz bize bunu gösteriyor zaten. Acıyı, hüznü tüm duyguları anlatanla birlikte aynı yerden anlayabilmek, yaşayanla birlikte yaşayıp aynı yerden hissedebilmek... ve insanın tüm bu yaşanan acılar karşısında, insanlık suçu karşısında kötülere, savaşa, Allaha isyan etmemesi mümkün değil... Yıl 2018 ama halâ savaş hala hırs halâ kavga, halâ ilkellik... elimizdeki imkânlar güzellik yaratmak uğruna olsa keşke, mutlu etmek uğruna... ama herşey başkasına ait şeyleri yok edip kendine var etmek uğruna... Kitapta yazdığı 20-30 cümle sizin düşüncelerinizle daha da çoğalıyor ama keşke diyorum keşke daha uzun olsaydı... Huzursuzluk kitabını hatırladım...Dünyadaki en kötü şeyin çaresizlik olduğunu bir kez daha doğruladım kendime ve bir babanın çaresizliği... Bir kez daha diyorum ki; kahrolsun kahrolması gereken kahrolasıca şeyler...
Bakışlarına her anlamı yükleyebilen gözü güzel gülüşü güzel adam
Kitabın çıktığını gör imza gününü öğren ışık hızıyla kitabı sipariş et 2 hafta geçsin kitap gelmesin iptal et başka bir yerden daha sipariş et gelecek mi gelmeyecek mi bekle bol stresli günlerden sonra nihayet kavuştuğum kitap ve yerini imza gününe bıraktığı heyecanlı bekleyiş... Ne günlerdi uff
Engin Akyüreği çok sevdiğim için aldım bu kitabı o yüzden çok bir şey beklemedim, sevenlerine bir öykü kitabı armağan etmesinden dolayı çok mutlu oldum. Gelirinin de Darüşşafakaya bağışlanması ayrı bir mutluluk verici :) 21 öykü var kitapta. Çocukluğumuz ve gençliğimiz zamanlarında her birimizin mutlaka yaşamış olduğu olaylardan oluşuyor bazı öyküler. Kiraz Ağacı öyküsüyle çocukluğumuza gittiğim, Kör Talih-Ahmetoğlu Hasan öyküsüyle üzüldüğüm, Misket-Havada Anıların Kokusu Var öyküleriyle güldüğüm...(aklıma geldikçe hala gülüyorum) Kardan Adam- Karanlığın İçinde Bir Nefes öykülerinde de tebessüm vardı yüzümde..Dediğim gibi çok bir şey beklemediğim sevdiğim, beğendiğim bir oyuncu için yer verdim kitaplığımda kendisine, zaten kendisi de "İnsan yazar olmayınca mesleğinin ağırlığı ve sorumluluğu yazılan her öykünün içine sinebiliyordu. Büyük yazarlar be şairler yazdığım cümlelerin arkasından bana bakıyorlarmış gibi hissediyor; onları üzmemek için yolladığım her öyküden sonra içimden özür diliyordum" diyor. Ben de diyorum ki; sen hiç değişme, her zaman, hep olduğun gibi mütevazi olmaya devam et be adam dip-not: Ekşi sözlük de Engin gibi bi adama yazılan yorumu da şiddetle kınıyorum... kınamak fıtratımızda var
Yeşilçam filmi gibi
Bu kitabı yaklaşık bir yıl kadar önce instadan biri tavsiye etmişti tabi ben unuttum :)sonra yeniden gördüm. Yaklaşık bir ay önce de bu siteden biri daha tavsiye etti. Döndüm baktım aynı kitap. Ve dedim ki almalı, okumalı... Aldım, geldi, başladım... Okuduğum kitapların beni heyecanlandırmasını şaşırtmasını düşündürmesini seviyorum. Bir an önce eve gelip okumak ve mutlu olmak. Şaşırttı mı şaşırttı, düşündürdü de. Üzdü, bunalttı :) Ama olayların hadi canım bu kadarı da olmaz dedirten tesadüfü klasik filmlerde olan cinsten. Belki diyorum sıradan sözcükler ve cümlelerden dolayıdır bu kadar etkilenmemem çok şaşırmamam belki başka biri yazsa etkilenme daha çok beğenme şansım da olurdu. Konu güzel ama dediğim gibi sıradan cümleler. Beğenenlerine saygı duyarım tavsiye edenlerine de...
Kahrolsun kapitalizm
İlk başta unutmadan şu gerçeği bi yazayım: Amerika bizi gerçekten kıskanıyormuş hem de 1900 lü yılların Amerikası 2018 yılının Türkiyesini... Bir ülkede olabilecek tüm pisliklerin gün yüzüne çıkarılması. Açlık soğuk sefalet...insan hayatının değersizliği...tüm olumsuzluklara rağmen hayatta kalma mücadelesi, siyasetin, işverenlerin gerçek yüzü, rezilliği...her sayfasında kıskanılan yurdumdan manzaralar var... Bazı bölümlerde olaylar çok dramatize edilmiş olsa da korkunç gelse de gerçekler acıdır sözü devreye giriyor. Kitaptan sonra kanunlarda düzenlemeye gidilmiş biz düzeltmek istesek marketlerde hazır gıda kalmaz. Artık bu kitaptan sonra her türlü hazır gıdaya tiksinerek bakıyorum... ve yine yeniden kahrolsun kapitalizm...
