İnsan kendini bildikten ve ne istediğine karar verdikten sonra yalnız da yaşayabilir.
Sayfa 216
Gönüldeki AŞK yarası
Hislerini tahlil ede ede şu kanaate vardı ki, gönlündeki aşk yarası, öyle fikir değiştirmekle, azimle, akıl ve mantık ile tedavi edilemiyecek kadar derin açılmıştı...
Sayfa 69
Sizin de ruhunuz hasta... Siz, kendi yaralarınızın benimkinden daha yüce olduğunu zannediyorsunuz hepsi bu. Bunu ben alçakça bir davranış biçimi olarak anlıyorum.
Sayfa 115
Okur Takip Önerileri
Mademki bazı insanlar beni tekmeliyorlar, benim de onların yüzlerine, başlarına vurmaya hakkım var. Bana hiç kimse dokunmazsa ben de kimseye dokunmam değil mi? Bir ormanda, tek başıma kulübemde yaşamak isterdim ben...
Sayfa 114
Uyuz olunca ne yaparız? Banyoya girer, yıkanırız ve hastalığımız gider değil mi? Hastalık vücutta ise, deriyi her ne olursa olsun çıkartmalı, temizlemeli ve yerine tekrar yerleştirmeli... Bu da doğru değil mi? Ama insan içini nasıl temizleyebilir ki?
Sayfa 62
Annelere anlatılan kederler taksim değil, zarbedilmiş olur: Çocuklarının felaketini iki kat şiddetle hisseden anneler, bu ıstıraplarını çocuklarına fazlasıyla iade ederler; böylece keder anadan çocuğa ve çocuktan anaya her intikal edişinde büyüdükçe büyür.
Sayfa 14
Sen işe Tanrı'yı karıştırırsan elbette söyleyecek başka bir şey kalmaz.
Sayfa 143
İnsanların saçma konuşmalarından hoşlanırım. Bu, insanın öbür yaratıkların dışında bir ayrıcalığıdır. Saçma konuşarak, yavaş yavaş gerçeğe varırsınız. Ben insanım çünkü saçma konuşuyorum. On dört hatta yüz on dört yanlış yapmadan hiçbir gerçeğe varamazsınız. Ve bu da kendi tarzında güzel bir şeydir, ne var ki biz kendi yanlışlarımızı yapmakta bile aciziz!
Sayfa 235
Aşk asla paylaşılmayan sır
Leyla’ya sordular : ” Sen mi Kays'ı daha çok sevdin, yoksa o mu seni ? “
Kara gözlü, kara saçlı, kara benli Leyla iç geçirdi, üzüldü: ” Dostlar bu nasıl soru?, bana böyle bir soruyu nasıl sorarsınız ki?!.. Elbette ben onu daha çok sevdim, onun beni sevdiğinden… “
” İyi ama Leyla, o senin için deliye döndü, çölleri aştı, adı Mecnun’a çıktı ve kurtlarla kuşlarla konuşur oldu… “
” İşte bakın, o gitti, bana olan aşkını ona buna anlattı, ben ise aha şuracığımda, kalbimin içinde onun aşkını saklayıp durdum, hiç kimse ile ne paylaştım, ne kimseye dert yandım. şimdi siz karar verin, o mu beni daha çok sevmiş; ben mi onu?!… “
Sayfa 87
Sen, yaşadığım bir gerçek misin ? Yoksa, bir zamanlar yaşamış olduğum bir rüya mısın ? Yoksa, ikisi de değilmisin ?
Sayfa 325
Ona karşı öyle bir arzum var ki, bu arzuyla Allah' a yalvarabilseydim tüm günahlarım bağışlanırdı.Bu arzuyla dua edip istesem, vahşi hayvanlar merhamete gelir, insanlara zarar vermekten vazgeçerlerdi. İçimde öyle bir alev yanıyor ki söndürme amacıyla su içmeye kalksam suda boğulurdum. İsterdim ki o hayattayken yüreğimi bir bıçak ile yarıp açsınlar, onu içine yerleştirsinler, sonra da göğsümü kapatıp diksinler. Böylece hep yüreğimde kalsın, diriliş gününü başka yerde değil, orada beklesin, ben yaşadıkça o da yaşasın, kabrin derin karanlığına girdiğim de yine kalbimin içinde benimle olsun.
Sayfa 235
Bana roman yaz diyenlerde oldu, hayatım roman olduğu için yazmıyorum, onu ben yaşarken okuyun
Sayfa 317
Ağaçlar demiştim kuru dallarını uzatarak bulutlardan yağmur bekler. Aferin demişti türkçeci nasıl yaptın bu benzetmeyi. Bilmem dedim öyle geldi.
Sayfa 41