... Dünya kurulduğundan bu yana güzel dünya savaştadır, kötü dünyaya karşı, çirkin dünyaya karşı. Her gün başka bir gün doğuyor, her gün yeni yıldızlar döşeniyor gökyüzüne.
Tımarhanede kaç kişi olduklarını soran bir yabancıya tımarhane sakininin verdiği cevap ne kadar da anlamlı görünüyor :"Bizi boşver. Asıl siz dışarıda kaç kişisiniz?"
Şair "Kapanmaz yağmurun açtığı yaralar çocuklarda" diyor.
İnanmış bir adamın nefesi değdiğinde, kapanır savaşın açtığı yaralar çocuklarda. Yerinde bir gül büyür.
İçinde bulunduğumuz zamanda kimse kimseden üstün değildir,yüksek kültürün ehemmiyeti yoktur. Yarı - erişkinlik övülür ve manevi disiplinlerin getirdiği dürtü kontrol düzenekleri hor görülür. Anne babalar çocuk gibi davranır, çocuklarsa hızla erişkin rolüne itilir, mamafih bu safhaya bir türlü ulaşamazlar. Giderek daha çok çocuk ve genç, doğru düzgün bir anne babalık görmeden büyümekte, erişkin hayatında bir saygınlık yerine tutarsız bir boşluk ve kaos görmektedirler. Evin içindeki tartışmayı bitirecek bir saygınlık abidesi olarak baba çoktan kayıplara karışmıştır.