Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Gizem
Gizem
@Gzmztrk
“odamda beni kitaplarım bekler. bu yegâne tesellidir.”
768 okur puanı
Haziran 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Küçük küçük altı hikâye var içinde. "Cıgaralı Naciye", "Haktan'ın Anlattığıdır", "Hüsniye Hanım ve Mahallenin Kaka Problemi", "Adı Mevta", "Elektrikçi Kemal" ve "Perizat, Çocuk ve Bir Bağ Evi Yalnızlığı" hikâyelerin adı. Her biri birbirinden samimi hikâyeler. Elbette son öykünün yeri bir başka ama yine aralarından bir favori seçmek zor. Naciye'nin sinema sevdası da Haktanla Ergun'un aşkları da Elektrikçi Kemal'in inatçı küslükleri de çok gerçek. Çok yakınlardan. Hikâyeleri okurken küçük detaylarda görüyoruz ki aslında bir mahalle içindeki kişilerin basit yaşamlarından ufak tefek kısımlar aktarılmış. Hatta Elektrikçi Kemal hikâyesindeki o entel ergen çocuk belki de Çağan ırmak'ın kendisi. Yazar kendi çevresindeki delileri taşırmış kaleminden. Kitabın son öyküsü olan Perizat'ın hikâyesinde o haylaz çocuğun elinden defteri alıp hikâyeye güzel bir son yazıvermesi de hoş olmuş.
Çağan Irmak zaten filmleriyle de gerçekliği çok güzel ve doğal yerlerinden yakalayan biri, kitabında da anlatımın akıcılığı ve doğallığını çok yerde göstermiş. Ben beğendim, hem duygulanıp hem keyifli zaman geçirmek ve kısa süreli çerez okumalık seçimi için ideal bir kitap.
Şaman büyülerinden başlayıp ilerleyen Türk şiirinin evrimini anlatıyor kitap. Başlangıçta sadece kulağa hitap eden tekrarlar, sonrasında dize başı uyaklar ve en sonlara doğru da halk şiirindeki haliyle dize sonu uyak ve abab cccb şeklinde kalıplarla yazılan şiirlerle karşılaşıldığını gösteriyor. Uygurlarda yerleşik hayata geçmek ile yazılı/sözlü Türk şiiri arasındaki bağlantı anlatılıyor. Kitapta yazıtlardaki eski Türkçe hali ile aktarılan şiirlerin yanına günümüz Türkçesi halleri de yazılmış. Çeviriyi yapmaya çalışıp kontrolünü sağlayabilmek keyifli oldu. Bir dil öğrenmeye çalışıyor hissi verdi. Ben seviyorum eski Türkçe'den günümüze çeviri yapmayı denemeyi. Türk kültüründe eskiden beri var olan şeyleri araştırmayı seviyorsanız ya da spesifik olarak Türk şiirine bir ilginiz varsa bilgi edinmek maksatlı okunabilir bir kitap ancak çok derin ve detaylı değil. Yalnızca şiirde biçim olarak yorumlama yapılmış yoğunlukla.
Kitabın baş kahramanı şeytan! Kitaptaki adıyla Profesör Woland. Aynı zamanda Woland'ın yanındaki iblisler. Azzazello, Korovyev, kocaman siyah bir kedi olan Behemot... Hikaye ilk olarak İsa'nın var olmayışı üzerine konuşan Berlioz ile İvan Nikolayeviç'in Profesörle karşılaştıkları andan başlıyor. Sihirbaz kılığında Moskova'ya gelen Woland bu andan itibaren şehri o kadar birbirine katıyor ki okuması çok keyifli. Bir tarafta Profesör ve ekibiyle karşılaşan insanların başından geçenler, diğer tarafta Profesör'ün anlattığı bir hikaye olarak başlayan Yerşalaim valisi Pontius Pilatus'un yaşadıkları aktarılıyor. İlerleyen sayfalarda ise karşımıza Pontius Pilatus'un kitabını yazan usta ile sevgilisi Margarita anlatılmaya başlıyor. Margarita'ya olanlar başta kitabın en sıkıcı kısmı gibi gelmişti ama bayram gününün anlatımı çok güzeldi. Gözümde canlandırdığım haliyle yetişkinler için bir animasyon filmi olarak uyarlansa çok ilgi çekici olabilir kitap. Hikayenin sonunda ise tüm bu karakterler bir noktada olayların doğal akışında kesiştiriliyor.
Bulgakov'un ölümü dolayısıyla son halini veremediği bir kitapmış. Eşi tarafından tamamlanmış. Bir de nihayete erdirilebilse fantastik romanlar arasında başyapıt olabilirmiş. Zira müthiş bir fantastik kitap. Ayrıca para sevici, düzenbaz toplum eleştirileri çok yerinde ve dozunda verilmiş. Yazarın her ne kadar şeytan kötülüklerin sebebidir dokundurmaları olsa da "her şeye kadir ve adil bir şeytan" güzellemesi alışılmışın dışında.
Okur Takip Önerileri
Herkesin paylaşımlarında gördüğüm, özellikle kitap kulüplerinde çokça okunan bir kitap olduğu için merak edip başladığım kitap. Konusuna dalıyorum, arada spoiler yerseniz karışmam.
Kitabın baş kahramanı Charlie Gordon adında, 30lu yaşlarda, düşük iq ile doğmuş bir adam. Charlie 30lu yaşlarında ama zeka seviyesi 10 yaşında bir çocuk gibi. Ailesi
Olayların baş kahramanı İbrahim Zübükoğlu. Tam bir dalavereci. Ama sadece onun dalavereci olmasıyla ilerlemiyor mevzular. Millet de bir o kadar dolandırılmaya müsait. (Bir yerden tanıdık gelen bir durum ama... neyse şimdi...) Tek tek diğer kahramanların ağzından anlatılıyor hikayeler. Çiftverenoğlu Hamza Bey, Allah'ın Kulu İsmail Efendi, Gedikli İhsan Efendi, Allah Selamet Versin Murtaza Bey, Aklı Evvel Bedir Hoca, Tüccardan Emin Efendi gibi karakterler konuşuyor, anlatıyor Zübük'ü. Hem Zübükzade'nin türlü oyunlarını anlatıyorlar hem tarafsızlar, kendi -amiyane tabirle- kerizliklerini, iki yüzlülüklerini açık ediyorlar. Her defasında oyuna gelip sonrasında ahlanıp vahlanıyorlar. Bir hışımla intikama gidip daha beter kul köle olup dönüyorlar. Hani nasıl desem şöyle açız, böyle pahalılık falan deyip de sandıkta yine... Neyse siyasi konuşmayalım.
Kitabın sonuna doğru Almanca öğretmeninin arkadaşına yazdığı mektupta bir an için acaba millet mi iftiracı tereddütüne düşülüyor ama sonunda öğretmen de alıyor Zübük'ten payını. Zübükler tek başına zübük olmuyor velhasıl, biraz da biz diyoruz gel başımıza zübüklük yap da geç içimizden diye. Filme uyarlanmış hali de varmış, başrolünde Kemal Sunal varmış. Ama ne hikmetse yayınlanmıyormuş hiçbir yerde. Nedendir acaba? Neyse...
Mert Hoca'nın kitaplarının çok başarılı olduğunu duyuyordum genelde. Ben de etrafımdaki çocuklara önermeden önce bir kendim okuyayım dedim. Gönül rahatlığıyla önerebilirim bu kitabı.
Rüya adlı bir kız çocuğu ağzından anlatılıyor kitap. Rüya'nın 50li yaşlarını süren emekli öğretmen, çılgın bir babaannesi var. Hayal gücü sınırsız bir babaanne. Hayalini kurduğu şeyin peşinden giden, heyecanını yitirdiği anda da tereddütsüz bırakıveren bir karakter. Bir akşam trenle dünya turu yapmaya karar veriyor aniden ve çıkıyor yola. Yola çıkarken de torununa bir ayva veriyor. Özel bir ayva olduğunu düşünen Rüya, bu ayvayı özel hale getirmenin yollarını arıyor.
Çocuklara hayal kurmayı, kurduğu hayalin peşinden koşmayı, neyi anlattığından ziyade nasıl anlattığının önemi olduğunu öğreten bir kitap. Çocukların da ilgisini çekecektir kesinlikle.
Yazarın adını sık sık duyduğum Benim Zürafam Uçabilir, Çantamdan Fil Çıktı, Uzaya Giden Tren gibi diğer kitaplarını da alıp kitaplığımda bulundurmayı ve çevremdeki çocuklara okumaları için vermeyi planlıyorum.
Allah'ım şükürler olsun bitti diyerek sonlandırdığım bir kitap oldu.
Yahu bildiğimiz Türk masalları malum. Keloğlanlar, devler, kocakarılar falan tamam. Ama neymiş bu Türk masalları yahu. İlerde çoluğa çocuğa okunabilecek bir kitap mı diye baktım ama yok, mümkünse ilerde çocuk Türk masallarından olabildiğince uzak tutulmalı. İçinde vahşet, ensest, yalan dolan, sahtekarlık ne ararsan var. İşin kötüsü şu ki ana karakterler türlü düzenbazlıklar yaparak kazanıyor işin sonunda. Yani öyle yalan söyleyen cezasını bulur temalı değil de gtü kurtarmak için her pştluk serbest gibi mesajları var masalların. (Böyle kitaba böyle inceleme olur ancak ne yapayım) Bu masallarla büyütülen ülkeden de böyle toplum oluşur dedirtti neredeyse.
Bir de öyle bir tekrara düşme var ki sıkıntıdan patladım okurken. "Al bu kılları başın sıkışırsa yak" "Git o dev anasının memesinden süt em ki seni yemesin" falan gibi abuk subuk çareler masalların neredeyse yüzde 90ında geçiyor. Tamam masaldan mantık beklemiyorum, fantastik durumlar illa ki olacak ama bu kadar da alakasız olayları çocuklar bile dinlemez. Yaratıcılık sıfır. Masal dediğin keşke benim de başıma gelse diye hayal kurdurup hayal dünyasını genişletmeli. Kısacası biz bildiğimiz klasik masallardan devam.
Bitirdim seriyi sonunda ve hayran kaldım. Filmi zaten beğenimi ifade etmeye bile gerek duymadığım bir film. Beğenmek dışında başka seçenek yok gibi geliyor bana. Kitap da harika. Bir kere kitap sonundaki eklere bakınca şuna karar verdim, Tolkien dahi. Ya da deli. Ya da dahi bir deli. Deli bir dahi. Bilmiyorum. Ama normal değil. Adam bambaşka
Bu aralar bir yüzüklerin efendisi kürüne girdim. Filmi izleyip peşine kitabını okuyorum. Bu kitapta en çok pippin ve merry'nin maceraları kısmı dikkatimi çekti. Orkların eline düşüşleri, oradan kaçışları, entlerle buluşmaları. Zaten nedendir bilinmez çoğu kişinin sıkıldığı entler kısmı en sevdiğim kısımdır filmde de. Ağaçsakal adamım. Bu kitap daha çok bir yolculuk macerası gibi aktarılmış uzun uzadıya. Merry ve pippin'in yolculuk maceraları, aragorn, legolas ve gimli'nin yol maceraları, savaş sonrası gandalf'ın da onlara katılmasıyla süren yolculuklarının merry ve pippin'e ulaşana kadarki zamanları ve en sonda da sam ile frodo'nun yolculukları. başlarda ikinci filmle daha paralel gidiyordu birincilere kıyasla. Ama kitabın ortalarında bir yerde savaş oldu bitti birden. İkinci filmin esas olayı kitabın başlarında bitiverdi gibi oldu. Sonrasında Sam ile frodo'nun hüküm dağına ulaşma çabaları anlatıldı uzun uzun. Gollumla buluşmaları, faramirle karşılaşmaları vs. En son shelob'un mağarasından sonra frodo'nun orkların eline düşmesi ile bitiyor kitap. Üçüncüye geçiyorum hevesle.
Film, evet, genel hatlarıyla kitapla oldukça paralel ama detaylarda filmin atladığı çok yer varmış. Tom Bombadil mesela, filmde adı bile geçmeyen bir karakter ama kitapta epey kilit bir noktadaydı. Bazı ufak detaylarda ise doğrudan değişiklik yapılmış. Örneğin, Moria kapılarında şifreyi bulan filmde Frodo'ydu. Kitapta Gandalf. Buna rağmen filmde Frodo daha pasif kalıyordu, yüzüğün eline rastgele geçtiği alelade bir hobit. Ama kitapta en az Bilbo kadar donanımlı olduğu görünüyor. Ama kitapta da filmde de adamım her zaman Sam Gamgee. Hem doğal, hem zeki, hem sadık canım Sam.
Kitapta yolculuğun her detayı uzun uzun anlatılmış. O kadar fazla betimlenmiş ki her sahne, her alan, filme bu kadar iyi aktarılabilmesi sürpriz olmadı. İnsanın gözünde tam olarak öyle canlanıyor. Kitapta da filmde olduğu gibi Bilbo'nun doğum günü ile başlıyor hikaye. İlk kitap Frodo ile Sam'in Kardeşlik üyelerinden ayrıldığı anla sona eriyor. Fazlasıyla memnun kaldım bu kitaptan, serinin devamını merakla getireceğim.
Kitap spesifik olarak Tonyukuk üzerine yazılmış olsa da Göktürkler üzerine fazlaca bilgi içeriyor. Yazıtlar ve Çin kaynaklarını karşılaştırarak makale tarzında yazılan kitapta aynı olaylar o kadar sık tekrarlanmış ki ister istemez akılda kalıyor. Taşağıl resmen öğretmeye azmederek yazmış kitabı. Mesela üzerinden yıllar da geçse Bilge Kağan'n Budizm'e geçme fikrinden Tokyukuk sayesinde vazgeçtiğini ve Türklerin asimilasyondan bu şekilde kurtulduğunu unutamayacağım sanırım artık :)
Elimdeki haliyle biraz çocuklar için çevrilmiş basit kitaplar gibi. Daha kapsamlısını okumak ister miydim? Ondan da emin değilim. Zira zamanı için eminim çok kıymetli bir eserdir ancak günümüzde okunduğunda insana büyük aydınlanmalar yaşatacak bir kitap değil. Dediğim gibi belki de benim elimdeki halinin fazlaca sadeleştirilmiş olmasından kaynaklıdır bu düşündüğüm. Zamanında "vay be adam ne bilgece konuşmuş" denen şeyler bu zamanda bazen "ne demek abi karını evde tut, kızını erken evlendir, oğlunu paşalar gibi yetiştir falan" diye insanın bi inceden canını sıkmıyor değil :) 1070 yılında bu kitaba hayran olmuş bilgeler ve sultanlardan çok özr diliorm...
Kün-Toğdı adıyla anılan sultan vasıtasıyla adaleti, Ay-Toldı adındaki vezir ile saadeti, Ögdülmiş adındaki Aydoldu'nun oğlu, babasının yerine geçen diğer vezir ile aklı ve bilgeliği, Ögdülmüş'ün akrabası Odgurmış vasıtası ile de sabır ve kanaati anlatmış. Beyitler halinde orijinali 6645 beyit olan kitabın bir özeti sunulmuş.
Ot Dergi ve başka alanlarda yayınlanan kısa öykülerinden derleme bir kitap. Hakan Günday'ın anlatımı güzel. Kelimeleri kullanışı, akıcı cümleleri falan her kitabında sevdiğim gibi bunda da sevdim. Ama her hikaye o kadar umutsuz, o kadar kötü sonlu ki hikayenin daha başından bakalım bu kimi öldürecek, bu nasıl ölecek diye düşünüyor insan. Biraz bu yer altı edebiyatı kasvetinden sıkılmaya başladım sanki.
Sumer tabletlerinde bulunan efsaneler, destanlar, şiirler, ağıtlar, ilahiler, atasözleri gibi konulardan bahsediyor birinci kitap. 2. Kitap ise daha çok günlük hayat rutinlerini içeriyormuş. Benim esas merak ettiğim kısım ikincisi, zira bu efsanelere dair çok fazla yerden bilgi edindim. 4000 yıl önceki günlük hayatı daha çok merak ediyorum. Burada efsaneleri ya da şiirleri vs. okurken de günlük hayattaki şeylere dair bilgi edinebiliyoruz ama diğer kitabın daha derinlemesine olduğunu umuyorum. En kısa sürede edinip okuyacağım.
(Spoiler gelir.)
Ah canım Nemecsek :( Son ana kadar bir umut diye bekledim, çocuk kitabıdır bu yahu. Böyle acıklı bitirilir mi?
Ne çocukluğumda ne sonrasında ne hikmetse okumamışım bu kitabı. Güzelmiş. Karakterlerini tanıdığınmış gibi benimseten kitaplardan. Bir öğretmen olarak kitabı okurken düşündüğüm şey şu oldu. Jonas Boka gibi bir alana yeteneği olan öğrencileri farklı bölümlere yönlendirerek kaybediyoruz biz ya. Adam üst düzey asker olmak için doğmuş besbelli. Türkiye'de olsa bilmemne mühendisi yapar, diplomalı işsiz haline getiririz çocuğu. Evet, bunu düşündüm. Mesleki deformasyon, ne var??
Kitapta denge de çok güzel verilmiş, kötü çocuklar da öcü gibi değil. Feri Atz'a da bir saygı duyuyor insan neticede.
