Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Faruk ÜNAL
Faruk ÜNAL
@JoBack
Ankara
53 okur puanı
Eylül 2020 tarihinde katıldı
İlk defa bir kitaba bu kadar acımasız bir eleştiri yapacağım. Kitabın hakkında kısmındaki tanıtım bülteni yazısını okuduğumda; zihin açıcı, hayata dair tarafsız sorguların olduğu, filozofların/dervişlerin düşüncelerine yer verilen bir kitap gibi
düşünmüştüm. Kitabı okuyunca, doğru kitabı mı aldım emin olamayıp tekrar tanıtım yazısını okudum.
Ne yazık ki, içeriğinin tanıtımından çok uzak olduğunu düşünüyorum. Ortalama her 4 sayfada farklı bir teselli teması (doğa tesellisi, sevap tesellisi, anlam, acz, latife, irşat, sükut gibi) işlenmiş. Okumaya başladığımda, ramazan programında konuşulan bilimsel olduğunu iddia eden “ilim” sohbetlerini dinliyor gibi hissettim.
Kitap iddialı bir şekilde “çıkmazdakilere…” şeklinde başlıyor bir de; tüm başlıklar soyut, referanslar tamamen manevi, çoğu zaman basit eskide kalmış yaklaşımlar; hangi çıkmazı nasıl hedef alıyor anlamadım. Daha ilk sayfalardan sıkıldım; sıkıcı, ve gerçekten çıkmazda olan birini daha da çıkmaza sürükleyebilir olarak buldum kitabı.
Arkeoloji/tarih alanında bir kitap olduğunu düşünerek almıştım. Başlıktaki “doğa” terimini ikincil bir tema olarak yorumlamıştım. Beklentilerimden tamamen farklı bir içeriği vardı.
Akdeniz ve çevresini etkileyen gelişmeleri(yaşam tarzı, siyasi, dini, teknolojik vb.) tarih öncesinden günümüze kadar çevreci bir yaklaşımla anlatıyor. Avcı toplayıcı dönem, tarımın yaygınlaşması, nüfusun artışı, Roma, Osmanlı Dönemi, savaşlar vb. insanoğlunun doğayla olan etkileşimini nasıl etkiledi, neleri hatalı yaptık, ve bundan sonra nelere dikkat etmeliyiz gibi konulara odaklanıyor.
Açıkçası, çok fazla detay var. Coğrafya ve tarih dersi gibiydi biraz. Bahsedilen birçok yer, tarihi olay için, en azından Akdeniz tarihini ve bölgesini iyi biliyor olmanız gerekli bence. Okurken çok sıkıldım
Tarihöncesinden Bugüne Akdeniz Dünyası ve DoğaJames H. S. McGregor · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202115 okunma
Bazen "var", bazen "yok"...
Kitap okumak istiyorum dediğimde çok yakın arkadaşım tavsiye etmişti, sanırım 10-11 sene önce falan :) gittiğim kitapçıda olmayınca başka kitap almıştım ve bugüne kadar da peşine düşemedim bir şekilde...
Kitap üç bölümden oluşuyor; Kinyas ve Kayra'nın beraberliklerini anlatan ilk bölüm, ve ayrı ayrı hayatlarının anlatıldığı iki bölüm.
İlk bölüm gerginlikle, kanla, kirli işlerle dolu hayatlar; okurken çok zorlandığım, sıkıldığım yerler oldu, hep böyle mi devam edecek diye çekindim bazen. Kitabı tavsiye eden arkadaşlarımı düşünerek devam ettim diyebilirim :) Otomatik Portakal okurken hissetmiştim benzer hisleri.
İkinci bölüm (Kayra) de benim için durgun, heyecansız geçti. İlk bölümün ağır havasının devam ettiği, olaysız ancak karamsar durum hikayesi. En hızlı ve kolay okuduğum bölüm üçüncü bölüm (Kinyas) oldu... Sanki her şeyi ben yaşadım da, sonrasında tövbe edip rahatlamışım gibi bir histi. Aydınlık, huzur.
Sonuna geldiğimde, kitabın güçlü olduğunu ve rahatlama hissini ilk iki bölüme borçlu olduğumu farkettim. Kurgu gerçekten başarılı, sıkılırken bile bunu söyledim. Stres, umutsuzluk, gerginliği de iliklerime kadar hissettim, Kayra'nın hislerini de Kinyas'ın huzurunu da...
Özetle, hayat "hiçbir şey yok" ile "her şey var" arasında... Bazen Kinyas, bazen Kayra...
Okur Takip Önerileri
Kitap birkaç öyküden oluşuyor. İçerik ve verilmek istenen bir mesaj var mı emin değilim, Zweig'in böyle bir kaygısının olduğunu sanmıyorum... Okurken çok sıkıldım açıkçası, hikayeler kısa ama uzun uzadıya anlatılmış, belki de karakterlerin zayıf(!)lıklarını benimseyebilmemiz için...
Çok basit gelse de hikayeler, yazarın psikolojisini düşününce çok özel olduklarını hissettim. Bazen öyle oldu ki, intiharın arkasındaki hikayeyi saçma buldum... halbuki her intiharın arkasında başka bir hikaye var, hiç kimseye anlamlı gelmeyebilir, gelmeli mi ki?
Hikayelere göre; insanlar değerlerini kaybedince, çabaları sonuç vermeyince, vefalarından zarar görünce yaşamaktan vazgeçiyorlar. Kendini adamak, adı üzerinde... Adanmışlık, sizi sonsuz bir denizi yüzerek geçeceğinize inandırır. Yücelik mi, ahmaklık mı? Asla empatisini yapamadığım için çok sığ hissediyorum.
Kitap başlığı ilgimi çekti ve içindekiler kısmı da zengin duruyordu, her konu için ayrı başlıklar vardı, mimari, yaşam, kıyafet, törenler, inanç gibi.
Ancak okurken farkettim ki bu başlıklar belirli bir akış içinde, bağlam kurularak düzenlenmemiş. Hikaye tarzında öğretici bir kitap bekliyordum. Tercihen böyle olabilir, ancak konular kendi içlerinde de başarılı değildi, paragraf içinde anlatıcı bakış açısı değişiyor ve anlatım kopuyor bazen. Bunun yanı sıra, anlaşılır güzel bir harita, mümkün olan kısımlarda görsel desteklemeler(kıyafet ve mimari örneğin) olmalıydı diye düşünüyorum, tamamen salt yazıdan kim nasıl hayal ederse öyle olsun gibi yazılmış. Açıkçası Wikipedia’dan yapılmış eksik bir ödev gibi hissettim bazen.
En kötüsü de kitabın son sayfalrında görsel için ayrılmış bir yere “Harita buraya gelecek” gibi bir yazı görünce tamamen koptum.
Bu kitabı okumak isteyenlere ancak şöyle tavsiye edebilirim, merak ettiğiniz bir başlık kitapta işlenmişse eğer, o kısıma bakarak giriş seviyesinde faydalanabilirsiniz. Ancak Atina ve tarihiyle ilgili genel bilgi edinmek için daha iyi kaynaklar vardır diye düşünüyorum.
İş yerinde tanıştığım, yazarlık eğitimi aldığı sırada denemelerini okuduğum ve çok değer verdiğim bir arkadaşımın hediyesiydi bu kitap bana. Ona buradan teşekkür etmek isterim :)
Kitabın değerlendirmesine gelirsek; açıkçası okurken sıkıldım biraz, birkaç kez koptum akıştan. Bu kopmalarımı, kitabın şiirsel tarzına bağlıyorum, alışkın olduğum bir tarz değil.
Bununla beraber kitapta çok sıcak, derin cümleler var. Bu sıcaklığı ve derinliği anlamdan çok anlatım tarzıyla (dil sanatları) yakaladığı için bahsettiğim derinlik okura göre çok düz kalabilir, uçsuz da olabilir. Uçuzluğa gittiğimi farkettiğimde frenledim daima :) belki de o yüzden akıştan koptum, o derinlik beni kedere, uzun sorgulara sürükler :)
İnsanlığın geçmişi, bugünü ve geleceği hakkında merak edilen en temel soruları yanıtlıyor. Biz kimiz? Neler yaptık, nasıl bugünlere geldik vs.
Harari iyi bir araştırmacı, aynı zamanda iyi bir anlatıcı. İçeriği çok sade ve anlaşılır anlatmasının yanı sıra, bu kitaptaki çizimler de güzel olmuş, okuru eğlendiriyor.
Kitap herkese hitap edecek şekilde yazılmış ve insanlığın bugüne nasıl geldiğini hap gibi bilgilerle öğreniyorsun. Çok hoşuma gitti.
Sapiens kitabını okumadıysanız önce bu kitabı okuyun derim. Bu kitaptaki bilgileri detaylandırmak isteyenler M. İlin'in "İnsan nasıl insan oldu" kitabını okuyabilir. Bahsedilen hikayelerin detaylarını (konum, tarih, topluluk isimleri vs.) orada okuduğumu hatırlıyorum.
Durdurulamayan İnsanlık: Dünyanın Hâkimiyetini Nasıl Ele GeçirdikYuval Noah Harari · Kolektif Kitap · 2022813 okunma
Türkiye'deki önemli arkeolojik bölgeleri hikayeleriyle birlikte kısa, öz ve fotoğraflarıyla beraber sunan harika bir kitap.
Kitabın düzeni oldukça başarılı. Her bölümde farklı bölge ele alınıyor. Ayrıca her bölümde, alanın tarihi ve kültürel önemi hakkında bilgiler veriliyor ve detaylı fotoğraflarla destekleniyor.
İçerik açısından da kitap oldukça zengin. Türkiye'deki önemli arkeolojik alanların hikayeleri, mitleri ve efsaneleri ile birlikte anlatılıyor ve bu sayede okuyucu, o dönemlere ait kültürel ve tarihi zenginliği daha iyi anlayabiliyor.
Atlas - Özel Koleksiyon 2014 - Anadolu'nun Gizemleri: Mumyalar, Kehanetler, EfsanelerAtlas Dergisi · Doğan Burda Dergi Yayıncılık · 20148 okunma
Okuyucuya hayatın nasıl yaşanması gerektiği hakkında önemli bir bakış açısı sunuyor. İlber Ortaylı'nın deneyimlerinden ve düşüncelerinden yola çıkarak, genel olarak nelerin önemli olduğunu anlatıyor.
Kitapta, özellikle şehir ve ülke seçimlerinde tarihe, arkeolojiye ve kültüre verilen önem vurgulanıyor. İlber Ortaylı, günümüzde popüler olan "en yaşanabilir ülke" listelerinin gerçekçi olmadığını ve insanların rotalarında olmayan ancak kültürel olarak çok zengin olan ülkeleri de tavsiye ediyor. İlber Ortaylı'nın cesaretlendirici tavsiyeleri, okuyucunun daha önce gitmediği ancak kültürel açıdan zengin olan ülkeleri keşfetmesine ve farklı kültürler hakkında bilgi sahibi olmasına yardımcı olabilir. Bu ülkeler arasında ilk sıralarda İran, Mısır, İsrail ve Ürdün gibi Ortadoğu ülkeleri yer alıyor.
Aynı zamanda, yazarın hayatındaki önemli dönüm noktalarını ve aldığı kararları anlattığı bir biyografi niteliği de taşıyor. Kendi hayatından örnekler vererek okuyuculara farklı bir bakış açısı sunuyor.
Sonuç olarak, kitabın tavsiye ettiği ülkeler, farklı kültürlerin bir arada olduğu ve keşfedilmeyi bekleyen yerler olarak öne çıkıyor. Kitap, farklı kültürleri keşfetmek ve turistik rotalardan uzaklaşmak isteyen okuyucular için önemli bir kaynak olabilir. Özellikle son zamanlarda sosyal medyaya yansıyan "en yaşanılabılır ülkeler" gibi listelerin kültüre, tarihe, sanata önem verenler için gerçekçi olmadığını, hatta çoğunun sıkıcı olduğunu dile getirmesi hoşuma gitti, benzer şekilde hissediyordum. Güncel seyahat rotam için cesaretlendim.
Akran Zorbalığı için Farkındalık!
"Thirteen Reasons Why", Jay Asher tarafından yazılan bir genç yetişkin romanıdır. Kitap, genç bir kız olan Hannah'nın intihar etmeden önce yazdığı 13 mektubun hikayesini anlatır. Mektuplar, onun intiharının nedenlerini ve suçlu olarak görülen 13 kişiyi açıklıyor. Kitap, genç okurların genç kızların yaşadığı zorluklara ve akran zorbalığına dikkat çekiyor. Ailelerin, gençlerin psikolojik ve duygusal sağlığının önemini anlamalarına yardımcı olabilecek bir kitap. Bu nedenle yetişkin insanların okumasını ve çevrelerindeki farkındalığı artırmasının önemli olduğunu düşünüyorum.
Ahmet ÜMİT'in Patasana isimli eserini beğenen herkesin beğeneceğini düşündüğüm bir eser.
Arkeoloji, mitoloji ve polisiye beraber harika bir kurgu, güzel bir anlatım. Bazı betimlemeler bana sıkıcı gelse de kurgu akıcı ve heyecanlı, sonlara doğru sabırsızlandım hatta. Sonunu bu defa garipseyemedim, Ahmet Ümit'in okuduğum üçüncü eseri ve radyo programını da dinliyorum, sanıyorum tarzına alıştım. Kurgunun sonlarını etkileyici yapmak için hileli bir anlatım kullandığını düşünüyorum :)
Arkeoloji, mitoloji ve polisiye yan yana garip duruyor ancak kurgu o kadar güzel ki başlayınca hiç de öyle olmuyor.
Kitap, Anadolu'daki başlıca Roma kentlerini, krallarını, sikkelerini, mimarisini vs. anlatan/açıklayan makalelerden oluşuyor. Makaleler genellikle kronolojik sıra içerisinde.
Hem genel hem detay bilgiler için güzel bir kaynak, her makale kendi içerisinde tamamladığı için konuyu, sıkıldığınızda hızlı okuyabilirsiniz, ilginizi çektiğinde dikkatli okuyabilirsiniz. Bir çok bölge isimleri günümüz isimleri ile verildiği için ben bunları not aldım ziyaret için, ziyaret ettiğimde de ilgili kısımları tekrar okumayı düşünüyorum. Araştırmacılar ve konuya ilgisi olanlar için özet bir kaynak kitap gibi.
Bu tür kitaplar nasıl isimlendiriliyor bilmiyorum ancak çok hoşuma gidiyor. Ahmet Ümit'in Patasana kitabında geçmişi anlattığı kısımlar gibi, tarih ve kurgu iç içe. Dağlık Kilikya'da geçen tatlı bir hikaye...
1 ay önce Mersin'e tatile gittik, deniz tatilinden çok bizim için arkeolojik keşif tatili oldu. Her yeri, bilinen bilinmeyen, haritada görünen görünmeyen her yeri gezmeye çalıştık, hepsinin ayrı ayrı hikayesini, detayını merak ettik. Hemen ardından bir sürü kitap/dergi aldık, bu kitap da onlardan birisiydi, hikayeleştirilmiş olduğu için ilgimizi çekti.
Nesibe Çakır, sanıyorum hikayeyi akademik çalışmaları sırasında edindiği gözlemlerine, hayalgücüne dayandırıyor. Hikayeyi nasıl kurguladı, bu bölgeleri gezerken mi canlandırdı gözünde, bölge hakkında bilinen hikayelerden etkilendi mi vs. çok merak ettim.
Çok merak etmeme rağmen, hikayeyi takip etmekte biraz zorlandım açıkçası, belki anlatımdan belki benim odak sorunumdan. Ancak ana hatlarıyla, kitap kurgusundaki anlatım çok güçlü değildi, belki de çocuk kitabı olduğu için. Kitabın sonunda yer alan "Kentlerin Listesi" ve "Karakterler" hikayeden önce anlatılsaydı, benim için daha iyi olurmuş. Okurken E. Sebaste'yi doğru konumlandırmışım, ancak diğer yerleri fazlasıyla hayalgücüme bıraktım. Yine de çok keyifliydi, Mersin'de hayranlıkla gezdiğim tarihi yerleri, evimde hayalgücümle gezdim tekrar. Hem de bir hikayeyi yaşayarak...
Umarım benzer türde yeni eserler okuruz :)
Genel olarak merak ettiren, başlangıcı keyifli, yer yer odağımı tamamen toplayan, sonlara doğru da sıkıldığım bir kitaptı.
Vejetaryen - Feminist eleştirel kuram kitabı olarak tanımlıyor kendini. Ataerkil anlayışı etçil beslenme ile ilişkilendiriyor, bu iki davranışın birbirini nasıl beslediğini örneklerle anlatmış. Çoğu örnekler, tanımlar gerçekten de bu ilişkiyi gözlemlenebilir kılıyor. Doğal bir bağlantı mı, sonradan bağdaştırılmış bir ilişki mi konusunda ise bulanık kalmış bir kitap. Kitaptaki birçok görüşe, örneğe ve tanımlara katılıyorum; katılmadıklarımı/eleştirdiklerimi ise alıntılayarak paylaştım.
Özet olarak, hükümetlerin başlattığı dayatılan beslenme tipleri sonucu yeni bir diyet/yeme biçimi yaygınlaşmış, daha sonra ticari amaçlarla bu yeme alışkanlığı kadınlar ve çıplaklık kullanılarak reklam edilmiş ve günümüze kadar büyüyürek gelmiş. Savaş dönemi hükümetleri tarafından alınan askerlere et takviyesi, sivil halka etsiz diyet gibi kararlar, erkeklik-et algısını daha da güçlendirmiş, yaygınlaştırmış, ve halen de et tüketimi özenilen bir yeme biçimi olarak geçerliliğini sürdürüyor, sorgulanmadan, aynı anahtar kelimelerle. Modernize edilmiş tüketici toplumda ise, bu bağlantı fast-food reklamlarında halen cinsiyetçi yaklaşımlar ile süslenerek ataerkil - etçil beslenme diyaloğunu toplum farketmeksizin güçlendiriyor. En önemlisi ise farkedilmeyen kayıp göndergeler... hayvanlar ve kadın...
Yazarın ilk okuduğum kitabı "Yüzyıllık Yalnızlık" için de benzer yorumlar yapmıştım, ancak bu kitap için olumsuz düşüncelerim/hislerim biraz daha fazla.
Olay örgüsünün sırası veya tarzı için bir şey demeyeceğim, sonunu verip, hikayenin başlangıcına dönmesi farklı bir yaklaşım olabilir, sevilir veya sevilmez okuyucuya bağlı. Ancak, hikayedeki karakter sayısının fazlalığı, her yeni karakter/mekan referansında betimlemeler kullanılması akıcılığı bozmuş. Henüz ilk yarısını tamamlamadan çok sıkıldım, boğuldum detaylardan, odağım sürekli dağıldı. Yazarın diğer kitabı için de benzer düşünüyorum.
Özet olarak, bu kitap benim için sıkıcı, anlamsız bir kitap oldu. Kitabın bir mesaj iletme kaygısı varsa alamadım, sadece bir hikaye ise eğlenemedim veya etkilenmedim.
İnsanlığın biyolojisi ve tarihiyle ilgili çok güzel, bilgilendirici bir kitap.
Üç kısımdan oluşuyor, ilk kısım tarih öncesini anlatıyor, hem çok eğlenceli hem çok öğretici, buradaki yazı dili sade ve akıcı. Ancak ikinci ve üçüncü bölüm için aynısını söyleyemeyeceğim maalesef, insanın düşünce gücü ve felsefeyi keşfetmesine bağlı olarak Yunan bilginlerinden bahsedilen kısım itibariyle yazı dili ve içerik benim için sıkıcı bir hal aldı, sürdürmekte zorlandım. Son bölüm içeriği politika, siyaset ile iç içeydi zaten, kopuk bir içerik değildi ama sürükleyici de değildi.
Kitabın son başlıkları ise harikaydı. Bruno'nun hikayesine geçmeden daha, başlığını okur okumaz o dönemlerde yaşasaydım ve Kopernik'in kitabını okuyan papaz ben olsaydım nasıl tepki verirdim diye düşündüm. Halen de merak etmiyor değilim, o zamanlar toplumun çoğunun kabul ettiği normlar bugünün bilimi gibiydi ve farklı düşünceler delilikle yargılanıyordu. Bu yüzyılda, halen kör baktığımız konular var mıdır acaba, şu anda deli saçması dediğimiz ama geleceğin gerçeklerini birileri söylüyor mudur?
Bruno'ya ve Brunolar'a en derin saygılarımla;
'Ölüm korkusu bilmezdi. Karakter gücü bakımından, herkesten yüksekti ve gerçek uğruna savaşmayı, tüm yaşama zevklerinden üstün tutardı.'
Adı dolayısıyla vejetaryenliğin alt metinini verecek bir hikaye okuyacağımı düşünmüştüm. Hiç öyle olmadı, bitirdiğimde kitabın ismini sorguladım ve hem hoşuma gitti hem kızdım :) Her kitap ismiyle ne kadar alakalıydı...
Vejetaryen olmaya karar veren yetişkin bir kadının başlattığı olaylar zincirini üç bölümde üç farklı kişiden dinliyoruz. Eşi, eniştesi ve ablası. Hikayeyi bitirdiğimde farkettim ki; ana karakterimizin bir kararıyla başlayan olaylar zincirinde sadece ana karakterimizi dinleyemedik, O kendini anlatmadı veya anlattırmadılar. Onu bölümde anlatılanların toplamında tanıdık. Hikayedeki baskıcı, hoşgörüsüz aile/toplumun bir yansıması olarak mı böyle bir tasarım yapıldı emin olamadım ancak bunu ben öyle değerlendirdim ve düşündürücü buldum.
Anlatım çok güçlü olduğu için yoğun empati yaptım, bu yüzden fazla kasvetli hissettim ana karakter için. Okurken zorlandım açıkçası bu konuda.
Genel olarak okurken keyif almadım ancak, bitirince üzerinde düşünerek bazı çıkarımlarda bulundum ve bazı kısımları gereksiz anlamlandırmış olabilirim. Okuma keyfi düşük; toplumsal ve aile içi baskı, şiddet gibi kavramların olumsuz etkilerini göstermek için güzel bir örnek olabilir.
Dogmanın/şeriatın beslediği cahilliğin ve savaşın ülkelere nasıl zarar verdiğini tarih kitaplarından okuyor, televizyonlardan görüyor, siyasetini yapıp unutuyoruz sonra. Bu hikayede ise iki kız çocuğuyla tanışıp onları bu cahillikte, savaşta büyürlerken izliyoruz... sahiplenerek, öfkeyle, acıyla. Çeviri o kadar başarılı ki, uzun zamandan sonra ilk
Kitabın arka kağından etkilendikten sonra okumaya karar verdim, arka kapağa göre;
- Platon'dan beri felsefenin gerçeklik yerine soyut kavramlara yoğunlaşması sebebiyle modern insanın gerçeklikten kopmasını, gerçekliklerden arınmaya çalışmasının hatalı olduğunu savunuyor yazar Sartwell.
- Yazara göre; ahlak değerleri gerçekliğin eksik olduğunu ifade eder ve inkar eder, bu nedenle 'ihlal' yaşamaya 'evet' demektir. Yaşamı günahlarımızla, suçlarımızla, korku ve acılarımızla anlarız. Erdem ve güzellik kadar sidik, bok, nefret de vardır. Uygarlık adına beden men edilmiş, bastırılmıştır; bedenin doğal kokuları parfümlere boğulmuş, kapalı odalara hapsedilmiş, kendinden utanan insana dönüştürülmüştür.
- Devlet ise hem yalan hem yalancıdır. Yasa ve kurallar gırtlağımıza basan postalları gizlemek için incelikle işlenmiş göz bağlarıdır. Artık; her insan hem ezen hem ezilendir, kişi "sistemin hem kurbanı hem payandası" olmuştur.
Kitabın asıl içeriği arka kapakta öyle güzel özetlenmiş ki kitabı bitirince özetini okumuş gibi oldum. Kitabın içeriğinde ise asıl içerik fazla dağınık, kopuk. Paragrafların bütünlüğünü kaybediyorsunuz, hızlı kavram geçişleri var, belki çeviriden kaynaklıdır, okurken zorlandım, dağıldım defalarca. Tekrarlar ve bazı ayrıntılar okuma keyfimi olumsuz etkiledi.
Kitabın temel kurgusu tüm dünyada etkili olan körlük salgını üzerine kurulmuş, COVID salgını döneminde okumak daha bir anlamlı oldu.
Salgından etkilenen ilk karakterin hikayesiyle başlıyor kitap, hemen ardından temaslılarının hikayesi, hepsi isimsiz, fiziksel özellikleriyle veya mesleğiyle ayırt ediyoruz karakterleri birbirinden, ve hükümetin
Okurken eğlendiğim bir kitap oldu. İlginç bir benzetme olabilir ama GORA filmini baştan ve farklı bir senaryoyla çeker gibiydim. Çoğunlukla hayal gücünüze hitap eden sahneler ve olaylarla dolu, yer yer Sofie’nin Dünyası’na benzer anlatımı var.
Ütopya veya bilim kurgudan ziyade biraz daha eğlence amaçlı yazılmış, zaten kitabın önsözünde de belirtilmiş. Özetle; hızlı, eğlenceli ve akıcı…
Sıkıcı ve Karmaşık Hikaye
Kitabın yarısını sabır çekerek okudum... Sıkıcı, uzun, karmaşık, sonu belirsiz olan bir kitap.
Başlangıçta soy ağacını görünce önemsemedim, ama her yeni karakter geldiğinde ya dönüp baktım, ya ardışık paragraflardan kim olduğunu hatırlayarak devam ettim. Macondo kasabasında yaşayan Buendia ailesini anlatıyor, tıpkı bir Türk dizisi gibi, hatta
Kitabı okumuş olan arkadaşlarımdan tavsiye eden hiç olmamıştı, kardeşim tavsiye edince merak edip okumak istedim. Çoğunluğun aksine kitabı abartılmış bulan azınlığa dahil hissediyorum kendimi, tıpkı Ralph'in azınlığı gibi ;)
Öncelikle kitap isminin hikayeyle bağlantısını kuramadım, hikayeyi genel olarak düşündüğümüzde başlığı anlamlandırmak
Ele almış olduğu konu ve korkusuz yorumlar bakımından cesur ve örnek bir kitap, ancak detay ve tekrarlarla dolu olması akıcılığını fazla bozmuş, sıkıcı hale getirmiş, puanı bu yüzden 7 verdim. Ayrıca yazarın bazen sert, bazen varsayımlı eleştirileri bazı okuyucuları rahatsız edebilir, okuyucunun güvenini de zedeler. Konu çok hassas olduğu için bu
"Sapiens" ve "Tüfek, Mikrop ve Çelik" kitaplarından hemen sonra okudum. Henüz o kitapların etkisi altındayken, Dünya tarihini hap şeklinde özet olarak okumak bazı algılarımı açtı. Medeniyetleri yaratıp teknolojiyi ne kadar geliştirsek de halen ilkel güdülerimize farklı şekillerde yeniliyoruz.
Henüz medeniyetler
Kusursuz ve mutlu bir dünya yaratmak için insanlığın vazgeçtikleri ve kuluçka/şartlandırma ile üreme göz önünde bulundurulduğunda, aklıma gelen ilk şey "Özgür İrade" ve "İnsan Kavramı" oldu, "İnsan"ın tanımı nedir diye düşündüm kendi kendime. Zira, doğuştan düşünce sınırlarının çizildiği, özgür iradeye sahip olmayan
