Hani eylülde ağaçların arasında gezinirken derinden nefes alırsın ve yüzünde hafif bir gülümseme oluşur, çünkü nefes alabilmenin ne kadar değerli olduğunu hissedersin o an. Ha işte oksijen dolu bir beyin, huzurlu bir ruhum ben.
''Çok karışığım. Bir yanım olabildiğince huzursuz ve yorgun. Diğer yanım mucizelere ve düşlerin gerçek olabileceğine halen inanıyor ve heyecanını koruyor. Bu iki yan arasında ben ise eziliyorum.''
◇