Kerim Görkem Gökkaya
@KGGokkaya
eskişehir
12 okur puanı
Nisan 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Ah olacağı buydu oldu,
Duygularla o kadar uğraştım ki
Artık aramızda ne bir sır
Ne güven, ne inan, ne uyum...
Sonunda tükettim ruhumu:
Sevinirken sevincimi seyrediyorum
Korkumla korkmuyorum şimdi.
Madem bir kapı aralıktır,
Sen sonuna kadar aç onu.
Artık bendeki insandan kurtuldum
Sevgisiz yaşayacağım sevgiyi.
Sayfa 34Kitabı okudu
Ey bilinç! Sevgim de, hüznüm de
Eski bir zamandan gelmedir
Şimdi saltanatımda yapayalnızım.
Sayfa 29Kitabı okudu
Ne güzel yangındı o yangın
Herkes yeniden yaşadı ve unuttu
Yaktığımız mutluluğu unutma
Sayfa 13Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ey çocukluk, mutluluk simyacısı!
Sayfa 12Kitabı okudu
Tanrım, dünyada ne güzel görevler, ne güzel memuriyetler var! İnsanın ruhunu nasıl da yüceltir, hazlara boğar bu güzel görevler!
Sayfa 4Kitabı okudu
Gecenin düşselliği
Sürekli bir huzursuzluğun kaygısını taşıyor içinde, cumhuriyetlerin, prenslerin verebileceği en büyük onurlarla da taçlandırılsa, alacakaranlık onda gene düşsel seçkinliklerin yakıcı arzusunu uyandırır sanıyorum
Sayfa 50Kitabı okudu
Ah! Tanrıça! Kederime ve taşkınlığıma acı!
Sayfa 12Kitabı okudu
Şiir Üzerine
Kant denince Törless'in aklına gelen tek şey, felsefe sorunlarının bu filozof tarafından kesin olarak çözümlendiği ve bundan böyle felsefe ile uğraşmasının bir işe yaramayacağıydı; nitekim bir Schiller ve bir Goethe'den sonra şiir yazmanın da yararsız bir uğraş sayılacağına inanıyordu.
Sayfa 116Kitabı okudu
Sevgili evladım, inanacaksın böyle olduğuna, bitti; bir gün gelir, belki şimdikinden kat kat daha fazla anlarsın matematikten, o zaman nedenini öğrenirsin; ama şimdi yapacağın tek şey inanmaktır.
Sayfa 115Kitabı okudu
Hiç kimsenin unutamadığı anlar, sanki birbirine paralel olarak aynı hızla akıp giden, dolayısıyla yaşamamızı sağlayan ilişkinin işlevsiz kaldığı durumlar hemen birbiri ardı sıra içinden fışkırıyor, onu serseme çeviriyordu.
Sayfa 97Kitabı okudu
Yetişkin bir insan için, kendisi farkına varmaksızın, günleri birbirine zincirleyerek aylara ve yıllara dönüştüren o sabır dolu planlar henüz yabancısıydı. Ayrıca bir günün geçip sona erişini bir soru sormaya bile değer görmeyen o umursamazlık da yabancısıydı yine. her gece Törless için bir hiçlik, bir mezar, bir silinip ortadan yok oluş anlamı taşıyordu.
Sayfa 54Kitabı okudu
Büyümekte olan bir gencin ilk tutkusu, bir kişiye karşı duyacağı değil, herkese karşı duyacağı nefrettir çünkü. ... Tutkunun kendisi ise, iki kişi olmanın iki kat yalnızlıktan başka bir anlam taşımayacağı bir kaçıştır.
Sayfa 49Kitabı okudu
Törless mektuplar yazıyordu eve; hemen her gün. Yalnızca bu mektuplarda yaşıyor, diğer bütün yaptıkları kendisine önem taşımayan, gölgemsi, silik şeyler gibi görünüyordu; adeta bir saatin kadranındaki rakamlar gibi üzerlerinde durulmaya değmeyecek istasyonlardı bunlar.
Sayfa 17Kitabı okudu
Sevgili, arkadaş, dost, aile, hepsi bir yere kadar; tek gerçek yalnızlığımız.
Sayfa 228Kitabı okudu
Tanrı'nın evine açılan tek bir kapı vardır, o da insanın yüreği.
Sayfa 194Kitabı okudu
İnsan yaşadıkça aşkın da geçici bir duygu olduğunu anlıyor.
Sayfa 161Kitabı okudu
Kimse kimseyi tanıyamaz. Tanıdığımızı sanırız. Tanıdığımız kadarına inanırız. Eğer gerçekten tanısak, bırakın aşkı filan, kimse kimseyle arkadaş bile olamaz.
Sayfa 44Kitabı okudu
Keşke yalan da olsa dünyada adalet diye bir şeyin var olduğuna inanabilseydim.
Acımasız olan biz değildik, yaşadığımız dünya, yaşadığımız çağ, bütün bir insanlıktı.
Sayfa 152Kitabı okudu
Tarihi yenenler yazar. Hep böyle oldu, bundan sonra da böyle olacak.
Sayfa 83Kitabı okudu
Biz de Poe gibi, ızdırabımızla alay etmeyi başardığımızda insan olmaya bir adım daha yaklaşacağız.
Sayfa 71Kitabı okudu
Harp de, kıtlık da yoksullar için felaket demekti, parası olan her devir gemisini yürütüyordu.
Sayfa 60Kitabı okudu
Sahi nedir vatan? Bir toprak parçası mı, uçsuz bucaksız denizler, derin göller, yalçın dağlar, verimli ovalar, yemyeşil ormanlar, kalabalık şehirler, tenha köyler mi?
Sayfa 16Kitabı okudu
"Ah bir kez dokunduğunuz her şeye niçin önüne geçilmez bir sadakatle bağlanıyorsunuz, ... sizin için üzülmekten başka bir şey yapmayan bir insana duyduğunuz üzücü bağlılığa son verin. ... bu arzuyu sizin için bu kadar cazip kılan şey, bana sahip olmanızın olanaksızlığıdır."
Sayfa 102Kitabı okudu
Benim yazgım da, mutlu etmem gereken insanları üzmekmiş.
Sayfa 102Kitabı okudu
Bazen kendime şöyle diyorum: Senin yazgının benzeri yok; diğerleri şanslı - senin kadar sıkıntı çektirilen bir kişi bile yok. - Sonra eski çağların bir şairini okuyunca, içimden geçenleri görür gibi oluyorum. Katlanmak zorunda olduğum çok şey var! Ah! Benden önce yaşayan insanlar benim kadar üzüntü yaşadılar mı acaba?
Hayal gücü Tanrı'nın insana vermiş olduğu büyük bir armağan
Bu dünyada birinin diğerini anlaması o kadar kolay bir şey değil.