Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
Faruk
Faruk
@Kafiyesizgece
166 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Edebiyat yolunun sabırlı ve okuma arzusunu yitirmeyen yolcuları, merhaba!
Bu aralar, kitaplığındaki "okunmayı bekleyenler" rafından seçtiğim kitapları okuyorum. Kulüp kitapları dışında tabii. Bu kitabı da iki yaz önce almıştım, okumak şimdi nasip oldu.
Yiğit Bener'i ilk kez okudum. Kitapta beğendiğim kısımlar da oldu, beğenmediğim yerler de.
Kitapta iki bölüm var aslında. Anlatıcının değiştiği bölümler... Anlatıcının "baba" olduğu bölümleri beğendim. Sosyal, siyasal eleştiriler de bu bölümlerde kurguya yedirilmiş. Diğer bölümlerdeyse anlatıcı üçüncü tekil kişi. Burada baba ve kızın diyalogları baskın. Bu diyaloglar bana biraz yapay geldi. Babanın da kızın da konuşma sırasında anlattıkları hep bir mesaj kaygısı taşıdığı için gerçekçi gelmedi bana. Kurgudan uzaklaştırdı beni bu bölümler. Bir de bir anneden bahsediliyor romanda ama anne hiç ortaya çıkmıyor sadece bahsi geçiyor. Bu da ilginç geldi bana. Olan ama olmayan bir anne...
Okuyacaklara keyifli okumalar dilerim!
#YiğitBener #AcıPortakal #CanYayınları #çağdaşTürkedebiyatı #Roman #Neokudum #kitapyorumu #edebiyattabiryolcu #kafiyesizgece #İpucu
Yaklaşık bir buçuk yıl önce kitaplığıma @aslihanneokudu önerisiyle eklediğim kitabı iki gün önce okumaya başlayıp bugün bitirdim.
"İyi ki okudum rafına" eklendi kitap, kitap dünyamın kitaplığında.
Bir balıkçı kasabası olan DF'de geçen kitap, bir balıkçının bir ceset bulmasıyla başlayıp günden günde ceset sayılarının artmasıyla devam ediyor. Tabiri caizse her dalgada, su gibi ceset vuruyor DF'nin kıyılarına ve cesetle doluyor kasabanın sokakları.
Belediye Başkanı da ekibiyle bu esrarengiz olayı çözemeyince onlardan nasıl yarar sağlarım, diye düşünüp birtakım çözümler üretir. Bir distopya tabii bu.
Ölüler, yaşayanlar ve son adlı üç bölümden oluşan bu kitabı sizin de beğeneceğinizi düşünüyorum.
#Dalga #GiulioCavalli #YeldaGürler #Distopya #DF #Neokudum #Kitapönerisi #Kitapyorumu #edebiyattabiryolcu #kafiyesizgece #İpucu #Çağdaşdünyaedebiyatı #İtalyaedebiyatı
Esra Kahya'nın kalemiyle "Kambur" romanı vesilesiyle tanışmıştım. Romanın kurgusu, dili çok hoşuma gitmiş, yeni kitapları çıksın da okuyayım diye bekliyordum ki beklenen geldi: "BENİM RÜYALARIM HEP ÇIKAR"
On iki öyküden oluşan bu kitap beni on ikiden vurdu diyebilirim. Öykülerin dış cephesi ayrı, iç cephesi ayrı etkiledi
Okur Takip Önerileri
Tarık Tufan'dan okuduğum üçüncü kitap: "KAYBOLAN"
Kitabın isminde çoğul eki olmasa da karakterlerin yaşadıklarını göz önüne aldığımızda hemen hepsinin ortak noktası kaybolmak olduğuna göre kitap kahramanları için "kaybolanlar" da diyebiliriz. Tabii burada bahsedilen kaybolmak gerçek anlamıyla bir kaybolmak değil kendini bulamama, kendi olamama hâli. Ağırlıklı olarak Hakan'ın kaybolmasını okusak da Sonay Yıldız Mert Murat ve Reha İleri ve eşinin de kaybolmasını okuyoruz.
Kitapta çoğulcu bakış açısı kullanılmış yani bölümler, farklı bakış açılarıyla aktarılmış. Genellikle kahraman bakış açısını okuyoruz ancak kahramanlar değişiyor. Bazen Hakan bazen Sonay bazen Yıldız... Bazı bölümleri de ilahi bakış açısıyla okuyoruz.
Detaylarını girerek kitabın tadını kaçırmak istemiyorum bu nedenle bu noktadan sonrayı kitabı bitirenler okursa daha iyi olur. Kitabın sonunu ile alakalı Tarık Tufan bir soru işareti bırakmış. Acaba Reha İleri'yi kim öldürdü? Bence Yıldız öldürdü. Peki sizce?
Son günlerde genelde çapraz okumamda 3 kitap oluyor: Madam Bovary, Bu Dünyadan Nazım Geçti hacimleri sebebiyle okumaya devam ettiğim iki kitap. Onların yanındaki üçüncü kitapsa değişiyor. Bu kez bu iki kitaba Ercan Y. Yılmaz'ın #SonGüzelGünlerimiz adlı öykü kitabı eşlik etti.
Kalemini yeni tanıdım, bu kitabı sayesinde üslubuyla tanıştım.
Kitap, "çocukluk" temalı öykülerden oluşuyor. Öykülerin teması gibi zamanı da çocukluk çağı. Hâliyle anlatıcılar da çocuklar. Yanlış hatırlamıyorsam tüm öykülerde "kahraman bakış açısı" yani birinci kişili anlatım söz konusu.
Yazarın anlattığı dönemle, benim çocukluk dönemim yakın zamanlı olduğu için öykülerin içine girmem sanırım kolaylaştı.
Okuduysanız siz de düşüncelerinizi yazabilirsiniz, fikir alışverişinde bulunuruz. Okumadıysanız da okumayı düşünebilirsiniz.
Merhaba #EdebiyattaBirYolcu 'nun refakatçileri, merhaba!
Bu akşam çok güzel bir öykü kitabının değerlendirmesi ile misafirinizim: "Çizgide Bir Kukla"
Vildan Külahlı Tanış' ın on iki öyküden oluşan bu kitabını neredeyse elimden düşürmeden okudum.
"Şemsiyeli Kadın" adlı öykü bu güzel atmosferin ilk adımı, "Gömlek Değişimi" adlı öykü Orhan Pamuk'un "Sessiz Ev"ine bir selam, "Uzun Düz Çizgiler" tanıdık bir hastane manzarası....
"Alo Buyurun Yalnızlar Geçidi" de beğendiğim öykülerden oldu.
Ben severek okudum, sizin de seveceğinizi düşünüyorum.
AFİYET OLSUN!
Merhaba #Edebiyattabiryolcu 'nun refakatçileri, merhaba!
Fark ettim ki bir süredir kitap yorumu yazmamışım, öykü meraklıları için bir kitap yorumuyla geldim: "Modern Soslu Postmodern Makarna"
Bu kitap vesilesiyle tanıdım Turhan Yıldırım'ın kalemini. Kendisini daha önce YouTube kanalındaki videolarından tanıyordum tabii ama herhangi bir eserini okumamıştım.
Kitap adından da anlaşılacağı üzere modernizm ve postmodernizm akımlarının etkisinde kaleme alınmış öykülerden oluşuyor. Yazarımız belli ki metinler arasılık tekniğini seviyor. Ben de çok severim. Çünkü bu teknik bende bulmaca çözermiş gibi bir hava yaratıyor öyküyü okurken. Bu havayı çok seviyorum.
Öyküler kısa ve çok kısa öyküler olmak üzere iki tip elbise giymiş. Okurun karşısında öyle raksediyor. Bu raks, okurun zihnine metnin "derdi"ni nakşediyor.
Kitabın içerisinde farklı öyküler olsa da birbirine göndermelerde bulunan ya da tam olarak devamı olmasa da devamı sayılabilecek nitelikte öyküler var.
Radyo Motivasyon, Küle Susamışlar, Esarete 14 Kala, Raşel, İshak'ın Çığlığı, Sinekli Bir Kedi Yavru Kara (Burada araya girmem gerekiyor. Bu öykü bana Ece Ayhan'ın "Bakışsız Bir Kedi Kara" şiirini çağrıştırdı. Kitapta bu öyküden bir önceki öykünün adı ne peki? "Bakışsız" Bu manzara çok hoşuma gitti.) en beğendiğim öykülerden oldu.
Okuyun da siz de yorumunuzu yazın bakalım, hangi öyküleri beğeneceksiniz?
MEKRUH KADINLAR MEZARLIĞI, 1996'da Yunus Nadi Öykü Ödülü kazanmış, 1995'te yayımlanmış Ayla Kutlu kitabı.
Ödülden de anlaşılacağı üzere kitap, öykü kitabı. Yedi öyküden oluşan kitabın "lokomotif öyküsü" , kitaba da adını veren (Açıkçası benim de kitabı alma nedenim adıydı.) MEKRUH KADINLAR MEZARLIĞI. Ah Ayşad Bahu! Ne cesur bir kadınsın! Ve Hediye... sen ne talihsiz bir kadınsın! Şahid... ne desem sana!
"Bir Varmış"ın Bahubike'si... zorluklara göğüs geren, torunu için yapamayacağı şey olmayan kadın!
"Süsen Gitti"de nereye gittiği bilinmeyen süsen...
"Mercan' Güzelleme"nin Mercan'ı... en çok sana üzüldüm bu kitapta. Ağa Maruf, olur mu yaptığın!
Sevginin sorgulandığı, anlatıldığı "Yılanlar, Yıldızlar"...
Değişik bakış açılarının bir arada kullanıldığı "Solgun Bir Sarı Gül"ü de es geçmek olmaz. Kitabın en uzun öyküsü, adeta bir novella.
"Ormanda Bir Deniz Kabuğu Gibi"nin Hasan Hasman'ı....
Öykülerden çok da ipucu vermeden bahsettim. Ben keyifle okudum, tavsiye ederim.
OYUNLU BİR ROMAN: "BENDEN'İZ JAMES JOYCE"
Fuat Sevimay'dan okuduğum beşinci kitap oldu "Benden'iz James Joyce". Adından da anlaşılacağı üzerine romanın başkahramanlarından biri Joyce, diğeri de Joyce'un kitaplarını dilimize kazandırmayı görev addetmiş Çevirmen yani yazarımız Fuat Bey. Yan kahramanlara gelirsek kimleri görmüyoruz ki: Ulysses'in kahramanlarını
Yeni tanıştığım bir yazarın romanı ile geldim: YAŞAMAKLAR
Romanda çoklu bakış açısını görüyoruz yani dört karakterin ağzından olayları öğreniyoruz, bu durum romana dinamizm katmış.
Kenan, kanadı kırık bir çocukluğun içe kapanık yetişkinliğe uzanan, yalnızlığa sürgün kahramanımız. Romanın ilk kahramanı. İlk anlatıcısı.
Füsun, ikinci anlatıcı ve kahramanımız. Kenan'a tanışarak sahneye çıkıyor, onunla bir köprü kuruyor kendi yaşamak macerasıyla. Köprü sağlam mı, değil mi, okumak lazım tabii.
Halil, üçüncü kahraman ve anlatıcı. Kenan'ın babası, kendi çocuğuna gölge olamayan bir çınar, aşkının peşinde koşan bir dev. Kendi yalnızlığını tanımayan...
Birgül, dördüncü kahraman ve anlatıcı. Kenan'ın annesi, Halil'in terk ettiği sevgili, kendi karanlığına ve gürültüsüne mahkum bir yürek, tek darbeyle hayattan kopan.
Aysel'i ve Hikmet'i unutmamak lazım, onlar da önemli kahramanlar ama anlatıcı değiller.
Yazarın kalemi oldukça akıcı, romanı kısa sürede okuyup bitirdim.
Sizin de okumanızı öneririm. İyi okumalar dilerim.
Bilinen Tüm Zamanlar
Herkese merhaba,
Güzel bir öykü kitabıyla karşınızdayım. Üstelik bu kitabın dumanı üstünde... Recep Kayalı'nın okuruyla yaklaşık bir ay önce buluşan öykü kitabı "Bilinen Tüm Zamanlar"ını severek okudum. Size biraz öykülerden ve Recep Kayalı üslubundan bahsetmek istiyorum.
Kitap yedi öyküden oluşuyor. Haftanın her gününe bir öykü gibi... Hoş, ben bir günde bitirdim kitabı sürükleyici olduğu için ama yedi öyküden oluşmasının özel bir anlamı var mıdır, bilmiyorum. Bu öyküler içinde beni en çok etkileyenleri yazayım: Cennette Dokuz Gün, Bilinen Tüm Zamanlar, Yumurtacı Ragıp'ın Amorti Yaşamı ve Metin Üçlemesi. Elbette diğer üç öyküyü de beğendim ama bunların tortusu daha fazla kaldı yüreğimde.
Bir öyküde yazarımızın adı da bir öykü kahramanında yaşıyor, onu da belirteyim ama hangisinde olduğunu yazmayayım ki sürpriz bozulmasın.
Öykülerde sıradan insanların sıradan görünen ama her biri için bir dünya olan yaşadıklarını okuyoruz. Bu dünya olan yaşananlar size de -eminim- oldukça tanıdık gelecektir. Tanıdık "öykü"leri, gerçek hayatta karşımıza çıkan veya yanımızda olanları kurmaca hayatta okumak bence edebiyatın insanı cezbeden yanlarından biri.
Bazı öykülerde kısa bir anın değil de bir ömre yayılan zamanın ve anların yankısına tanıklık ediyoruz. Bu da öyküleri beğenmemi sağlayan bir başka özellik.
Recep Kayalı genellikle kısa cümleler kullanarak bir müzikalite yakalamış öykülerde. Sürükleyiciliğin yanına akıcılığı da katmış ve ortaya okuyanın elinden düşürmediği bir kitap çıkmış.
Okuyunca "İyi ki okudum." diyeceksiniz. İyi okumalar dilerim.
Faruk Duman, benim için apayrı bir kalem. 2015'te "İncir Tarihi" ile başlayan okuma maceram yazarımızın tüm kitaplarını okumak hedefiyle devam ediyor. Bu hedefimin gereğini henüz yerine getiremedim ama Duman'ın birçok kitabını okudum diyebilirim.
Faruk Duman bu romanında da doğa betimlemeleriyle beni benden aldı. Kendimi ormanda, karanlığın içinde sağanak yağmura yakalanmış ve iliklerime kadar ıslanmış, üstüm başım çamur olmuş hissetim. Sele kapılmış hissetim kendimi.
Sadece o mu? Halk anlatılarının Duman'ın eserlerinde yeri başkadır. Okuyanlar bilir. Hem anlatıların hem de yerel sözcüklerin gücü, eserlerine ayrıca yakışıyor.
Romanda doğa var, olay yok mu? O da var hatta polisiye bir olay diyebilirim. Ancak detaya daha fazla giremem. Romanın tadı kaçmasın.
Ben çok severek okudum bu nedenle size de okumanızı öneririm.
"Sesler insana güç ve karakter kazandırıyordu." diyor yazarımız "Dublaj Aşkına Foley" adlı öyküsünde. Bence metinler de yazarlarına güç ve karakter kazandırıyor. Bu kitaptaki öykülerin yazarımız Birgül Yangın Aslanoğlu'na kazandırdığı gibi...
On iki öyküden oluşan bu kitapta beni en çok etkileyenler: Debbağ, Dublaj Aşkına Foley, Devrik Cümlelerin Mahkumu, Adanın Sevdalıları. Diğer öyküleri de sevdim elbet ancak bu öyküler beni çok daha fazla etkiledi.
Diyeceksiniz ki "Bu kitabı okuyalım mı?" , ben de size "Okuyun." diyeceğim. "Neden?" diye soracaksınız, ben de size "Öyküye aşinaysanız, edebiyatı ve cümlelerin gücünü önemsiyorsanız okuyun." diyeceğim.
Yazarımızın kalemi açık olsun ki bol bol okuyalım kendisini.
Sevgili Defne Suman, bu kitabı "Çember'i hazla tamamlaman dileğiyle..." notuyla imzalamıştı ve dediği gibi oldu, hazla tamamladım.
Romanın adı, içerikle ilgili ipuçları barındırıyor. Romandaki "zaman"la başlayayım: Roman Covid zamanlarıyla başlıyor. Başkarakter Periklis'in çocukluğu, aile büyüklerinin yaşadıkları zaman dilimleriyle romandaki "zaman" çemberi genişliyor.
Hayat çemberleri var romanda: Periklis'in, Markela'nın, Ülker'in, Leyla'nın, Nejat'ın, İsmini Hala'nın... her bir karakterin çemberi var hatta bazılarının çember içinde başka hayat çemberi var. Mesela Periklis'in... Bazı çemberlerin kesişimleri var.
Romanda Periklis'in yaşadığı çemberin zaman zaman babasının yaşadığı çemberle benzeşmesi... deyip bırakacağım ki içerikle ilgili çok bilgi vermeyeyim.
Kentsel dönüşüm çemberi de var romanda. Sıra sıra etraftaki binaları yutarak ilerleyen, çemberin daraldığı ve sonunun yaklaştığı "Çember Apartmanı"yla ilgili kelime oyunu da hoşuma gitti.
Olay örgüsüyle sürükleyici, üslubuyla akıcı bu romanı okumanızı öneririm. İyi ki okudum dediklerim arasında yerini alan "Çember Apartmanı" ile bu yıl okuduğum yüzüncü kitap oldu.
İyi okumalar dilerim.
Bir Cinayet Romanı
Labirentlerde iz süreceğiniz bir romanla karşınızdayım: BİR CİNAYET ROMANI
Pınar Kür'ün 1988'de kaleme aldığı bu romanda postmodernizmin gölgesinde bir soruya yanıt arıyorsunuz: "Bir cinayet olayı ne zaman başlar? Bu soruya yanıt aramaya devam ederken cinayet varsa malum bir başka soru daha ortada duruyor: Katil kim?
Romanda kurgu içinde kurgu var, bir matruşka adeta... Yazarımız, roman kahramanlarından biri olarak bir yazar seçiyor. Bu yazar Y. , E. , L. adlı karakterlere bir roman yazacağından bahsediyor. Doğrudan içeriğinden bahsetmeyerek onlardan günlük tutmalarını istiyor. Biz bu günlükler sayesinde yukarıda yazdığım soruların yanıtlarını kuyruklarından tutmaya çalışıyoruz. Bu günlükleri okurken anlatıcının da yazarımızın seçtiği roman kahramanı yazar değil de yukarıda andığım karakterlerin olduğunu anlıyoruz. Bu şekilde sarmaşık bir yapısı var romanın ve bu sarmaşık yapı benim çok hoşuma gitti.
Pınar Kür'ün dile hakimiyeti, kelimeleri bir araya getirme gücü kurgu gücüyle birleşmiş ve ortaya keyifle, merakla okunacak bir roman ortaya çıkarmış.
Okumanızı öneririm, iyi okumalar "edebiyattabiryolcu"nun yoldaşları!
