Bizans tarihçisi Prens Dukas şöyle der: Halka sevgi dolu, yoksullara çömertti. Tebeasını bu bakımdan yapar Müslüman ve Hristiyan diye ayırmaz, aynı muammeleyi yapardı. Gerçekte Sultan II. Murâd, harbden nefret eder ve sulh içinde, ilim, san'at, imar ile uğraşmatan hoşlanırdı. Mecbur kalınca harbeder, düşmanlarını yener, fakat onları yok etmek için sonuna kadar uğraşmaz, gene sulh yollarını arardı.