Özlem Sümerli
@MaviYengec
la vita è bella
Ressam
Akdeniz Üniversitesi
İzmir
İzmir, 20 Şubat 1989
2562 okur puanı
Haziran 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Kendinde olup biteni fark etmek demek, artık kendini savunmaya geçmek demektir ve çoğunlukla boşa giden bir çabadır bu.
Sayfa 131Kitabı okudu
Bir yüreği derinden sarsmak için, kader her zaman sıkı hazırlığa ve şiddetli bir darbe indirmeye gereksinim duymaz; onun dizginsiz biçim verme arzusunu asıl kışkırtan, sudan bir sebeple yıkım yaratmaktır.
Sayfa 131Kitabı okudu
Başka bir ad bulamadıklarından buna bazen huzur diyorlardı. İnsanlar hep aynıydı.
Sayfa 293Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Çünkü birisini gerçekten düşünmek, başka hiçbir şeyle, ne temizlik, ne uçan sinek, ne yemekler, ne kaşıntılar, hiçbir şeyle ilgilenmeden onu her dakika düşünmektir. Ama sinekler ve kaşıntılar hep vardır. İşte bu nedenle yaşamak zordur.
Sayfa 238Kitabı okudu
Dünyadaki kötülük neredeyse her zaman cehaletten kaynaklanır ve eğer aydınlatılmamışsa, iyi niyette kötülük kadar zarar verebilir.
Sayfa 135Kitabı okudu
Felaketlerin başlangıcında ve bunlar son bulduğunda hep biraz söz sanatı yapılır. Birinci durumda alışkanlıklar henüz kaybolmamıştır, ikinci durumdaysa geri gelmiştir. Asıl felaket sırasında gerçeğe alışılır, yani sessizliğe. Bekleyelim.
Tanrı beklemekten bıkarak, sonsuz umudunun boşa çıkmasıyla hayal kırıklığına uğrayarak, bakışını başka yana çevirir.
İnsan bilmediği şeyler hakkında daima abartılı düşüncelere kapılır.
Ben yarım yamalak dinlediğim bir adamı başımdan savmak istedim mi, ona hak veriyormuş gibi yaparım. Bu sefer de öyle yaptım.
Yarın her şey değişecek yarın..Birdenbire anlar ki yarın da böyle olacaktır, öbür gün de, tüm öteki günler de. Ve bu çaresiz buluş ezer onu. İşte böyle düşünce öldürür insanı. Bunlara katlanamadığı için öldürür insan kendini ya da gençse, tümceler kurar.
Bıkkınlık makinemsi bir yaşamın edimlerinin sonundadır ama aynı zamanda bilincin devinimini başlatır.
Böyle işte; dünyanın derin anlamını duyar gibi olduğum her seferde, onun basitliği şaşırttı beni.
Yıllar boyunca herkesin ahlakına göre yaşamayı istedim. Kendimi herkes gibi yaşamaya, herkese benzemeye zorladım. Kendimi ayrı düşmüş hissettiğim zaman bile bütünleşmek için böyle davranmak gerektiğini söyledim, ama bütün bunların sonunda felaket geldi. Şimdi kalıntılar arasında dolaşıyorum, kuralsızım, tereddütler içindeyim, yalnızım ve bunu kabullenerek, tek oluşuma ve kusurlarıma boyun eğdim. Tüm yaşamımı bir nevi yalan içinde yaşadıktan sonra bir doğru yaratmak zorundayım..
Her şeyden önce özgür insan bağımlı insanın üstüdür. Zaten insan hep başkaldırır.
