… ama tam uyumaya hazırlandığı anda, alışkanlık haline geldiği için farkına bile varmadan kendine uyguladığı baskıyı üzerinden kaldırır kaldırmaz, içini yalayan buz gibi bir rüzgârla ürperir, hıçkırarak ağlamaya başlardı. Gözyaşlarının sebebini merak bile etmez, gözlerini silip gülerek, “Pek hoş doğrusu, sinir hastası oldum” derdi kendi kendine…