Ben kitaba polisiye niyeti ile başlamıştım.Ve o yüzden okudum sırf.Ama polisiyeden ziyade gerilim ve psikoloji türü gibi geldi bana.
Polisiyeyi çok seviyorum.Ama bu tür korku-gerilim türleri benim ruhuma zarar veriyor gibi hissediyorum.
Yazarın kurduğu bağlantılar,yaptığı araştırmalar zekasının eseri olsa da bana fazla geldi o kadar detay.
Seri bir katilin,cinayet ritüelini en ince ayrıntısına kadar,bilimsel bulgularla anlatmış yazar.
Anlatırken karakterlerin çocukluğuna iniyoruz bazen ve hiçbir katil durduk yere çıkmıyor ortaya,bunu anlıyoruz...
Ve kitap boyunca gelecekten çok geçmiş meşgul etti zihnimi.Aslında sağlam bir psikoloji kitabı olarak okunup okutulabilir.Her bir ferdin ayrı ayrı,çocukluğunda yaşadığı her saniyenin ne kadar önemli olduğu,ihmal ve istismarın ne gibi canî sonuçlar doğuracağını gözler önüne seriyor.
O yüzden bir katil,bir cânî,bir tacizci,bir suçlu gördüğüm zaman günümüzde de,Allah yardım etsin demekten başka bir şey gelmiyor elimden.Yorum yapmadan..
Çünkü herkes yaşadığıni yaşatıyor en nihâyetinde.
(Ve eleştirdiğini de yaşıyor aynı zamanda.)
Ve tüm suclular, çocukluğunun en masumuydular.
Türü itibari ile tavsiye edemiyorum efendim.Kitap ve sevgiyle kalın...
