Merhabalar
Öncelikle nasıl başlasam diye düşünüp kahramanlarımızdan biri olan Meral'in intihar etmeden önceki notunu paylaşmak istedim " İntihar ediyorum,kendi kendimden nefretimin çerçevelediği ve çirkinleştirdiği bu dünyada yalnızım."
Ah Meral belki haksızlıkların var,elinde olanla yetinmeyen birisi olduğun anlar da var ama ölümünü farklı şekilde seçerken böyle bir kaza kurşunu gibi ölmen beni üzmedi değil.
Samim,Besim,Selmin gibi aynı evin içinde yaşayıp farklı pencerelerden bakan bir sürü insan tanıdım hayatta. Ne düşündüklerini şimdi daha iyi anlıyorum...
Kitapta asıl olarak anlatılmak istenen mâna ve madde, ruh ve beden, doğu-batı gibi ikilemler. Çok derin ruh hallerini harika bir dille yansıtmış Peyami Safa.
Ve anlıyoruz ki bizde milyonlarca insan içinde,kalabalıklar içinde yalnız kalmış insanlarız. Yalnızız.
Okumayı düşünenlere keyifli okumalar diliyorum :)
