Birhüzünakşamı
@Posthumus
öğrenci
lisans
İstanbul
Fatih, 6 Nisan
21 okur puanı
Ağustos 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
İnsanların ruhsal kaslarını geliştirmek için zor günlere ve baskıya ihtiyaç vardır
" Nasıl olmalı güzel insan, güzel Müslüman?" dediler. "Geldiği yere sürur ve neşe getirir, giderken de hüzün bırakır. Arkasından 'Ah nerede?' denir, özlenir, aranır."
Sayfa 33
"...Anlıyorumki hiçlik yoktur.
Elimizin altındakiler değişip duruyor
Dokunup sevdiklerimizi götürüp
Beş on kürek toprağın altına bırakıyoruz,
Geçirdiğimiz zamanlar
Bir elbise gibi sırtımızda duruyor..."
Okur Takip Önerileri
”Ne de olsa ihtiyacımız olan bütün kitaplar elimizde olsa bile, en yüksek uçurumu bulup atlamakta ısrar ediyoruz. Fakat bir molaya ihtiyacımız var. Bizim bilgiye ihtiyacımız var. Belki bin yıl içinde atlamak için daha küçük uçurumlar seçeriz.”
Biz zannediyoruz ki insan ölünce çürümeye başlar. Doğru değil. İnsan doğduğu andan itibaren çürümeye başlıyor. İnsanı çürüten ölüm değil hayattır.
Sayfa 169
"Ben sizden akıllı öğüt değil, beni sanki bütün hayatı boyunca sevmiş birinden kardeşçe anlayış bekliyorum."
“Aynı duayı birbirinden habersiz eden iki insan, er yada geç birbirlerine kavuşurlar..”
Saklamaya çalışma nafile.
Sevda, çocuk gözlerinden uyku gibi akıyor!
"Öfkelerimi de saklıyorum.Kudüs sokaklarından kalma öfkelerim var. Bir kadının tülbentine dizi dizi işleyip de, kimsenin yüzüne söyleyemediği öfkeleri gibi."
"Zaten öylesine büyük bir gürültünün içine hapsolduk ki, anlatabilmeyi başardığınız birkaç şey de gürültünün içinde kaybolup gidiyor. Alelacele koşarken birbirine bir şeyler söylemeye çalışan insanlar gibiyiz."
"Konuştuğum bir çok şeyi iş olsun diye konuşuyorum.
Başka yerlerdeyim aslında.
Paramparçayım.
İyi değilim.
Hiçbir şeyim olmadığını söylerken doğru söylemiyorum.
Aslında iyi değilim."
Yürüyordum.
Ağlayabilseydim bazı şeylerin düzelebileceğini düşünüyordum.
Ağlamadım.
Korktum sadece...
İnsan kaybettikleriyle insandır.
"Peki, ne yaptın yıllarını? Ömrünün en güzel yıllarını nereye gömdün? Yaşadın mı yoksa yaşadığını mı düşünüyorsun?"
“Ama nasıl yalnız..? Yani hiç kimseyi görmüyor musunuz...?”“Ahh... Hayır, görmesine görüyorum ama yine de yalnızım....”