Hüzün, kendi başına müthiş bir deryadır. Hüzünlenemeyen insan gelişmemiş bir insandır. Kendinden kopukluğunun, içindeki öze olan özlemin farkında değildir....
Derdim, yeter, sakin ol, dinlen biraz artık;
akşam olsa diyordun, işte oldu akşam;
siyah örtülere sardı şehri karanlık;
kimine huzur iner gökten, kimine gam…