Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Rumeysa

Rumeysa
@Rmysaypc
Hakuna Matata
Aibü/ilahiyat
Lisans
Istanbul-Bolu
null, 25 Ocak
11 okur puanı
Mart 2018 tarihinde katıldı
"İnsanlar sadece kendi hayatları için kaygılandıkları, kendilerini kolladıkları için yaşar sanırdım, oysa onları yaşatan tek şey sevgiymiş. Seven insan Tanrı'nın, Tanrı da onun içindedir, çünkü Tanrı sevgidir."
Sayfa 27 - MihailKitabı okuyacak
Reklam
"Kara toprak, sevgili Toprak Ana, hepimizi sinesinde barındıran sensin! Bizlere mutluluk vermeyeceksen neye yarar senin Toprak Ana oluşun? Dünyaya niçin geliyoruz? Biz senin çocuklarınız, bize mutluluk ver, bizi mutlu kıl Toprak Ana!"
İki ayaklılar düşmanımızdır. Dört ayaklılar ve kanatlılar dostumuzdur.
"Hiçbir hayvan asla bir evde yaşamamalı, yatakta yatmamalı, giysi giymemeli, içki ve sigara içmemeli, paraya el sürmemeli, ticaretle ugraşmamalı. Insan'ın bütün alışkanlıkları kötüdür. Ve en önemlisi, hiçbir hayvan kendi türünden olanlara zorbalık etmemeli. Güçlüsü güçsüzü, akıllısı akılsızı, hepimiz kardeşiz. Hiçbir hayvan başka bir hayvanı öldürmemeli. Bütün hayvanlar eşittir."
Sayfa 27 - Koca ReisKitabı okuyor

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
"İçimizdeki şeytan pek de kurnazca olmayan bir kaçamak yolu.. İçimizde şeytan yok.. İçimizde aciz var.. Tembellik var.. Iradesizlik, bilgisizlik ve bunlarin hepsinden daha korkunç bir şey: hakikatleri görmekten kaçmak itiyadi var.."
Sayfa 242
Bunların uğrunda bugüne kadar çok şeye katlandım, şimdiden sonra beni rahat bırakabilirler.. Ben de onları rahat bırakırım.. Beni öldü farz etsinler.." Burada güldü ve Ömer'in ellerini sıktı: " Tam yaşamaya başladığım bu andan itibaren beni öldü sansınlar.."
Sayfa 109
Reklam
"Ne bileyim? Herkesten daha üstün olmak fena birşey değil.. Fakat bu meseleler üzerinde hiç düşünmedim ki!.. Bence insanlara hükmetmek arzusu manasızdır.. Etrafımız o kadar çirkefle dolu ki, temiz kalmak için tek çare kendi dünyamıza çekilmek ve muhitle, hiç olmazsa manen, alakamızı kesmektir!"
Sayfa 147 - Ömer
Ölüm
Ölüm haberi onu adamakıllı sarsmıştı. İnsan oturduğu odanın duvarından biri yok oluvermiş gibi bir noksanlık, bir çıplaklık duyuyor, bir gün evveline kadar kolumuz, bacağımız gibi pek tabii surette mevcut olan bir şeyin birdenbire hiç olmasına inanmak istemiyordu.
Sayfa 55 - Yky.