Gençlik tuhaf bir şeydi. Bir bakışla mutlu olup havalara uçabiliyor bir söz ile dünyası kararabiliyordu. Çünkü henüz hayatın zorlukları ile mücadele etmemiş ihanet görmemiş hakkı yenmemiş gerçek acılar tatmamıştı.
Birçok aile çocuklarının okul açılmadan yazlıklarından tatil yerlerinden döner nüfus yoğunluğu birden bire artar trafik yoğunlaşırdı. Galiba her şeye rağmen İstanbul’da yaşamak bir ayrıcalıktır ki kimse vazgeçemiyordu.