Şehmus İlgin
@Sehmusilgin
öğrenci
50 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Doğanın yaratığı haliyle insan, sağı solu belli olmayan, içyüzü kavranamayan netameli bir varlıktır.
Yaşam ölümden daha güçlüdür, inanç ise kuşkudan daha kuvvetli.
Böyle öfkelenmek iş mi?
İnsanı vahşi hayvana çeviren bu duygudan daha aşağılık, daha utanç verici ne olabilir? Aklın bütün duygularımıza hükmetmesi gerekmez mi?
Sayfa 19
Okur Takip Önerileri
Bak bir balık ağa takıImış kanun karşısındaki fakir gibi; çıkacağa benzemiyor.
Sayfa 31
Balıklar suda nasıl yaşar?
İnsan karada nasıl yaşıyorsa öyle: büyükler küçükleri yutuyor. Bizim kan emici zenginleri aynı balinaya benzetirim: oynaya zıplaya zavallı sürüyü önüne katar, sonra bir hamlede hepsini yutar. Karada yaşayan öyle balinalar
duydum ki kilisesiyle, çan kulesiyle, çanlarıyla filan bütün köyü mideye indirmeden rahat etmezmiş.
Sayfa 28
Acı çekmemek, talihe yanmamak imkansız,
Ağacı budamak gibi aynı, kestikçe büyüyor.
Sayfa 19
Kötülüğün söylentisi azgın rüzgar gibidir,
İnsanın gözüne toz kaçırır yayılmak isterken.
Sayfa 10
Başvurmamız gereken melekler, yalnızca, daha iyi doğamıza ait olanlardır: akıl, dürüstlük ve sevgi. Korkmamız gereken şeytanlar ise, yalnızca, her insanın zihninde gezinenlerdir: cehalet, nefret açgözlülük.
Sayfa 242
Her zaman bir şey buluyoruz
değil mi Didi, bize varolduğumuz duygusunu verecek?
Sayfa 80
İnsanın ihtirası doymak bilmez olunca,
Kendi varoluş kaynağını da yer bitirir böyle.
Sayfa 65
Gökyüzü nasıl öfkeye kapıldı,
İnsanoğlunun davranışı karşısında!
Nasıl kınıyor bu kanlı sahneyi!
Sayfa 64
Kederli olmadığı halde öyle görünmek,
ikiyüzlü insan için kolaydır.
Sayfa 63
Aşkın tüm törenleri tamamlanıncaya kadar zaman koltuk değnekleriyle yürüyor.
Sayfa 52
Ölümün kaçınılmaz olduğunu bilmek, ama gene de dansa devam etmek, gene de başkaldırmak, gene de dilenciye ekmek vermek. İşte bu, olabilecek en saf özgürlüktür.
Sayfa 108
"Bu ülkede devrim yapmanın gerçekçi bir hedef olduğuna inanıyor musunuz?"
"Ben bir devrimciyim, çünkü gerçekçiyim. Parlamenter demokrasinin ya da iki çuval daha fazla buğdayın dünyaya adalet getireceği fantezisini asla yutmadım. Bu ülkede yaygın olan şey sükûnet değil, kriz."
Sayfa 107