Semacaaa
@Semacaaa
Marmara Üniversitesi
441 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Bu akşam gökyüzü bana, batıdan doğuya kadar dallarını uzatmış bir ağaç gibi göründü; yavaş yavaş sallandıkça üstümüze beyaz çiçeklerini döken kocaman bir yasemin ağacı!
Sayfa 209 - inkılapKitabı okudu
Mektepte bize bir şiir ezberletmişlerdi. İnsan, yaşadığı yerlerde beraber bulunduğu insanlara görünmez ince tellerle bağlanırmış; ayrılık vaktinde bu bağlar gerilmeye, kopan keman telleri gibi acı sesler çıkarmaya başlar, hep birinin gönlümüzden kopup ayrılması, bir ayrı sızı uyandırırmış. Bunu yazan şair ne kadar haklıymış!
Sayfa 166 - inkılapKitabı okudu
İnsan, birini sevmek felaketine uğradı mı, esir gibi bir şey oluyor.
Sayfa 62 - inkılapKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Anlayabilmek istiyoruz ve anlamanın bizi kişinin var olan kaynaklarını daha yetkin olarak kullanmasına yardım edecek bir eşiğe getirmesini ümit ediyoruz. Bu sorgulama halimizse hep devam edecek ve ne kadar yeni bilgi edinirsek edinelim insan davranışına dair öğreneceklerimizin sonu gelmeyecek.
Sayfa 27Kitabı okudu
Bu dünyada insanların korktuğu tek şey öğrenmekti. Acıyı, susuzluğu, açlığı ve üzüntüyü öğrenmek onların uykularını kaçırıyor, bu yüzden daha rahat döşeklere, daha leziz yemeklere ve daha neşeli dostlara sığınıyorlardı. Dünyaya olan kayıtsızlıkları bazen o kerteye varıyordu ki kendilerine altın ve gümüşten, zevk ve sefadan, lezzet ve şehvetten bir alem kurup keder ve ızdırap fikirlerinin kafalarına girmesine izin vermiyorlardı.
Sayfa 90Kitabı okudu
Ama bilmek ve şahit olmak en büyük mutluluktur. Macera ise büyük bir ibadettir.
Sayfa 55Kitabı okudu
Yurdunu kaybeden adam için hürriyetin bile bir manası kalmadığını şimdi anlıyorum. İçinde doğduğum, gülüp oynadığım yerlerde benim dilim konuşulmuyor artık. Bir zamanlar, o topraklarda dilimi konuşan insanların ne olduklarını da bilmiyorum.
Son fırtına, ağacı devirdi. Bizler, uçurduğu birkaç yaprak, boşlukta yolunu şaşırmış, ümitsiz ve şaşkın, meçhul bir geleceğe doğru, yalpa vurup duruyoruz.
Sayfa 256Kitabı okudu
Bir dünya ki mevsimlere göre tüy döküyor, kabuk değiştiriyordu her şey... Gökyüzünün hallacı, her mevsim başka bir renge boyuyordu bağları... Sonra bir tufan çıkarıyor, sarı güz boyasını söküp alıyordu bahçelerin sıfatından; ağaçları soldurup bembeyaz kış boyası serpiyordu bahçelere... Ve gündönümünden sonra, allı güllü, nakış nakış bir bahar perdesi geriyordu, bağların tanıdık simasına... Sonra yeşilli, morlu bir yaz fırçasıyla geçiyordu o baharın üstünden...
Sayfa 23Kitabı okudu
Bütün bu değişik insanların arasında o kadar yalnız hissediyorum ki bazen öfkeden haykırmak istiyorum. Olayların dışında kalma hissi beni boğuyor. Keşke başka bir yerde, canlı ve etkinliklerin merkezine yakın bir yerde dünyaya gelseydim. Ne yazık ki tüm ömrümü ve gücümü sadece ve sadece aşk sebebiyle toprağa ve anılara bağlı olarak ölümle, hakaretlerle ve beyhudelikle dolu ıssız yerlerde telef ediyorum.
Sayfa 62Kitabı okudu
Neye ulaşacağımı bilmiyorum ama şüphesiz gidilecek bir yer var ki tüm benliğim o tarafa doğru akıyor. Keşke ölüp yeniden dünyaya gelseydim, dünyanın değişmiş olduğunu, bu kadar zalim olmadığını, insanların kendi adiliklerini unuttuklarını... Ve hiç kimsenin evinin etrafına duvar örmediğini görseydim.
Sayfa 60Kitabı okudu
İçimdeki korkunç hayatı kimse görmesin, tanımasın diye sürekli kapalı kapı gibi olmaya çalıştım... Kendi içinde canlı bir varlık olduğum halde insan olmaya çalıştım... Biz duyguyu sadece ayaklarımızın altında çiğneyebiliriz asla ona sahip olamayız.
Sayfa 59Kitabı okudu
Hayat inatçıdır ve en çok nefret edildiği anda sımsıkı tutunur size.
Sayfa 214Kitabı okudu
Duygularımız nasıl da değişken, perişanlığın zirvesindeyken yaşama tutunma aşkımız ne kadar gariptir!
Sayfa 188Kitabı okudu
Ne garip şeydir bilgi! Zihne kayadaki yosun misali yerleşti mi bir daha ayrılmaz oradan.
Sayfa 130Kitabı okudu
Kelimeler kendime döndürdü beni. Sizin türünüzden yaratıkların en çok itibar ettiği varlığın, zenginlikle bir araya gelmiş yüksek ve lekesiz bir soy olduğunu öğrendim. İnsan bunların sadece biriyle saygı görebiliyordu ama ikisine de sahip değilse, istisnai durumlar haricinde, olanca gücünü seçilmiş azınlığın çıkarı için harcamaya mahkum bir serseri, bir köle gözüyle bakılıyordu ona
Sayfa 129Kitabı okudu