Selman Akalan
@Sesosaaa
Hayatı seviyor musun?
-Öyleyse zamanı çarçur etme, çünkü hayat ondan ibarettir.
Sen zamanını boşa harcarsan gün gelir zaman seni harcar!
En ağır silleleri vursa da kader,
Ezilir belki ama eğilmez başım.
(JACK LONDON)
Unemployed
İstanbul
1069 okur puanı
Ocak 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Sevgilim; beni insafsız ayrılığa terk etme!
Ne kadar isterdim dönmek
O eski günlere...
Perişan bir haldeydim. Fakat içimde kendimden bile sakladığım bir ümit vardı.
Okur Takip Önerileri
Beni bir gün unutacaksan, bir gün bırakıp gideceksen, boşuna yorma derdi; boş yere mağaramdan çıkarma beni. Alışkanlıklarımı özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna. Tedirgin etme beni. Bu sefer geride bir şey bırakmadım. Tasımı tarağımı topladım geldim. Neyim var neyim yoksa ortaya döktüm. Beni bırakırsan sudan çıkmış balığa dönerim. Bir kere çavuş olduktan sonra bir daha amelelik yapamayan zavallı köylüye dönerim. Beni uyandır.
“Sevgi ne kadaɾ büyükse kedeɾi de o kadaɾ büyük olacaktıɾ .....”
Sevmenin ölçüsü,
ölçüsüz sevmektiɾ.”
Bir gün önce birbirine tapan iki sevgilinin, kötü yorumlanmış bir sözcük yüzünden, kin, öç, aşk ve acı dikenleriyle birlikte, iki ters yöne gitmelerini ve ikisinin de kendi yalnız gururlarına sarınarak birbirlerini artık görmemelerini kim anlayabilir?
İyi yönetildiğinde tutkuları üzerinde mutlak bir iktidar kazanamayacak kadar zayıf bir ruh yoktur.
İşte insan sevdiğiyle böyle konuşur; senin yaptığın gibi hayranlık gösterecek yerde onu alçaltmalı, küçük düşürmeli.
Sayfa 87Kitabı okudu
Bilgi güç...
Demek ki sevgili Lysis, biz bir seyi iyi bildik mi Hellen'i Barbar'sı, kadını erkeği hep bize başvurur ve ne yaparsak yapalım, işimize karışmak kimsenin aklında geçmez. Bu işte biz hürüz, başkaları ise bize bağlıdır. Bu bilgi bizim öz malımızdır; çünkü meyvelerini kendimiz toplarız. Buna karşılık, anlamadığımız işlerde kimse bizi keyfimize bırakmaz; değil yabancılar, anamız babamız, hatta, mümkün olsa, onlardan daha yakınlarımız bile karşımıza bin türlü engel çıkarırlar; başkalarının kölesi oluruz. Bilmediğimiz şeyler tam manasıyla malımız da sayılmaz; çünkü onlardan faydalanamayız.
Sayfa 86Kitabı okudu
Sevmede usta olanlar, bir şey elde etmedikçe, sonundan emin olmadıkça sevgililerini övmezler, dostum. Üstelik güzel çocuklar övülüp pohpohlandılar mı hemen böbürlenir, kendilerini yüksek görmeye başlarlar.
Sayfa 80Kitabı okudu
Bir yandan kendimi küçük düşmüş görüyor, bir yandan da bu adamın mayasındaki ölçüye, kudrete şaşıyordum. Ondaki düşünce derinliğinin, ondaki nefsini yenme gücünün bir adamda bulunabileceğini aklımdan geçiremezdim. Böyle olunca, ona ne kızabiliyor, ne onunla düşüp kalkmaktan vazgeçebiliyor, ne de bir yolunu bulup onu kendime çekebiliyordum.
Sayfa 66Kitabı okudu
Güzelliğin görünüşünü verip, kendini almakla altına karşı bakır vermiş olacaksın. Ama, iki gözüm, biraz daha iyi düşün, benim hiçliğimi bir değer sanmış olabilirsin. Düşüncenin gözü ne zaman iyi görmeye başlar: Gözlerimiz keskinliğini kaybedince.
Sayfa 66Kitabı okudu
Senin gibi bir insandan kaçıp akıllıların gözünde küçük düşmektense, varsın kafasız bir sürü insan kendimi verdim diye beni ayıplasın!
Sayfa 65Kitabı okudu
Sokrates...
Kaldı ki ben yılan sokmuş bir adam durumundayım: Başıma gelenleri ancak yılan sokmuşlara anlatabilirim, ancak onlar halimden anlar, acıdan ileri geri söyleyip yaptıklarımı hoş görebilir. Üstelik beni sokan, yılandan beter, soktuğu yer de, insanın en fazla acıyan yeri… Yürek mi, can mı, ne derseniz deyin, oramdan sokulmuşum, sokan da felsefe yılanı. Bu yılanın sözleri mayası bozuk olmayan körpe bir canı soktu mu, engerek zehirlerinden beter işler içine; söyletmediği, yaptırmadığı kalmaz ona…
Sayfa 64Kitabı okudu
Sokrates hakkında...
Onu her dinleyişimde, yüreğim yerinden oynar .. Sözleri yaşlar akıtır gözlerimden. (...) Perikles'i dinledim, başka büyük hatipleri dinledim ama hiçbir zaman böyle hallere düşmedim, hiçbiri içimi öylesine allak bullak etmedi, hiç biri kölelik zincirleri içinde yaşama öfkesini duyurmadı bana. (...) (O'nu] dinledikten sonra, kaç defa hayatı benim yaşadığım gibi yaşamamalı dedim. ...) Yalnız bu adamın karşısında duyduğum bir şey var; (...) bir insandan utanma duygusu. (...) Biliyorum ki onun yap dediklerini yapmamak için haklı sebepler göstermek gelmiyor elimden, gelmiyor ama, onun yanından uzaklaşır uzaklaşmaz
kalabahklardan alkış toplamak hevesine kapılıyorum.”,
Sayfa 62Kitabı okudu