“Onun orada olmasından sevinç duyuyordum. Belki mutsuz, onun için de hiç sesini çıkartmıyor, ama insan onun yanında gene de bitmek bilmeyen, mutlu bir huzursuzluk içinde oluyor.”
“Daha önce de çok rastladım; biri öbürüne anlatır da anlatır. Karşısındakinin duyup duymadığı, anlayıp anlamadığı hiç önemli değildir. Önemli olan sohbet halinde olmalarıdır.”
Hepimizin zayıf yanları olur, ağlayabildiğimiz için çok şanslıyız, gözyaşları bizi çoğu kez huzura kavuşturur, ağlayamadığımız zaman ölecek gibi oluruz.