"Alemde hiçbir zehir yahut şeker yoktur ki birine ayak, öbürüne ayak bağı olmasın! Evet... Birine ayak olur, öbürüne bukağı. Birisine zehirdir, öbürüne şeker gibi tatlı! Yılanın zehri, yılana hayattır, insanaysa ölüm! Deniz mahluklarına deniz, bağ, bahçe gibidir... Fakat karada yaşayanlara ölümdür! Bu nispeti birden tuttur da böylece bine kadar saya dur!" (Mesnevi, Cilt 4).