Suspirium
@Suspirium
İngiliz Dili ve Edebiyatı
28 Ağustos 1999
43 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
hâlâ da yerine getiriyorlar...
Kadınlar yüzyıllardır, erkek görüntüsünü gerçek boyutunun iki katında gösterebilen enfes bir güce sahip büyülü birer ayna görevini yerine getirmişlerdi.
Duygusallığın etkisinden sık sık söz edilse de, en az duygusallık kadar önemli olan ve her birimizi etkileyen aile, arkadaş ve toplum baskısından pek de bahsedilmiyor. Bir kadının (ondan daha az derecede olmak üzere bir erkeğin) ya da bir çiftin çocuksuz olması, daima sorgulama gerektiren bir anormallik olarak görülür. Çocuk yapmamak ve normlardan kaçmak nasıl bir şeydir! Bir anneye neden anne olduğunu; anneliğin gerektirdiği olgunluktan ve sorumluluk duygusundan nasibini alıp almadığını sormak (ve ondan geçerli nedenler istemek) kimsenin aklına bile gelmezken çocuksuz insanlardan sürekli bunun gerekçelerini açıklamaları istenir. Buna karşılık isteyerek doğurmayan kadının, ebeveynlerinin yakınmalarından (büyükanne-büyükbaba olmaları engellenmiştir), arkadaşlarının anlayışsızlığından (kendileri gibi davranılmasını isterler) ve tanımları gereği doğumu teşvik eden ve ödevini yapmayanları cezalandıracak çeşitli araçlara sahip olan toplum ve devletin hışmından kaçma şansı çok düşüktür. Bir tür damgalamaya varan tüm bu baskıların üstesinden gelmek için çok sağlam bir iradeye ve karaktere sahip olmak gerekir.
Okur Takip Önerileri
Bugün için erkek, olumlu ile nötrü yani erkekle insan varlığını temsil etmektedir. Oysa kadın, olumsuzdur, dişiden başka bir şey değildir. Insan varlığı olarak davranmaya kalkıştıkça kendini erkekle bir tutuyor denecektir. Sporculuğu, siyaset ve fikir alanındaki uğraşları, öteki kadınlara karşı duyduğu arzular "erkeksi bir direnme" olarak yorumlanacaktır.
Yapıtlarının kanıtladığı gibi içsel bir çatışmanın kurbanları olan Currer Bell, George Eliot ve George Sand erkek adı kullanarak faydasız yere kendilerini gizlemeyi denemişlerdir. Ve böylece, karşı cins tarafından yerleştirilmiş olmasa da açıkça desteklenen, kadının ünlenmesini yakışıksız addeden geleneğe (kendi adından çokça söz ettiren bir adam olan Perikles, bir kadının başlıca övünme kaynağının hakkında konuşulmaması olduğunu söylemiştir) boyun eğmişlerdir.
Özel hayatta biz kelimesi, olmadığınız bir şeymiş gibi görünmeye çalışmaktır, ben kelimesinin abartılmasıdır. Biz, dilediğimiz ben'dir, bir çete olarak ben'dir, aynı zamanda bir başkası olarak ben'dir. Çift olma durumu insanı dehşete düşürebilir, çünkü öteki kişi bu duruma asla gerçekten katılmaz. Ya da, daha doğrusu, o da tam aynı şeyi ister - ama başka bir bakış açısından.
Bir ilişkiye yalnızca sürekli olduğu için değer verdiğinden, sanki zaman bir şey kanıtlıyormuş gibi yaşar.
