Büyük dahi yazarlarların hemen hemen hepsinin yaşamlarının son demlerini depresif bir yapıya bürünüyorlar bunu anlamakta çok zorlanıyorum. En son vardığım kanı;
kendilerini sürekli zorlayıp,
doğal davaran mamaları, eşleriyle sürekli problem yaşamaları, yatak hayatları düzenli gitmemesi, kendilerine bir iki dost bulmamaları sonucuna vardım, örneğin Nice, Tolstoy, Sadık hidayet, Stafen, Ali Şeriati, Sabahattin Ali ve niceleri....
