Ümit için Türkler, Orta Asya'daki eski günlerde umunc derdi; Anadolu' ya göç ettikten sonra ikinci sözcüğü umu ve umug biçiminde kullandılar. Kökü ummak, özgün anlamı "istemek, arzu etmek". Kaşgarlı Mahmud umdu türevinin "dilek, istek; tamah"; umduçı türevininse dilenci anlamına geldiğini yazmış.