Bizler intiharın gerçekliğine hakikaten inanmış ancak onu uygulamaya karar veremeyen bir grubuz, bizler aslında kimiz?
En zayıf, en tutarsız-mantıksız, açıkça söylemek gerekirse; meczubun yamalı bohçası gibi aptallığını peşi sıra sürükleyen ahmakların en ahmağı değil de neyiz?
Bilgeliğimiz ne kadar derin olursa olsun bize hayatın anlamını öğrenmeyi veremedi..
Ah! Yıldızlar, bulutlar, rüzgârlar, hepiniz benimle alay eder gibisiniz. Bana gerçekten acıyorsanız, hislerimi, hafızamı ezin, bir hiç haline geleyim. Bunu yapmayacaksanız gidin, gidin, beni karanlıkta bırakın.
Artık görüyorum ki...hepiniz... evet hepiniz... demek istiyorum ki ben... ümit ederim ki... Evet, hepiniz bana söyleyeceksiniz; Nasıl oldu da küçük düşürdüm ben kendimi?