Yeliz
@Yeliz_Y_
Kamu
Yüksek Lisans
Ankara
16 okur puanı
Nisan 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
İçimden şarkı söylemek geliyor, bu neşeli ruh hali bana abuk sabuk şeyler yaptırmak istiyor; insan ancak başkaları için de bir şey ifade ettiğini gördüğü zaman kendi varlığının anlamını ve nedenini kavrayabiliyor!
… Demek ki başkalarını mutlu eden her fedakârlık, hatta yalan, bütün doğrulardan daha önemli. Birden yere sağlam bastığımı fark ettim; insan eğer gittiği yere mutluluk götürdüğünü biliyorsa, adımlarını farklı atar!
“Kimsenin ruhunda kendi mutluluğunu arama.”
Okur Takip Önerileri
“Çoğu insan, yapabileceği en büyük fedakarlığın bir şey uğruna ölmek olduğunu düşünürdü. Yanılıyorlardı. Yapabileceğiniz en büyük fedakarlık; bir şey uğruna yaşamak, onun benliğinizi tüketmesine ve sizi hiç tanımadığınız bir hale dönüştürmesine izin vermekti. Ölüm unutulurdu; yaşamak ise mutlak olan şeydi, var olan en sert gerçekti.”
“Kaderin ağlarına takılıp kalan belli belirsiz bir ‘görüşürüz’ le ayrıldık.”
Unutmak, olağan karşılamak istediğim çarpıcı gerçek gene içime işlemişti. Ona bakarken, çok tanıdık birini görüyormuşum, onu biliyormuşum duygusuydu bu. Bana benziyordu.
Sayfa 21
Hayatımın en mutlu ânıymış bilmiyordum. Bilseydim, bu mutluluğu koruyabilir, her şey de bambaşka gelişebilir miydi? Evet, bunun hayatımın en mutlu ânı olduğunu anlayabilseydim, asla kaçırmazdım o mutluluğu. Derin bir huzurla her yerimi saran o harika altın an belki birkaç saniye sürmüştü, ama mutluluk bana saatlerce, yıllarca gibi gelmişti.
Sayfa 11
“Büyük salonun kapıya yakın bir duvarının önünde birdenbire durdum. O andaki hislerimi, bilhassa aradan bu kadar seneler geçtikten sonra, anlatmama imkân yok. Yalnız orada, kürk mantolu bir kadın portresinin önünde, mıhlanmış gibi durduğumu hatırlıyorum. Resimleri seyredip geçenler, vücutlarıyla beni sağa sola itiyorlar, fakat ben olduğum yerden ayrılamıyordum. Bu portrede ne vardı?.. Bunu izah edemeyeceğimi biliyorum; yalnız, o zamana kadar hiçbir kadında görmediğim garip, biraz vahşi, biraz mağrur ve çok kuvvetli bir ifade vardı. Bu çehreyi veya benzerini hiçbir yerde, hiçbir zaman görmediğimi ilk andan itibaren bilmeme rağmen, onunla aramızda bir tanışıklık varmış gibi bir hisse kapıldım. Bu soluk yüz, bu siyah kaşlar ve onların altındaki siyah gözler; bu koyu kumral saçlar ve asıl, masumluk ile iradeyi, sonsuz bir melal ile kuvvetli bir şahsiyeti birleştiren bu ifade, bana asla yabancı olamazdı. Ben bu kadını yedi yaşımdan beri okuduğum kitaplardan, beş yaşımdan beri kurduğum hayal dünyalarından tanıyordum. Onda Halit Ziya’nın Nihal’inden, Vecihi Bey’ in Mehcure’sinden, Şövalye Buridan’ın sevgilisinden ve tarih kitaplarında okuduğum Kleopatra’ dan, hatta Mevlit dinlerken tasavvur ettiğim Muhammet’ in annesi Amine Hatun’ dan birer parça vardı. O benim hayalimdeki bütün kadınların bir terkibi, bir imtizacıydı.”
“Hiçbir şey her şey demektir! Güçlenmek istiyorsan, önce köklerini hiçliğin derinlerine gömmeli ve en yalnız yalnızlığınla yüz yüze gelmeyi öğrenmelisin.”
Sayfa 378Kitabı okudu
“Uzaklaşmam gerek. Değişmem ve yaşamımın kontrolünü kendi elime almam gerek. Kendi yazgımı seçebileceğim zaman gelince ikimiz için de her şey daha iyi olacak. Belki de aynı yaşamı seçeceğim ama seçim ne olursa olsun benim seçimim olmalı.”
Sayfa 360Kitabı okudu
“ Asıl sorun Josef, insanları etkilemek için akılcılığı bir kenara bırakıp daha aşağı düzeydeki becerileri kullanırsak, elimize geçenin daha değersiz ve daha aşağı düzeyde bir insan olacağıdır.”
Sayfa 296Kitabı okudu
“Tabii acı çekeceksin, görmenin bedelidir bu. Tabii için korkuyla dolacak, yaşamak demek tehlike içinde olmak demektir. Büyümek zordur!!”
Sayfa 280Kitabı okudu