İnce saz, ince söz bölümünden:
Kaç kere terk ettim içimden, kaç kere geri döndüm bilinmez; son defa affedip terk ediyorum seni yine içimden. Yine değişmiş mevsim, dönmüş gün; kaç kere bahar oldu bilinmez. Ben yine çiçek açıyorum içimden.
Lev Tolstoy’un Anna Karanina romanı şöyle başlar; “Bütün mutluluklar birbirine benzer fakat, mutsuzluğun kendine has bir hikayesi vardır.” Mutsuzluğun kendi zatında uzun, lirik bir hikayesi vardır. Yaşayanlar bilir.