Daha önce hiç Aziz Nesin okumamıştım. Bu, ilk tanıştığım kitabı ve çok sevdim. Bundan böyle sık sık okurum bence. Mükemmel bir dili var, gülerken düşündüren.
Şimdiki Çocuklar Harika, iki okul arkadaşının mektuplaşmaları ve yaşadıkları olayları birbirlerine anlatmaları üzerine. O kadar masumlar ki, ne yaşadılar ne duydularsa aynen birbirlerine yazıyorlar. Kitabin ilk basımı 1967 yılı ,fakat ne eğitim sistemi ,ne aile ici ilişkiler de bir düzelme olmamış malesef. -kitabı okuyanlar ne demek istediğimi anlayacaklar . okumayanlar da okusun :) --
Okurken birçok yerde çok üzüldüm, çünkü cinsiyet eşitsizliği, insanların çocuk ruhuna dokunamayışı ve bunun hala düzelmemiş olması benim açımdan fazlasıyla üzücü .
Özellikle "şimdiki çocuklar harika " başlıklı mektuba bayıldım. Günümüzde bile insanlar hala çocuklarını yarıştırma, kıyaslama halinde. Oysaki karakterin söylediği şu söz ne kadar da özetliyor tüm mevzuyu; " Eşeğin konuşması, insanın yük taşıması normal değildir. Ama bazı insanlar ,eşeğin konuşmasına büyük hayranlık duyarlar. Oysa eşeğin yük taşıması, insanın da konuşması doğru olandır. "
Velhasıl fazlaca beğendim, tavsiyemdir Azîz Nesin.
Sevgiler......
