Bir kitap okudu
124 syf.
·
Puan vermedi
Çocukken insan her şeyin değişmez bir şekilde belirlenmiş olduğuna inanıyor.
Sayfa 86Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bakıyorum ona. Anlıyorum. Özgürlüğünü savunuyor. Aylak aylak dolaşabilme, yavaş yavaş mahvolma özgürlüğünü. Ama özgürlük, özgürlüktür yine de.
Sayfa 76Kitabı okudu
İnsanlar onur ve sadakate övgüler yağdırır ancak insan çabasının yegane odak noktası bireydir. Bireyin ötesinde de bir başka birey vardır. Toplumun esrarengizliği; okyanus olan toplum değil, bireydir.
Sayfa 81Kitabı okudu
İnsanların yürekleri arasındaki bağ yalnızca uyum üzerinden oluşmuyordu. Aksine, bir yaradan diğerine daha derin bağlar oluşuyordu. Acı acıyla, kırılganlık kırılganlıkla yürekleri birbirine bağlıyordu. Elemli çığlıklar olmadan suskunluk, kan toprağa akmadan affediş, insanın içini lime lime eden kayıplardan geçmeden kabulleniş mümkün değildi. İşte bu gerçek uyumun kökünde var olan şeydi.
Sayfa 266Kitabı okudu
Bir sorun diğer birçok sorunla bağlantılı oluyor. Bir sorunu halletmeye çalışırken bir bakıyoruz ki başka bir sorun peşine takılıp gelmiş. O kadar kolayca özgür kalamayabiliriz.
Sayfa 249Kitabı okudu
Gerçek dediğin, kumların altında kalmış bir şehir gibidir. Zamanın akışıyla üstündeki kum daha da kalınlaşırsa gerçek iyice derine görülebilir, yine zamanın akışıyla birlikte kumlar rüzgarla savrulursa görünür hale de gelebilir.
Sayfa 166Kitabı okudu