Sizi kararsız bırakan şeylerde; olayı önce kafanızda bitirin, baktınız ki sizi mutlu ediyorsa gerçekten bitirin. Ama mutlu etmiyorsa üzerine düşün orda bir şeyler vardır.
Kim bilir kaç bahar geçti böyle, kim bilir kaç bahar daha geçecek? Duygular ertelensin, işler yetişsin. Hayat hep bir başka bahara... Ölünce mezarımıza dikilmiş yaseminlerdir, boşa geçmiş hayatın pişmanlık çiçekleri...
Ah bu ben kendimi, nerelere koşsam?
Saklansam bir yerlerde, gizlice ağlasam
Ah bu ben kendimi, nerelerde bulsam?
Çekilsem sahillere, hayaller mi kursam.
"Mazhar Alanson"
Bazen hayat yorar insanı...
Şarkılar yorar..
Beklemek yorar..
Özlemek yorar..
Affetmek yorar..
Hoş görmek yorar..
Boş vermek bile yorar..
Ve insan susar.
Her şeye rağmen, herkese rağmen..
Elinden gelen tek şeyi yapar;
Bağıra bağıra susar...
İnsan, bahanelerle kendini avutan, içi boş umutlarla hayatını heba eden, onu mutlu etmeyen yolda inatla direnen, rotasını kaybeden bir gemi misali meçhule giden bir varlıktır.
Desem ki vakitlerden bir nisan akşamıdır,
Rüzgarların en ferahlatıcısı senden esiyor,
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini.
Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim,
Senden kopardım çiçeklerin en solmazını.
Toprakların en bereketlisini sende sürdüm,
Sende tattım yemişlerin cümlesini.
Desem ki sen benim için,
Hava kadar lazım,
Ekmek kadar mübarek,
Su gibi aziz bir şeysin;
Nimettensin, nimettensin!