Şerife
@_philomath
Ya Herşeyim Ya Hiçim
Sorma Dünya Ne Biçim
Bir Kördüğüm Ki İçim
Çözdükçe Dolaşıyor
youtube.com/@edebiinciler18...
60 okur puanı
Ağustos 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
"Onur arayıştadır, neyi hatasız yaptığında değil. Dolayısıyla, gezegeninizin kutsallığı tüm o sivri kuleli yüksek binalarda değil, gezegende yaşayan insanların içinde yatar."
Sayfa 158
"Herşey her zaman göründüğü gibi değildir."
Sayfa 156
"Sen hem çok değerli bir incisin, hem de bir başkasının dikenisin."
Sayfa 154
Okur Takip Önerileri
"İnsanın kendini açması yeterliydi, insandan insana canlı bir akış başlıyordu hemen, yükseklerden derinlere iniyor, derinlerden tekrar sonsuzluğa yükseliyordu."
Sayfa 63 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
"Şu andaysa yaşama hala bağlı olduğumu biliyordum, yaşamın gerçek yanının -bunu başka nasıl ifade edebilirim ki- sahici yanının, çarpıtılmamış yanının içimde filizlendiğini rahmindeki çocuğun ilk kez kıpırdadığını duyan bir kadının doygun mutluluğuyla hissettim. Benim gibi içi ölmüş bir insanın -bunları yazmaktan neredeyse utanç duyuyorum- ansızın yeniden çiçeklenişini, damarlarımda kanın kızıl ve huzursuz akışını, duyguların bu sıcaklıkla ağır ağır uyanışını ve tatlı ya da buruk, bilinmeyen bir meyve gibi olgunlaştığımı hissettim."
Sayfa 36 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
"Hayatımın tozlanıp körelmiş aynalarında ansızın tümüyle yitik şeyler beliriverdi, daha bir okul çocuğuyken bir arkadaşımın çakısını çaldığımı ve aynı şeytani sevinçle onun herkese sorup çırpınarak her yerde çakısını arayışını izleyişimi hatırladım; birden cinsellikle ilgili bazı anlardaki o gizemli fırtına kokusunun anlamını kavradım, tutkumun sadece körelmiş olduğunu, toplumsal çılgınlık tarafından, dayatılan centilmenlik ideali tarafından çiğnenmiş olduğunu anladım, ama yaşamın sıcak nehirleri, çok derinlere gömülmüş kanallardan ve çeşmelerden de olsa diğer herkeste olduğu gibi benim içimde de akıyordu. Ah, canlılığım her zaman vardı etbette, sadece yaşamaya cesaret edememiştim, kendimi boğazlamış ve kendimden gizlemiştim; fakat şimdi bütün o baskı altındaki güç patlamıştı, yaşam denen o zenginlik, o tarifsiz kudret bana galip gelmişti."
Sayfa 36 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
"Bir kadına bilinçli benlik bilgisini açan anahtarı kullanmasını yasaklamak, onun sezgisel doğasını; "altta yatan şeyleri", aşikar olanın ötesini keşfetmesine önayak olan doğal merak içgüdüsünü ortadan kaldırır. Bu bilgi olmazsa kadın kendini yeterince koruyamaz."
Sayfa 66
"Dünyayı suçlamak; ondan yakınmak, kendini haklı göstermek ve saklanmak, düşmüş bir insanlığın göstergeleridir; 'gerçek' bir iradenin yokluğu, bağımlı olmanın kesin belirtileridir."
Sayfa 107
"İnsanoğlu inancının yönünü bir milim dahi değiştirebilseydi; inançlarının gücünü, ölüm yerine yaşama doğru yönlendirebilseydi, olaylar dünyasındaki dağları yerinden oynatabilirdi."
Sayfa 104
"İnsanları birbirinden ayıran şey... onların farklı kaderlere ait olmalarını sağlayan şey bilinçli veya bilinçsiz, her birinin inançlarının yönü, niyetlendiği hedeflerinin farklı niteliğidir."
Sayfa 103
"Daha az ye, daha çok düşle. Daha az uyu, daha çok nefes al. Daha az öl ve ebediyen yaşa"
Sayfa 98
""Ne önemi var ki benim merhametimin! Merhamet, insanları sevenin gerileceği çarmıh değil midir? Oysa benim merhametim çarmıha germe değildir!" dediğiniz vakit.
Hiç böyle konuştunuz mu? Hiç böyle haykırdınız mı? Ah, bir kez duysaydım böyle haykırdığınızı!
Günahınız değil - kanaatkarlığınız haykırıyor göklere, günah işlerken bile cimri oluşunuz haykırıyor göklere!
Peki, sizi diliyle yalayacak yıldırım nerede? Sizi aşılayacak çılgınlık nerede?
Bakın, Üstinsanı öğretiyorum size: işte bu yıldırımdır o, bu çılgınlıktır o!"
Sayfa 8
""Ne önemi var ki benim aklımın? Bir aslanın yiyeceğini araması gibi arıyor mu ki bilgiyi? Yoksulluktan, pislikten ve sefil bir huzurdan başka bir şey değildir o!" dediğiniz vakit.
"Ne önemi var ki benim erdemimin? Henüz öfkelendirmedi beni. Ne kadar usandım kendi iyimden ve kötümden. Yoksulluktan, pislikten ve sefil bir huzurdan başka bir şey değildir bütün bunlar!" dediğiniz vakit.
"Ne önemi var ki benim adaletimin? Bakıyorum da ne közüm ben ne de kömür. Oysa köz ve kömürdür adil olan!" dediğiniz vakit."
Sayfa 7
"Nedir yaşayabildiğiniz en büyük şey? Büyük aşağılamanın saatidir. Mutluluğunuzdan bile tiksindiğiniz saat, aynı şekilde aklınızdan ve erdeminizden.
"Ne önemi var ki benim mutluluğumun? Yoksulluktan, pislikten ve sefil bir huzurdan ibarettir o. Oysa benim mutluluğum, varoluşun kendisini haklı çıkarmalı!" dediğiniz vakit."
Sayfa 7
"Maymun nedir ki insanın gözünde? Bir kahkaha ya da acı verici bir utanç, insan da işte bu olmalı Üstinsanın gözünde: bir kahkaha ya da acı verici bir utanç.
Solucandan insana dek yol aldınız. Ve hâlâ pek çok solucanlık var içinizde. Bir zamanlar maymundunuz ve şimdi bile insan daha fazla maymundur herhangi bir maymundan.
Ancak, en bilgeniz bile uyumsuzluktur; bitki ile hayaletin bir melezidir. Ama hayalet ile bitki mi olun diyorum ben size?"
Sayfa 6