İnsanı Ancak Allah Özgür Kılar
"Allah'a inanan insanın özgür olduğuna inanıyorum."
Sayfa 8Kitabı okuyor
Kul o ki nefsini yularla güde
Mal o ki bekçisin muazzez ede
Dil o ki her yerde hâkkı konuşa
Yol o ki dosdoğru Allah'a gide.
İki ayaklıydı, konuşuyordu
"İnsandır" dediler, ben inanmadım.
Kediye benzettim, artık yiyordu
"Aslandır" dediler, ben inanmadım.
Arada bir kürsülere çıkardı
Nara vurur yeri/göğü yıkardı
Uzak görür, uzaklara bakardı
"Bakandır" dediler, ben inanmadım.
Tapular kestirdi toprağa,ota
Ayırdı
Karınca, Süleyman'a hikmet dersi verdi. Küçük dünyanın yılmaz işçisi, büyük dünyanın saltanatını elinde tutana verdi dersini. Ta ki Yaratanın gücü belli olsun, anlaşılsın istendi.
Tanrıya kul olmak, Tanrı'ya teslim olmaksa insana kendi özgürlüğünü buldurur. Kendi öz damarına inmiş olur böylece. İşte o anda insan Allah'a şahdamardan daha yakın olur.
Sayfa 77Kitabı okudu
Ey insan! Allah'a dön. Sana senden daha yakın olan, öncesiz, sonrasız, ölümsüz, sonsuz, doğumsuz, diri, gören, işiten Allah'a dön. Ve onun sözleri olan kitaplarına ve onun insana yol gösterici olarak gönderdiği peygamberlere.
Sayfa 99 - Diriliş Yayınları
Her şeyin mutlak'a ve ebediliğe göre ayarlandığı bir alemin kapısı önünde bulunulduğunu bilme, böyle bir uyanıklık içinde olma, daha doğrusu böyle bir uyanıklık sarhoşluğu içinde bulunmak.
Sayfa 39Kitabı okudu
Müslüman yalnız Allah'a tâbidir.
Allah'a teslim olan başkasına teslim olmaz.
Sezai Karakoç
Allah'a İnanmanın Müjdesini Taşımak...
Allah'a inanmanın müjdesini taşımak, bu dünyanın dar ufuklarında boğulan insanlara başka dünyaların da varlığını müjdelemek demektir.
Evet, bu dünyada hakkı verilmeyen, öteki dünyada hakkını alacaktır. Bu dünyada zulme uğrayan, öteki dünyada zalimin nasıl cezalandığını gözleriyle görecektir.
Bu dünyada putların boyunduruğunda ezilen halklar, öbür dünyada bu putlaştırılan kişilerin çektiklerini gözleriyle göreceklerdir
Sayfa 87 - Diriliş YayınlarıKitabı okudu
İslâmlıkta namaz, insanların tek veya toplu olarak, bütün şahsiyetleriyle, kâinatı da toplayarak, Allah'a yönelişi oluyor. İstavroz, maddi bir mıhlanmadır. Artık insan, düşünemez, duyamaz, kımıldayamaz. Yani Hıristiyanlıkta tapınma, fikrî, ruhî ve bedenî bir DONMA olayıdır. Namazda ise insan, bilmenin, kendini bilmenin en üst derecesindedir, düşüncenin en yükseğinde, duygunun en ince ve ulvîsinde, davranışın en güzel ve ahenklisinde, çağırışımların en mücerretindedir.
Sayfa 53Kitabı okudu
