Büyüklerin dünyasını, ikiyüzlülüklerini, yalanlarını, toplumdaki haksızlıkları, eğitim alanındaki saçmalıkları çocuk gözüyle veren bu yapıt, her yaştan insana ders verebilecek nitelikte. Özellikle de mizah temelleri üzerine inşa edilmiş bu konular, direkt anlatımdan daha etkili olmuş.
Gel gelelim kitabın yapısına: Kitap, iki çocuğun karşılıklı mektuplaşmasıyla oluşturulmuş, mizah yapılı, yer yaştan bir bireyin kolaylıkla anlayabileceği durulukta, kurgusu bol ama abartılmadan aktarılan olay zinciri şeklinde yazılmış. Özellikle de büyüklerimizin gerçek hayattaki tutumlarını çok iyi gözler önüne sezmiş. Ne yalan söyleyeyim; okurken kendi ailem canlandı gözlerimin önüde. Bunda karakterlerin çok gerçekçi ve iyi oturtulmuş olmasının da payı büyük. Kitabın eleştirilecek bir yanı yok mu? Elbette var: Anlatılan hikayelerin bazılarının ''Hababam Sınıfı'' adlı yapıtın etkisinde kaldığı söylenebilir. Olaylar benzerlik taşıyor. Bu da insanda ''Bu daha önce yapılmıştı.'' hissini oluşturuyor. Öznellikten taviz verilen bir yapıtın, güzel olsa dahi, insanda bir yer tutması zor.
Tavsiye edebileceğim bir kitap. Özellikle morali bozuk arkadaşlarıma tavsiye edebileceğim bir kitap. Okunur. Tartışılır. Tartılır. KEYİFLİ UYKULAR...