"Bunca gündoğumuna rağmen,
Nasıl da buruk bitiyor bir şeyler..."
"müzik dinlerken sessizliğe şahit oldum , bağıra bağıra sustum."
Olmak istediğim her şeyi olmam, yaşamak istediğim bütün hayatları yaşamam mümkün değil, istediğim bütün yetenekleri geliştirmem mümkün değil. İstememin nedeni ne peki? Hayatımda, olası bütün zihinsel ve fiziksel deneyimlerin her bir rengini, tonunu ve çeşidini yaşamak istiyorum..
Yaşamla ölüm arasında bir kütüphane var.'' dedi, Bu
Sokakta yürürken omzuma çarpacakmış gibi yanımdan geçip giden insanların neredeyse hiçbir sözünü, önünden geçtiğim tabelalardaki neredeyse hiçbir sözcüğü anlayamıyorum. Sürüklenen bir ada gibi yayaların arasında geçerken bazen bedenim bir hapishaneymiş gibi hissediyorum. Tüm anılarımın, o anılarımdan ayrılması mümkün olmayan anadilimle birlikte, izole edilmiş hatta mühürlenmiş olduğunu hissediyorum. İzolasyon duygusu arttıkça hiç beklemediğim bir anda anılarım taptaze canlanıveriyor. Bütün ağırlığıyla üstüme çöküyor sanki. Geçen yaz kaçarcasına geldiğim bu şehir, sanki dünyanın öbür ucunda bir yer değil de içimin tam ortası.
Sayfa 21Kitabı okudu
* Kaybolmak için nereye gitmeli?
Çocukluk tam kaybolma yaşı..
yaşımız ilerledikçe ilk kaybettiğimiz şeyin çocukluk olduğunu anlarız
*Şiir,ölüme hazırlıktır
Gerçek şiir insan ruhunu Allah'ın ayetlerini okuyup anlamaya yakın ve yatkın bir kıvama getirir
"Bunca gündoğumuna rağmen,
Nasıl da buruk bitiyor bir şeyler..."