Çukur
Modern Kore edebiyatından Çukur!
Biraz farklı kültürlerin edebiyatını tanımak hevesiyle önce Japon edebiyatına sardım. Haruki Murakami, Osamu Daza falan derken oradan Arap edebiyatına atladım. Necip Mahfuz, Nizâr Kabbani filan... Sıra geldi Kore edebiyatına. Aradığımı buldum mu, tartışılır.
Adının hiç de önemli olmadığı bu çekik gözlü
"SÜT LEVREK"
Merhaba gençler! Nasılsınız bakalım? Bendeniz iyiyim. Akşam annemlerde leziz bir çupra yersek daha iyi olacağım inşallah. Akşama doğru Metro'ya gidip bakacağım.
Bu kış çok az balık yedim. Açıkçası endişeleniyorum zekâ geriliği olacak, bağışıklık sistemim çökecek diye. Neden böyle oldu bilemiyorum. Bir iki defa balık haline baktım. Canlı
Gidince anladım aşkın yalanmış
Bu yalan kalbimi yaktı sevgilim
Bir tahta masada adımız kalmış
Görünce gözyaşım aktı sevgilim
sizin alınız al inandım
sizin morunuz mor inandım
tanrınız büyük amenna
şiiriniz adamakıllı şiir
dumanı da caba
bütün ağaçlarla uyuşmuşum
kalabalık ha olmuş ha olmamış
Sensizken( Kendimden)
Senden başka her şeye kör gözlerim
Seninleyken bile seni özlerim
Resmine dalıp giden gözlerim
Yüreğimden kan akıyor sensizken
Vuslatın gönlümde bahar yelidir
Hasretin gözümün akan selidir
İlin köyün gönlümün başkentidir
İster Saraç'ın oğlu, ister (Millî Şef) olun,
Yere batsın adınız! Başımızdan defolun!
Eskişehir - 3 Mayıs 1949
Cemal Oğuz Öcal
Gidince anladım aşkın yalanmış
Bu yalan kalbimi yaktı sevgilim
Bir tahta masada adımız kalmış
Görünce gözyaşım aktı sevgilim
Katlanırdım bil ki en derin yasa
Kolunda yabancı biri olmasa
Ayağı kırılmış o tahta masa
Senden çok vefalı çıktı sevgilim
O masa binlerce anılar saklar
O masa özlemle hep bizi arar
Sensiz gidemedim geçti haftalar
Artık masamız bos kaldı sevgilim
Ahmet Selçuk ilkan
Asaf' ça
Eskisi kadar özlemiyorum seni,
Ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda..
Adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor..
Yokluğunun takvimini tutmuyorum artık.
Biraz yorgunum..
Biraz kırgın..
Biraz da kirletti sensizlik beni!
Nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama
“İyiyimler” yamaladım dilime.
Tedirginim aslında, seni unutuyor olmak,
Hafızamı milyon kez zorlamama rağmen yüzünü hatırlayamamak korkutuyor beni..
Gel diye beklemiyorum artık,
Hatta istemiyorum gelmeni..
Nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde.
Arasıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
Benim derdim yeter bana banane!
Alıştım mı yokluğuna?
Vaz mı geçiyorum, varlığından?
Tedirginim aslında,
Ya başkasını seversem?
İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem..
Biz seninle birbirimize inanarak uzak yaşadık /
bir adanın denizden ayrı kalması neyse /
sürgünde şifa olacak sözcükler yetiştirdik /
ve birbirimize sakladık.
Haydar Ergülen
Beni kimse kovamaz, ben kendim istifa edeceğim.
Kütüphanecilik kariyerim muhtemel hiç başlamadan bitecek.(Bu yüzden tebrik felan kabul etmiyorum.)😅
Ne zor iş imiş yahu siteye kitap eklemek. (Ekletmek basitti oysa.) İsbn'si ayrı, ilk basım yılı ayrı. Kitabın istenen nüshasının siteye daha önceden kayıt edilip edilmemesi ayrı. Utanmasalar müstensihi bile yazdırtacaklar. 😅
Üstelik tüm bunları öğrenme kuramlarından buluş yöntemi ile kendi kendinize öğrenmeniz gerekiyor. Ne oryantasyon var ne doğru düzgün bir muhatap. Yav kardeşim 
1000Kitap biz eski adamız, hala kağıtlara dokunarak kitap okuyoruz. Sen bize eski usul sunuş yoluyla anlatsana önce bi şunları. Neden icat çıkarıyon başımıza?!.😅
Tahta masa
Gidince anladım aşkın yalanmış
Bu yalan kalbimi yaktı sevgilim
Gidince anladım aşkın yalanmış
Bu yalan kalbimi yaktı sevgilim
Bir tahta masada adımız kalmış
Bir tahta masada adımız kalmış
Görünce gözyaşım aktı sevgilim
Görünce gözyaşım aktı sevgilim
Görünce gözyaşım aktı sevgilim
Katlanırdım bil ki en derin yasa
Kolunda yabancı biri olmasa
Katlanırdım bil ki en derin yasa
Kolunda yabancı biri olmasa
Ahmet Selçuk İlkan
Adım Eftalya ve belli bir yaşa kadar adımı çiçekten aldığıma inandım.
Çiçeklere bağlılığım, onları bu kadar içselleştirmemin bir nedeni de kendimi hiç sevmediğim o dönemlerde adının anlamı çiçek olan bir kızın, o çiçekler kadar güzel olmasını dilemekten geliyordu.
Aslı Arslan
umud'ettim Seni...
"Sizi tatlı kılacak kadar mutluluğunuz olsun, güçlü kılacak kadar acınız ve sizi kullanmalarına fırsat vermeyecek kadar umudunuz."
Paul Auster