Ah Şehsuvar Sami ahh...Kitabi bitirdim ama içim yanıyor.Bir teşkilâtın geçirdiği süreç bu süreçte yaşanılmış tüm olaylar en ince ayrıntısına kadar verilmeye çalışılmış bir roman..Enver Paşadan, Talat Paşaya, Cezmi Kenandan,Ahmed Rızaya,Cemal Paşadan, Yakup Cemile, Basri Beyden, Mehmet Şevket Paşaya ... ve içindeki bir çok karakterle Tarihi, tabiri caizse ilmek ilmek dokumuş yazar.Benim kitaptaki bazı karekterlerin fikirlerine karşı çıktığımı da belirteyim örneğin Abdülhamit Hanın devrini istibdat devri olarak alması, tehcir kanunu hakkında sarf edilmiş bazı cümleler...Ama inandığınız değerler uğruna nelerden vazgeçtiğimizi ve bu değerlere körü körüne bağlanmanın çok kötü sonuçları olacağını elinde sonunda o pişmanlık duygusunu yaşayacağımızı bir şeye bulaşmışsak onun bizde bir iz olarak kalacağını gördüm..Aşkını inandığı değerler uğruna bırakan Şehsuvar Saminin Vatan, millet , toprak derken elinin kana bulaşmasını ve bu kanı kanla temizleme alışkanlığından bahsediyor kitap bize..Benim çıkardığım en önemli sonuçlardan bir tanesi ise İttihat ve terakki üyelerini emellerini gerçekleştirdikten sonra o koca sultanı hoyratça dersaadet dışına göndermeleri ama tarih buya çoğunun ölümünün bu topraklar dışında vahşice olması derin bir anlam ifade etmektedir..Yazar tarihi bilmeyen bir insana bile bu kitabı rahatça okumasını sağlamaktadır hem arka tarafında bulunan sözlük hemde elinden geldiğince yalın ifadeler kullanarak bunu sağlamıştır.Ahmet Ümit'in okuduğum ilk kitabıydı gayet memmun kaldım her kitapta bizi cezbedecek şeyler vardır, bakmayı ve görmeyi öğrenelim yeter ki...
