“Zaten insan ömrü dediğimiz birer ibretlik hikaye değil midir?”
Osmanlı’nın ilk kadın hakları savunucularından yurtdışında eğitim alan ilk kadınlarından olan Emine Semiye nin tek romanı olan “Sefalet” ile geldim. Kaleminin gücü, üslubunun akıcılığından yaşadığı dönemde katıldığı kurum ve kuruluşlarda, çıkardığı, yazı gönderdiği gazetelerde ne kadar etkin bir rol aldığını anlamama olanak sağladı.
.
Kitabımız ‘Sefalet çamuruna düşmüş bir masumiyet elması’ olarak tanımlanan dönemin asilzade ailelerinden bir ailenin kızı olan Sabite isimli bir kızcağızın hayat hikayesi ekseninde şekilleniyor. Herkesi her şeyi koruyup gözetmeye çalışan bir ailenin Kadir bilmez, riyakar, fesat, haset akrabalarının elinde nasıl harcanmaya çalışıldığını, ‘Alma mazlumun ahını çıkar aheste aheste’ sözündeki ahesteliğin vuku buluşunu okuyoruz. Sabite’nin içe dönük sorgulamaları, Kesbiye’nin türlü oyunları, Mahir’ in ördüğü çoraplar, Hayati’nin para sevdası, Müştak’ın kazanovalığı, Gayret’in çabaları… hepsini okuyup kitabı kapattığımda aklımda dolanan söz ‘Mağrur olma padişahım senden büyük Allah var. “ oldu.
.
.
Olayların anlatılış sırası, karakter, zaman, mekan betimlemeleri ile akıcı bir anlatım sayesinde su gibi aktı bitti kitap diyebilirim. Çokça sevdiğim klasiklerden biri oldu kendisi. Türk edebiyatı klasikleri arasında keşfe çıkmak istiyorsanız kesinlikle bu esere de bir şans verin derim.
Şimdiden keyifli okumalar dilerim
