Ahh Zeze sen ne duygulu bir çocuksun, küçücük bedeninde o kocaman yüreği taşımak ağır gelmedimi hiç.
ne güzel ne duygu dolu bir kitaptı, biz büyükler bazen çocukları anlamakta nedense zorlanıyoruz sanki hiç çocuk olmamış gibi, oysa bir çocuk o küçücük yüreğinde neler saklıyor, tıpkı Zeze'ninki gibi.
Yazarın kalemini sevdim, Vasconcelos'un okuduğum ilk kitabı ve sanırım Şeker Portakalıyla başlangıç yapmış olmam iyi oldu, kitabı okurken acaba Zeze, José Mauro de Vasconcelos'muydu demekten kendimi alamadım, çünkü yazarın resmini gördüğümde bana bu izlenimi bıraktı, neden bilmiyorum, neyse kitap güzeldi, çok ama çok beğendim, kitaplığımda bu kadar uzun süre beklettiğim için de kendime çok kızdım, şimdi hedef yazarın diğer kitapları, onları bu kadar uzun süre bekletmeye niyetim yok:))
herkese keyifli okumalar dilerim.