Spoiler içerir !
LEYLİM LEYLİM
Sevmenin de sevilmeninde zamanı değilmiş bu çağ . Sevgiler hoyrat ve yıpratıcı, acılar geçici bu çağda . Ahh Ahmet Arif o kadar nahif ve yürekten sevmişsinki Leyla'nı o kadar derin o kadar güzel . İncitmeden,kırmadan daima tebessüm edercesine . Ruhunun ince, filiz vermiş dallarının meyvesi bu satırlar bu mektuplar . Ahhh diyorum keşke karşılık bulsaydı . Leylin mektuplarını bir abi gibi kardeş, arkadaş gibi değil de ; yoldaş, candaş, sevgili gibi okusaydı. O zaman diyorum karşılıksız bu kadar çok seven adam ya karşılık alsaydı ne yapardı? Dimağım duruyor ve hayal dâhi edemiyorum.
" Hep seni hayal ediyorum. Korkunç... Nasıl yanımdasın bilemezsin. Dicle'ye inerim sen, komşuya giderim sen, tabağı tuttuğumda, buzu kırdığımda, uzak yakın güzel bir hanım gördüğümde sen. En çok da mısra çekerken..."............." Anılara gelince, zaten yaşamamı onlara borçluyum." Sana bu satırları yazdıran aşk karşılık bulsaydı kesinlikle en iyi ezberleri bile bozdururdu. (S.79)
Geçmiş Azizim sevmeninde, sevilmeninde, inanmanında çağı değil. Sevda, Ahmet'le, Leyla'yla, Nazım'la, Turgut'la, Cemal'le toprak olup hakka kavuştu.
Mehtap Karataş kaleme aldığı #alininbaharıaraf
Böyle temiz aşklar kaldı mı günüzümüzde diye sormadan edemiyor insan.
Peki aşk kavuşunca mı aşk oluyordu?
Kavuşmak uğruna o yolda çekilenler
