Bu kitap yazarın Avustralya kıtasındaki Aborijin kabilesi ile yaşadıklarını anlatıyor. Yazar bazı sebeplerden ötürü 3 ay boyunca kabile ile Avustralya kıtasının tamamını yürüyerek geçiyor. Her ne kadar yaşanmış bir olay olsa da bazı olağanüstü durumlara inanmak çok güç.
Kabile modern anlamda hiçbir gelişme göstermemiş ilkel bir yaşam tarzına sahip. Teknoloji ile iç içe yaşayan biz insanları mutant olarak adlandırıyorlar. Bizleri dünyadaki amacımızı bilmeyen, evrenle bağlantı kuramayan, doğayla bir bütün olduğu halde ona zarar veren ve hayatı çok hızlı yaşayıp hiçbir şeyin farkına varamayan kişiler olarak adlandırıyorlar. Bu kısma kadar dediklerini çok doğru buluyorum ama kendi yaşam tarzları ciddi anlamda çok geride kalmış. İnsanların rahat içinde yaşaması bence kötü bir durum değil ama bunlar özellikle o işlere yanaşmıyorlar. Ayrıca insanların gelişim gösteren zekaları var bunları kendisi ve insanlık yararına kullanmayacaksa o zeka ona niye verildi.
Yinede ufuk açıcı bir romandı. İnsanların nesneye çok bağımlı kaldığını, yeryüzünde barışçıl bir şekilde yaşayamamanın ne kadar acı olduğunu ve hayatın akış hızına kapılıp yanından geçtiğimiz güzel şeyleri görmeyip şükür duygumuzun körelmesini okumak insanı hem düşündürüyor hem üzüyor.
