Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
Dikkat spoiler içerir!
Sait Faik ile tanışma kitabımla karşınızdayım. Durum öyküsü denilince akla ilk gelen kişi Sait Faik’tir. Sizi alıp Burgaz Ada’ya götürür. Sait Faik, durum öyküsü yazdığı için okunması biraz zor olsa da Son Kuşlar’ı okuduğunuzda keşke daha önce okusaydım diyeceksiniz. Birbirinden güzel on dokuz öyküden oluşan bu eser, Sait
Bu kitabı çocuklarınızdan uzak tutmanızı şiddetle tavsiye ediyorum...
On beş günlük kısa bir tatilin ardından tekrar eğitim-öğretim dönemi başladı. Tatilde sıraya koyduğum baya bir kitabım vardı. Fakat bu süre çok kısa olduğundan kitaplarımı bitiremedim. Bu sürenin bana yetmemesi ve kitaplarımı okuyamama baya üzüldüm. Çünkü okulların açılmasıyla
Bir duyguyu, bir zorluğu ya da bir durumu yaşamadan o durum hakkında bir çıkarım yapabilir miyiz? Hiç dişi ağrımayan bir insan kendini dişi ağrıyan birisinin yerine koyabilir mi? O empatiyi gerçekten kurabilir mi? Eh bu konu hakkında gerçekten konuşmak ve fikir alışverişi yapmak istiyorsanız bu kitabın kahramanıyla bir sohbet gerçekleştirmenizde yarar var derim.
Şu hayatın adaletsizliğine bir türlü alışamıyorum. Benim yaşayıp yaşamamam değil mesele. İnsan olmanın en önemli yanı değil miydi başkalarının duygularına ortak olabilmek? Peki ya başkalarının ne yaşadığını anlayamayanlar insan mı, hatalı üretim mi yoksa? Yahut koşulların getirdiği bir sonuç mu? Nasrettin Hoca diyordu ya "bana doktor değil,
Anton Çehov'un bulunduğu ortamda değiştiremediği veya değiştirmek için gayret göstermediği olumsuzlukların zamanı gelende kendisini o sistem içersinde nasıl erittiğini gayet güzel bir dille anlatmış.bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın mantığının ne kadar yanlış olduğunu ve o yılanın zamanla kendine de dokunacağının en güzel tahlili.
''Bence kitaplar notaya,sohbet ise şarkı söylemeye benziyor.''
''İnsanın huzuru ve memnuniyeti dışarıda değil,içindedir.''
“...eğer ölüm herkes için olağan ve meşru bir sondan ibaretse insanların ölmelerine engel olmak niye?
“Tek bildiğim, Tanrı’nın beni sıcak kandan ve sinirden yarattığıdır...Acıya karşı bağırarak, gözyaşlarıyla cevap veririm. Yapılan alçaklıklara öfkeyle, iğrençliklere ise tiksinti duyarak tepki gösteririm. Bana göre bu hayatın ta kendisidir. Bir canlı ne kadar basitse o kadar az duyarlıdır ve uyarılara karşı daha zayıf karşılık verir. Ne kadar gelişmişse, gerçekliğe karşı daha fazla duyarlıdır ve daha enerjik biçimde tepki verir. Bunu nasıl bilmezsiniz? Doktorsunuz ama böyle temel şeylerden haberiniz yok!”
''Acıyı küçümsersiniz,ama parmağınızı kapıya sıkıştırdığınız zaman en yüksek perdeden inlersiniz!''
Delilik nedir? İnsan beyninin fazla dolu olması mı, diğerlerinden farklı düşünme hali mi? İnsan neden delirir? Akıl hastanelerinde yatanların hepsi gerçekten deli midir? Bir deli ile sohbet etmekten hoşlanan ve onunla saatlerce vakit geçiren biri de akıl sağlığından yoksun mudur? Sırf bu nedenle bile hastaneye kapatılabilir mi sevdikleri tarafından? Birini anlamak, koşulları düzeltmek için ille de aynı kaderi paylaşmak mı gerekiyor? Felsefi tartışmalar yapan bir aydın empati yoksunu nasıl olabiliyor? Sorunları çözmeye çalışmaktansa izleyici olmak neden?
Kısacık ama insanı akıl sağlığı, sosyal adalet, burnunun ucunu göremeden aydın olmaya çalışmak ile ilgili uzun uzun sorgulatan çok güzel bir kitap Altıncı Koğuş. Duru ve sürükleyici anlatımı ile bir film izler gibi okuyup, kafanızda deli sorularla, acı saptamalarla son sayfayı kapatıyorsunuz.
Çok güzel bir öykü kitabı. Doktor ve hasta arasındaki felsefi konuşmaların sadeliği kitabın akıcı olmasını sağlamış.
Bunun dışında değinmek istediğim konu şu; kitabın bir bölümünde doktor okumayan, sohbet edemeyen, sadece dedikodu yapan ve kart oyunu oynayan insanlardan rahatsızlığını belirtiyor. Aklını kullanan insan arayışı içinde, çareyi akıl hastanesindeki eğitimli, okumuş bir hasta ile fikirlerini tartışmakta buluyor.
Bulunduğu toplum bana, sadece sosyal medya için yaşayan, tablet-tv-telefon üçgeninde gününü geçiren günümüz toplumunu anımsattı. Kitabın yazıldığı zamandan beri geçen yıllar pek bir şeyi değiştirmemiş gibi görünüyor. Ne yazık..
"Moralim çok bozuk dostum. Ümitsizliğe düştüm."
Rus edebiyatının o kasvetli ve adaletsiz havası diğer klasikler gibi bu eserde de karşımızda. Hem Rus edebiyatının hem de dünya edebiyatının kazandığı mükemmel bir eser daha. Çarpıcı kişilikler ve toplumun eleştiri iyi bir şekilde işlenmiş.
Çok nazik bir kişilik olan doktorumuz hiçbir acı çekmemesine rağmen acı çekmenin önemsizliği üzerine felsefesini öne sürmektedir. Ona göre nasılsa öleceğimiz için yaptığımız ve yaşadığımız hiçbir şeyin önemi yoktur. Kendisini böyle avutur ve hastanede gördüğü aksaklıklara rağmen bunu hiç umursamaz. Nazik olmasının yanında aşırı bir yalnızlık içindedir. Zeki bir insanla konuşma hasreti içindedir ve değer verdiği aklın zevklerine ulaşma gayesi içindedir. Tuhaftır ki sohbet ettiği tek akıllı kişi akıl hastanesindeki bir delidir. Sohbetler artınca çevresi, doktordan şüphelenmeye başlarlar ve durumlar onun yaşantısının tersinde gelişir. Yaşamı tersine dönmüştür ve umursamadığı o kötülüklerin, aşağılanmaların kendisine dokunduğunda farkına varmıştır fakat iş işten geçmiştir. Nasılsa öleceğiz felsefesi somut bir acıyla karşılaşınca çökmüştür.
Çehov, Rus halkının bilgiyi öğrenmek istemediğini, aklını kullanmak istemediği ve dans etmek gibi sanatsal faaliyetler yerine büfe başında toplanıp kâğıt oynamaları gibi tembellik içeren davranışları da eleştirmekten kaçınmamız ve diğer ustalaşmış Rus kalemleri gibi dönemin toplumunu açıkça önümüze sunmuştur.
Yeni yıl hediyesi ️ olarak bana verilen bu kitapla Anton Çehov ile tanışma şerefine nail oldum.
Çekmeyen bilmez derler ya hani işte kitap biraz bunu anlatıyor. Çeken ile çekmeyenin arasındaki uçurumu. Sonra başa gelince yaşayanın halini.
Kurguyu akıl hastanesi ve hastalarla yapmış.
Bazen konuşacak birini bulmak zordur. Sohbet e değer birini bulmak yalnızlığınızı ve fikirlerinizi paylaşa bilmek hatta eleştiri ve tartışma ortamı sağlamak. Doktor bu eksiğini yaşadığı kasabada yıllar sonra akıl hastalarından birinde giderir. Günlük olağan sohbet ziyaretleri diğer personelin dikkatini çeker ve yerinde gözü olan başka bir doktor tarafından oda meşhur altıncı koğuşa kapatılır.
Ruslar yazmayı biliyor. Çok etkileneceğinizi düşündüğüm bir kitap.
İyi okumalar.
Merhaba Çehov!
Çehovla tanıştığım ve okuduğum onun ilk kitabı. İtiraf ediyorum; evet bu kitabın ince olması beni kendine çekmişti. Hani şöyle değişik ve çok sıkmayan kısa soluklu bir kitap okuyayım dedim ve Altıncı Koğuşu elime aldım. Evet kitap oldukça ince ve çabuk bitiyor ama kitabın bende bıraktığı etki gerçekten çok büyük. Bu kadar az sayfaya bunca anlam nasıl böyle muhteşem ve etkileyici bir şekilde yüklenebilir ki...
İki doktor arasındaki felsefi konuşmalar gerçekten çok hoşuma gitti.
Kitaptan oldukça çok alıntı paylaştım çünkü bu kitabın sizlerin dedi dikkatini çekmesini istedim.
"Tımarhane ziyaret etmeyi seven de pek bulunmuyor."
"Önyargılar, gündelik yaşantımızdaki bütün bu pislik ve iğrençlikler gereklidir, çünkü bunlar gübrenin kara toprağa dönüşmesi gibi zamanla faydalı bir şeye dönüşür. Kökeninde pislik barındırmayan iyi bir şey dünya üzerinde bugüne kadar görülmemiştir. "
" Gerçi elimizin altında kitaplar var, ama bu canlı bir sohbetin, karşılıklı ilişkinin yerini tutmuyor. Çok da doğru olmayan bir kıyaslama yapmama müsaade edecek olursanız, bence kitaplar notaya, sohbet ise şarkı söylemeye benziyor. "
Kitapta hoşuma giden o kadar çok cümle var ki; sadece yukarıda paylaştığım bu alıntılar bile kitabın kalitesi hakkında fikir sahibi olmanızı sağlayacaktır. Kesinlikle herkesin kütüphanesinde olması ve defalarca okunabilecek bir kitap.
Anton Çehov'la tanıştığım ve Modern Klasikler Dizisi'ne daha da merak duymama sebep olan kitap. Bazı yazarlarla oturup sohbet etme şansımızın olmaması ne kötü. 68 sayfacık bir öykü, nasıl oluyorda bu kadar etkileyici olabiliyor, Çehov'a sormak isterdim. Onlar ne güzel diyaloglar öyle yahu. Muhakkak okuyun, bu tımarhaneyi (!) herkes ziyaret etmeli.
"Hangi kitabın yazarı olmak isterdiniz?"
Bu ve benzeri sorular, bu kitabı okumadan önce bana tamamen anlamsız ve ukalaca geldi. Psikoloji veya felsefe kitapları bir yana, başka birinin yazdığı bir hikayeyi veya öyküyü "ben de o kadar iyi yazarım." demek gibi bir olay kitabı üstlenmek.
Mesela George Orwell'ın
