“İnsanoğlu öldüğü zaman bütün amellerimin sevabı da sona erer. Şu üç şey bundan müstesnadır; Sadaka-i câriye, istifade edilen ilim ve kendisine dua eden hayırlı evlat.”
İmam Müslim, Vasiyyet 14; İmam Ebû Dâvûd, Vasâya 14; İmam Tirmizî, Ahkâm 36; İmam Nesâî, Vasâya 8.
Hatice annemiz (radıyallahu anhâ)
Asr-ı Saadet döneminde hangi ilkler var ise çoğunu yaşamıştır. Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem’den sonra ilk kez Kelime-i Tevhid’i söyleyen, Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem)’in arkasında ilk kez saf tutup namaz kılan, ilk eşi ve malını Allah yolunda harcayan ilk mü’mine hanımdır.
Mü’minlerin ilk annesidir. İman yolunda öyle bir kıyam ortaya koymuştur ki, bu işin sadece erkek işi olmadığını âlemlere gösteren ve hanımlar âleminin en şereflilerindendir.
Oysa sevgidir, annelerin kaşıklarından “miktarınca” yemeğe katılan. Kitaplar yazmaz. Çünkü anneler şişelenmeden kullanırlar suyu kaynağından.
Sayfa 123Kitabı okuyor
Bir gün Âişe annemizin (radıyallah u anhâ) anlatıldığı bir sohbette hocamız şöyle demişti: “Benim annemin annem olduğunun belgesi nüfus kimliğimdir, Âişe annemin annem olduğunun belgesi ise Kur’an-ı Kerim’dir.”
Bu söz o kadar hoşuma gitmişti ki, elimdeki kâğıda yazmıştım. Onlar bizim annelerimizdir. Bundan dolayı peygamber hanımlarından kuru bir dille sadece Hz. Hatice ve Hz. Âişe diye hitap edilmesini pek hoş bulmamışımdır. Bu tabir yanlıştır demiyorum. Ancak Hz. Hatice yerine Hatice Annemiz (radıyallahu anhâ) diye hitap etmek daha da güzel değil mi?
*Nurettin Yıldız
Genç kız ve erkek için nikâh can damarı gibi olmalıdır. Nişanlılık evresinde nelere şahit oluyoruz. Nişanlı çiftler öyle bir tavır hâlindeler ki, nikâhlı olmamaları pek bir anlam ifade etmiyor. Nikâh sadece ayrı eve çıkmak gibi bir bahane oluyor. Nice hanım kardeşimiz, nişana kadar koruduğu iffetini “nasıl olsa evleneceğiz” şeytani sözün tesiri ile kaybedebiliyor.
Keşke anneler hiç gitmese...
Anne gitti ve evler döndü yazlık otellere
Anne gitti ve sular buruştu testilerde
Artık çamaşırlar yıkansa bile kirlidir
İçmişim yine uyuyabilmek için
Bir apartmanın birinci katında oturuyorum
Anneler çocuklarına kızıp bağırmakta
Benim bağırmam yasak ayıp ve günah
İçmişim yine uyuyabilmek için
Bilmem doğar mı güneş, olur mu sabah
İçmişim yine uyuyabilmek için
Kederler dolu dolu gelmekte, gelsin
Bahar gelmiş yurduma bilmem ne için
Kuşlar sevinçli çocuklar cıvıl cıvıl
Ağaçlar bile gülümsüyor, dedim bu sevinçten birazda bana kalsa
İçmişim yine uyuyabilmek için
Her düşüncem bin sayfa eder kağıda yazılsa
İçmişim yine uyuyabilmek için
Kimseyi kırmak niyetinde değilim
Bozuk bir düzen dengesiz bir dengede
Ne zor oluyor tersine böyle yaşamak çabası
Vardiyalı çalışmaktayım, helal kazanç
Ve yenen hakkımı Allah'a havale etmişim
Yine uyuya bilmek için affet içmişim
13/05/24 23:14
M. İlhan Genç
kendi kendine iyileşene anne, kendi kendine ölene baba denirmiş.
annem hasta oldu. ona ilaç almaya mecalim olsa ilaç da alırdım. annem kendi kendine iyileşti. zaten anneler kendi kendine iyileşirmiş. kendi kendine iyileşene anne, kendi kendine ölene baba denirmiş. saygı duydum. biraz ağladım.
Sayfa 82 - ketebe
annen sesleniyor avludan
"sardunyalara su verin biraz
renklerini boğmaya başlamış toprağı
top kadifeler yaprak döküyor yalnızlıktan
gülhatmiler serçeleri taşıyamıyor dallarında
ne zaman öğreneceksiniz bilmiyorum ki
evlerin yalnız eşyalardan yapılmadığını."
sesimi gözyaşımla yıkayarak
gidip toprağına fısıldayacağım
söylediklerinden ötesini yaşadı kızın
su değil kalbinin iklimini verdi çiçeklere
isminden isimler ekledi öpe koklaya
kediler köpekler saka kuşları
ezilmiş bir salyangozun acısı
çınarları sabah duasına çeviren serçeler
bizden önce sahibiydi evimizin.
bir de çocuklar
baktığı yere gömülen anneler bir de
çocuğunu tanrı inkarıyla kefenlemiş bir baba
duası kalmamış yoksulluk
devletin onurundan vurduğu herkes...
hayatla büyüleyip son soluğunu
ölümü de ekledi kızın evimize.
Sayfa 37
“ Televizonda ya da sinemada, tüm filmlerde bebekler hep dünyalar güzeli, hep sevimliydi ve anneler de daima güzel ve asil ruhlu resmedilirdi. Elbette Jiyeong da çocuğunu elinden geldiğince iyi yetiştirecekti. Fakat kimseden seninle gurur duyuyorum, muhteşemsin gibi sözler duymak istemiyordu. Böyle sözler ona çok yorulduğu için kendini suçluymuş gibi hissettirmek dışında bir şeye yaramıyordu.”
Sayfa 125Kitabı okudu
