Ansızın bir gürgenin önünde gördüm onu; bankta oturuyor, kollarını bana açmış gülümsüyordu. Beni öpmek üzere yüzündeki tülü kaldırdı; gözyaşlarına boğularak yanaklarını öpmeye koyuldum; uzun süre ağlaya ağlaya ona yaşadığım bütün ahlaksızlığı anlattım; bunları ona ancak o yaşımdaki cehaletimle anlatabilirdim; annem anlattıklarımı anlamadan dinliyor, iyi kalpliliğiyle sözlerimin önemini azaltıyor, vicdanımı rahatlatıyordu...