Anneler Günü hediyem(!) kızıma ameliyat günü almam olmuştu. Doğum günü hediyem(!) ise kızımı ameliyat ettirmem. Oysa bu yıla başlarken çok büyük umutlarım, hayallerim vardı. Hani bu yıl ikizler burcunun yılı olacaktı? Diğer hayal kırıklıklarını, kalp kırıklarını saymıyorum bile. Sanırım güzel günlere inancım yok artık. Mutluluk etrafımda bana değmeden dönüp duruyor gibi hissediyorum artık.
"Allah’ım! Ümmetin suskunluğunu sana şikâyet ediyorum!
Ben ki kocamış bir yaşlıyım. Kurumuş iki elim, ne kalem tutuyor ne de silah!
Sesimle yeri inletecek güçte bir hatip de değilim!
Ben ki saçları ağarmış, ömrünün son demlerinde, türlü hastalıkların yıktığı ve üzerinde zamanın belâlarının estiği biriyim!
Tek isteğim, benim gibi Müslümanların
Siz ey Müslümanlar! Suskun ve aciz, helâk olmuş ölüler! Hâlâ kalpleriniz sızlamıyor mu, başımıza gelen bu acı felâketler karşısında? Bir halk yok mu? Hiç mi kimse yok, Allah için ve ümmetin namusu için kızacak? Bu ümmet utanmaz mı, şerefi çiğnenirken? Allah'ım!
Akıtılan kanlar, dokunulan ırzlar, çiğnenen hürmetler, yetim bırakılan çocuklar, oğlunu yitirmiş anneler, dul kalmış kadınlar, yıkılmış evler ve ifsad edilmiş ekinler aşkına sana şikâyette bulunuyorum! Sana şikâyette bulunuyorum! Halkımızın zaafını ve ümmetimizin bize yardım edip, düşmanı yenmedeki aczini sana şikâyet ediyoruz!
/Şehit Şeyh Ahmet Yasin
#المسجد_الأقصى