Allah beni 3 hakikati öğrenmem için Dünyaya yolladı.
Allah'ın bana söylediği ilk soru şuydu. 'İnsanın kalbine ne hükmeder?' ve anladım ki insanın kalbine sevgi hükmeder. ikinci soru ise 'İnsana ne verilmemiştir ? ' İnsana kendi ihtiyaçlarının bilgisi verilmemiştir. ve üçüncü soru ise 'İnsan ne ile yaşar?' ve anladım ki İnsanın elinde hiç bir şey olmasa bile Allah sevgisi olsun yeter. Yani insan Allah'a inanmadan yaşayamaz..
İnsan Ne İle Yaşar
En önemli an şuandır çünkü sadece o an elinizden bişey gelebilir. İnsana en gerekli kişi de o anda kiminle birlikteyse o dur.
Her ne kadar insanlar kendileri için kaygı çekmekle yaşadıklarını zannederlerse de, hakikatte onlar yalnız sevgi ile yaşarlar. Kendisinde sevgi olan Allah'a yakındır ve Allah'da ona yakındır, çünkü Allah seveni sever.
- Okula tekrar döndüğünüz zaman, okumanın değerini daha iyi anlamış olacaksınız. Bunu biliyorum, tecrübe ile biliyorum. Herkes öyle söyler, okumazsam gider çalışırım, der. Ama insan yalnız çalışmak için mi yaşar? Sen ne dersin Anatay?
Anatay birşeyler söylemek istedi ama sonra vazgeçti:
- Bilmiyorum, dedi.
- Ben de herşeyi bilmem, dedi Tinaliev, ama savaşta olmasaydık okula gider okurdum, okumaya vakit bulurdum.
Sınıfta herkes gülümseyerek birbirine baktı. Ne tuhaf adamdı: Kolhoz başkanı olmuş koca adam hâlâ okumak istiyordu. Oysa onlar şimdiden bıkmışlardı okumaktan.
- Bunda gülecek ne var? diyen Tınaliev gülümseyerek ekledi: Evet çocuklar okumak isterdim. Siz bunu daha sonra, çok sonra anlayacaksınız.
Sayfa 111 - Ötüken Neşriyat ( Sultanmurat )Kitabı okudu
Fakat atasözlerinin yarısı, diğer yarısını yalanlar. Çünkü aslında her biri yalnızca belli durumlarda geçerlidir. Edebiyat mırıltının ve naranın yerini tayin eder. Onlara ayar çeker. Eşya, kelimeler karşısında savunmasız, dirençsizdir. Zihnimizi edebiyat dekore eder. Kalbimiz ile beynimiz arasında işlek kanallar, tüneller, koridorlar açar. Ahlaki
Kendisini bu dünyaya gönderen başka merhametli bir efendi olduğuna, ölmekle artık yalnız ona tâbi bulunacağına ve ondan her halde hiç bir fenalık gelmeyeceğine inanıyordu.
Sayfa 134